تمثیل نامه به اشرفیان

قدیم ها, تو خونه های تهران آب لوله کشی نبود. آب انبار بود و حوضی.
صاحب خونه می داد, همه ی رخت و لباس ها وظرف ها را , تو همون حوض آبکشی کنند.
بعد از مدتی که آب خیلی کثیف می شد, برای اینکه خودش و دیگران رو گول بزنه که این آب, جاری محسوب میشه وهنوز تمیزه, یه سماور رو پر از آب تمیز می کرد و شیرش رو باز می کرد تو حوض , که همه خیال کنند این آب , جاری محسوب می شه.
بعدش , هر, نجاست رو , توش می شست.
حالا شده حکایت رهبری سازمان, که با اون همه خیانت و کثافت کاری های سیاسی, میخواد با ریختن خون عزیزان بی خبر ما در اشرف, حوض نجس خودش را تطهیر کنه.
علی اصغر وکیل زند

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا