آقای جلال طالبانی رئیس جمهور عراق در صحبت های اخیر خویش درباره تعطیلی پادگان اشرف و پایان این پرونده تا آخر سال جاری میلادی خبر داده و آنرا منطبق با قانون اساسی عراق دانسته که با تبدیل کشور به مقر و پایگاه گروههای خشونت طلب تروریستی بین المللی مخالفت دارد. این موضع جناب آقای طالبانی رئیس جمهور محترم عراق کاملا با قوانین بین المللی منسجم هست و این قوانین بین المللی به طور آشکار و روشن بر لزوم تبعیت خارجیان و بیگانگان از قوانین محلی کشوری که در آن مقیم هستند تاکید دارد و آن کشور صاحب و مالک تمامیت ارضی خاک خودش هست و محل اقامت خارجیان و بیگانگان و مدت آنرا نیز خودش به تنهائی تعیین و مشخص می نماید. مقامات مسئول عراقی به تاکید و بارها اعلام کرده اند که با اشاره به گزینه های پیش رو در برخورد با پرونده پادگان اشرف دولت منتخب عراق راه حل های انسانی برای حل وفصل این پرونده در نظر دارد که که البته به گفته مقامات مسئول عراقی انتخاب این گزینه ها برای آنها آزادانه خواهد بود. راه حل های ممکن برای برون رفت از این وضعیت عبارتند از: یکم: بازگشت داوطلبانه آنها به کشورشان دوم: انتقال آنها به کشور های ثالث یعنی به غیر از ایران و عراق سوم: پیشنهاد ضمنی دولت آمریکا که دولت عراق با آن موافقت رسمی نکرده که مضمون آن در نهایت انتقال آنها به مکان هائی در داخل خاک عراق با صلاحدید دولت عراق خوب تا اینجائی که به مواضع مقامات عراقی بر می گردد مواضع شان کاملا قانونی و بر حق هست و همچنین کاملا موازی و منطبق با قانون اساسی کشورشان و قوانین بین المللی می باشد. ولی در اینجا باید به دو نکته مهم و اساسی اشاره کنم: نکته اول اینکه یکی اینکه تمامی کسانی که برای این فرقه تروریستی و باند مافیائی تحت عنوان سازمان مجاهدین که در واقع چیزی جز سازمان مسعود و مریم نیست اشک تمساح می ریزند در واقع به دنبال تنش سازی مستمر و پی در پی در مناسبات دولت عراق با کشورهای همسایه اش هستند و این مغایر با منافع ملی کشور عراق و حتی مغایر با قو انین بین المللی هست. اینها اگر راست می گویند و دلسوز هستند بیایند به کشورهای غربی بقبولانند تا آن اسیران مستقر در پادگان اشرف را که در چنگال سران فرقه گرفتارند بپذیرند و بدین وسیله موجبات رهائی این اسیران و موجبات خوشحالی خانواده هایشان را فراهم سازند خانواده هائی که اکنون بیش از یک ساله که جلوی درب این اسارتگاه به امید دیدار بعد از سالیان متمادی با عزیزان شان در تحصن بسر می برند. ولی طبق گفته مقامات مسئول عراقی متاسفانه تا بحال هیچ کشور ثالثی و هیچ کشور غربی برای پذیرش آنها علی رغم در خواست مستمر و سالیان دولت عراق اعلام آمادگی نکرده است و این بیانگر این واقعیت تلخ هست که کشورهای غربی حامی این فرقه خشونت طلب خواهان حل مسالمت آمیز پرونده پادگان اشرف نیستند. و نکته دوم و در واقع که مهمترین نکته هست اینست که سران فرقه هم همانند اربابان خودشان خواهان حل مسالمت آمیز پرونده پادگان اشرف نیستند و بر خلاف قانون اساسی عراق اصرار بر ماندن در اشرف را دارند ودر گردهمائی اخیرشان هم بر بقای این اسارتگاه پافشاری کرده اند و این هم باز بیانگر این واقعیت تلخ و تاسف بار هست که سران فرقه و بخصوص مسعود و مریم نه تنها خواهان حل مسالمت آمیز این پرونده نیستند بلکه خواهان و به دنبال خشونت طلبی باز هم بیشتر هستند. در پایان ازسازمانهای حقوق بشری و بین المللی خواستارم که مداخله کرده و جلوی تکرار حوادث دلخراش اخیر را بگیرند و دست رو دست هم نگذارند تا باز آن حوادث جانگداز و دلخراش تکرار بشود و بعدش طبق معمول بیایند و آنرا محکوم کنند بنا بر این باید جلوی وقوع جرم را گرفت و از تکرار آن پیشگیری کرد تا دیگر نیازی به محکوم کردن های تکراری و بی محتوا که هیچ دردی را دوا نمی کند نباشد. امیدوارم چنین شود و مجامع حقوق بشری با مداخله و پادر میانی فعال جلوی مطامع شیطانی سازمان مسعود ومریم را که دنبال خشونت طلبی و کشت وکشتار بیشتر از بیگناهان مستقر در این قلعه برای افزودن چند صباحی بیشتر به عمر ننگین و سراسر جنایت وخیانت شان هستند را بگیرند و موجبات رهائی اسیران گرفتار در چنگال این مناسبات تار عنکبوتی و استالینی را فراهم نمایند و از کشورهای غربی و بخصوص آمریکا که این همه دم از مبارزه با تروریست می زنند بخواهند که اینقدر از این گروه خشونت طلب حمایت نکنند و بجای این تلاش کنند در راستای حقوق بشری خواهان حل مسالمت آمیز این پرونده باشند و به دولت عراق در این راستا یاری رسانند وبدین وسیله به ادعای خودشان مبنی بر پایبندی به قوانین حقوق بشری جامه عمل بپوشانند.