بنابر گزارش های منتشر شده از ساعات اولیه بامداد روز جمعه 8" آوریل 2011 " درگیریهایی مابین ارتش عراق و نیروهای فرقه رجوی پیش آمده است. خبرگزاری های بین المللی به نقل از مقام های بیمارستانی و امنیتی عراق تعداد کشته شدگان را بین سه تا ۲۵ نفر اعلام کرده اند اما مسئولین فرقه رجوی می گویند که ۳۱ تن از ساکنان اردوگاه کشته و ۳۰۰ نفر نیز زخمی شده اند. صبح جمعه یک منبع نیروهای اننظامی عراق گفت که " نیروهای عراقی در واکنش به شروع درگیری توسط اعضای فرقه رجوی مجبور به گشودن آتش شدند".. وی افزود که "دو تن از این ایرانیان قبل از شروع درگیری ها خودشان را در مقابل نیروهای عراقی آتش زدند و سپس بقیه با سنگ و غیره به جان نیروهای انتظامی افتاده، شش نفر از نیروهای انتظامی عراق را زخمی کردند". انجمن ایران پیوند بر این باور است که مشکل اردوگاه اشرف راه حل نظامی و خشونت آمیز ندارد. ما با فرقه ای مواجه هستیم که جان و هستی اعضای خود را به گروگان گرفته است. رهبری فرقه تمامی کادرهایی را که از نظر خودشان به درد بخور هستند از عراق خارج کرده است؛ آنهایی که در عراق جا مانده اند جنازه هاشان بیشتر مورد نیاز رهبری فرقه میباشد تا خودشان. رهبری فرقه در شرایط بن بست مطلق به شدت به این خونها نیاز دارد. اما نیاز افرادی که سالیان سال به شکل سیستماتیک شستشوی مغزی شده و در بیخبری کامل به سر می برند؛ اندکی محبت؛ دیدار با خانواده؛ و تضمین نسبت به آینده میباشد. دولت آمریکا هم به عوض اینکه بر مرده های فرقه رجوی بگرید؛ بهتر است دست از حمایت های پشت پرده از رهبری فرقه رجوی بردارد و کمک کند تا راه حل بشر دوستانه و صلح آمیزی برای تخلیه اردوگاه اشرف پیدا شود. عفو بین اللمل؛ سازمان گزارشگران بدون مرز و سایر ارگانهای بین اللملی که به درستی نسبت به کشته شدن 32 تن از نفرات فرقه رجوی واکنش نشان داده اند لازم است نسبت به درد و رنج خانواده های بسیاری که قریب به دو سال است پشت درب اردوگاه اشرف برای دیدن فرزندان خود به سر می برند توجه بنمایند.