خروش اشرف یا فروش اشرف

بایستی تو دهن رجوی زد! این خروش اشرف است یا فروش اشرف که با قیمت گذاری روی بنگال و جرثقیل و…. بنا گذاشته شده است؟ پس جایگاه انسانها در فرقه رجوی کجاست؟ برای رهبری فرقه مال و اموال بیشتر ارزش دارد یا جان انسانها؟ در گذشته رهبری فرقه در پیامی گفته بود اگر دولت عراق بخواهد ما اشرف را ترک کنیم بایستی 200 میلیون دلار به ما قرامت بدهد. اگر توجه کرده باشید بعد از هر درگیری با سربازان عراقی فرقه اطلاعیه می دهد و اولین موردی که روی آن انگشت می گذارد قیمت امکانات اشرف است. با امکاناتی که بابت مزدوری و دزدی بدست آمده می خواهند تجارت کنند. رهبری فرقه آنقدر عقب افتاده است که فکر می کند دنیا مثل اشرف بی قانون است. مُسبب درگیریها خود شخص رجوی است یک سری آدمهای فریب خورده و مات را به جان سربازان عراقی می اندازد و نام آن را خُروش می گذارد و قیمت امکانات اشرف را علم می کند برای همگان روشن است که تمامی امکانات ریز و درشت چه منصوب و چه غیر منصوب تماما متعلق به مردم عراق است و فرقه در این رابطه یک دینار از خودش خرج نکرده است رهبری فرقه به جای اینکه امکانات را قیمت گذاری کند یک سر سوزنی به فکر اسیران در بند اشرف باشد. با از بین بُردن انسانها قیمت بدست نمی آید اگر روش این بود تا بحال نسل انسانها از بین می رفت. البته از کسی که بخاطر پول اطلاعات مردم ایران را به بیگانگان بفروشد بیشتر از این نباید انتظار داشت. وانگهی رهبری فرقه که این همه دم از خُروش می زند چرا دست مریم قجر را نمی گیرد یک سری به اشرف بزند و مثل خُروس خُروش کند. نشسته اند لب گُود و می گویند لنگش کُن. عادت دیرینه رهبران فرقه ناظر بر صحنه و نه در صحنه است.
فواد بصری