اخراج سازمان تروریستی مجاهدین خلق از عراق این کنفرانس توسط انجمن العدالة العراقیة در روز جمعه بیست و پنجم نوامبر در دانشگاه بغداد برگزار گردید. انجمن العدالة العراقیة به ریاست دکتر نافع العیسی خانواده های قریب به بیست و پنج هزار قربانی عراقی را نمایندگی می کند که بدست سازمان مجاهدین خلق به قتل رسیده اند. کنفرانس در سالن الحکیم در مرکز دانشگاه بغداد برگزار گردید و صدها تن از شیوخ و رهبران عشایر، استادان دانشگاه، نمایندگان دولتی و مقامات رسمی و همچنین نمایندگان انجمن های غیر دولتی و خبرنگاران در این سالن حضور یافتند. اگر چه مسئله انحلال کمپ اشرف و اخراج سازمان تروریستی مجاهدین خلق مسئله ای صرفا مرتبط با دولت و مردم عراق است ولی با این وجود برگزار کنندگان کنفرانس از سازمان های غربی همچون نمایندگی سازمان ملل در بغداد (یونامی) و دیپلمات های اتحادیه اروپا که بشدت مدعی علاقه به مسئله کمپ اشرف و نگرانی در مورد آینده سازمان مجاهدین خلق هستند نیز دعوت بعمل آوردند ولی متاسفانه بنظر می رسد دعوت شدگان با این بهانه که بخاطر حفاظت، امکان خارج شدن از "منطقه سبز بغداد" را ندارند از شرکت در کنفرانس و شنیدن سخنان و تبادل نظر با هیئت های شرکت کننده خودداری کردند. دکتر نافع در مقدمه برگزاری کنفرانس و به نمایندگی از طرف خانواده های قربانیان خشونت و ترور سازمان مجاهدین درعراق درخواست کرد تا رهبران این سازمان که مسئولیت اعمال خشونت ها را بر عهده دارند قبل از اخراج در دادگاه محاکمه گردند. کلیه سخنرانان دولتی و سازمانهای غیر دولتی در این کنفرانس بر عدم تمدید زمان برای اخراج مجاهدین خلق تاکید داشته و خواستار پایبندی همه طرفها به قوانین عراق، قوانین بین المللی و قوانین ضد تروریسم و جنایت شدند.
دیگر سخنرانان، بخصوص سران عشایر، از جنایات مجاهدین خلق در سالهای اخیر در عراق و بالاخص در استان دیالی سخن گفتند. آنها بشدت از شکست نیروهای ارتش امریکا در منحل کردن کمپ تروریستی پس از سال 2003 انتقاد کردند و از ادامه حمایت امریکایی ها از این گروه که باعث ادامه استفاده از کمپ در جهت برنامه ریزی و آموزش تروریسم بر علیه مردم عراق شده است ابراز انزجار نمودند. در همین زمینه آقای جاسم العبادی، نماینده پارلمان عراق و عضو کمیسیون حقوق بشر پارلمان از وقت سخنرانی خود استفاده نمود تا از فعالیت های اتحادیه اروپا در جهت جلوگیری از انحلال این گروه تروریستی و سنگ اندازی این اتحادیه در روند اخراج تروریستها انتقاد کند. وی در سخنرانی خود گفت که "اگر اینها بدین حد عاشق این گروه تروریستی هستند، چرا آنها را به کشورهای خودشان نمی برند"؟
آقای عدنان الشحمانی، ریاست کمیته پارلمانی نظارت بر اخراج مجاهدین خلق، در این کنفرانس اعلام نمود که زمانبندی اخراج این گروه تمدید نخواهد شد و این کمپ تا پایان سال جاری منحل خواهد گردید. وی همچنین توضیح داد که قوه قضاییه عراق آخرین رای و تصمیم خود را در مورد این محل اعلام نموده و بنابر این رای کمپ بسته شده و زمین آن به صاحبان اصلی آن مسترد خواهد شد. آقای الشحمانی در سخنرانی خود از سکوت غرب در قبال جنایات این گروه علیه غیرنظامیان انتقاد کرد و از جوامع بین المللی خواست تا در مقابل نقض حقوق خانواده های قربانیان مجاهدین خلق ساکت ننشینند.
آقای الشحمانی همچنین با نمایندگان خانواده های گروگانهای رجوی در داخل کمپ اشرف و هیئت اعزامی از کشورهای اروپایی که برای یافتن راه حلی صلح آمیز در رودررویی های کمپ به عراق سفر کرده اند دیدار و گفتگو نمود.
مسعود خدابنده، از مرکز "مشاورین استراتژی خاورمیانه" در انگلستان که با دولت عراق در حل مسئله کمپ اشرف همکاری می کند کتاب جدید خود "داستان کمپ اشرف – مجاهدین خلق، قربانیان اربابانی بی شمار" را به کنفرانس معرفی نمود. این کتاب با معرفی مجاهدین خلق بعنوان ابزاری تحت تملک بیگانگان به این مسئله می پردازد که این صاحبان و اربابان خارجی گروه تروریست بر روی توان مجاهدین خلق در ترور و خشونت سرمایه گذاری کلانی کرده اند و این علت اصلی مقاومت غرب در قبال انحلال این کمپ است. کتاب همچنین بصورت مشروح به مسئله خانواده های قربانیان و گروگانها و همچنین نقض مستمر و اولیه ترین حقوق انسانی افراد در این کمپ پرداخته است.
خانم عبداللهی در سخنرانی خود به نمایندگی از طرف خانواده های متحصن برای آزاد سازی گروگانها از کمپ اشرف (که پسر خود وی نیز یکی از همین گروگانهاست) درخواست کمک کرد. خانم عبداللهی به کنفرانس یادآوری نمود که کوشش خانواده ها در یافتن جگرگوشگانشان از سال 2003 شروع شده و تحصن مستمر در مقابل این کمپ از دو سال قبل تا کنون ادامه دارد. وی تاکید کرد که در یافتن هر گونه راه حلی برای پایان دادن به این گروگانگیری، خانواده ها خواستار تضمین امنیت و حفاظت جان عزیزانشان هستند. وی گفت که البته خانواده ها یک تقاضای بسیار ساده و راحت الوصول هم دارند و آن ملاقات با جگرگوشگانشان است که البته ربطی به موضوع اخراج سازمان مجاهدین خلق از عراق ندارد. حصول این هدف البته کاری است که باید به سادگی امکانپذیر باشد. متاسفانه می بینیم مسعود و مریم رجوی، رهبران مجاهدین خلق تنها مانع این درخواست انسانی هستند. خانم عبداللهی گفت که اگر حامیان غربی گروگانگیرها بخواهند، این مسئله بسادگی و با یک دستور ساده برای اجازه ملاقات بین اسرا و خانواده هایشان امکانپذیر است.
خانم سنجابی، عضو سابق شورای رهبری مجاهدین خلق (که تماما زن هستند) می باشد. وی اخیرا موفق به فرار از کمپ اشرف شده است. وی در سخنرانی خود در مورد وضعیت داخلی کمپ و بخصوص وضعیت اسفناک زنان در این قرارگاه توضیحاتی داد که شامل نقض شدید و شوکه کننده حقوق اولیه و انسانی افراد داخل کمپ بود. متاسفانه این نقض حقوق بشر اسرا توسط رهبران این فرقه هنوز هم بصورت روزمره ادامه دارد.
خانم مهدیان که همسرشان بعنوان گروگان در این کمپ به اسارت گرفته شده است توضیح داد که چگونه سازمان امنیت صدام حسین همسر وی را بعنوان برده به مجاهدین خلق و رجوی تحویل داده است. و این در حالی بوده که همسر وی بعنوان اسیر جنگی که در اوایل جنگ به اسارت در آمده، توسط صلیب سرخ جهانی ثبت نام شده است. خانم مهدیان توضیح داد که پسر ایشان بعد از بیش از ربع قرن هنوز نتوانسته پدرش را ملاقات کند و مجاهدین خلق حتی بعد از دو سال تحصن خانواده ها در جلوی کمپ، اجازه این ملاقات ساده را نمی دهند.
آقای صادقی از آلمان یکی از معدود کسانی است که در زمان حکومت صدام موفق به فرار از کمپ اشرف شده است. وی در مورد دخالت های قبلی و اخیر مجاهدین خلق در امور داخلی عراق و همکاری آنها با بقایای رژیم صدام و دیگر گروههای تروریستی و رابطه آن با ترورهای اخیر در عراق توضیحاتی را به همراه شواهد مربوطه ارائه نمود.
آقای قشقاوی از آلمان نیز حدود هشت سال از عمر خود را فقط بخاطر عدم تن دادن به اجرای دستورات و همکاری در جنایات مسعود رجوی، بدون محاکمه در زندانهای صدام حسین و از جمله زندان بدنام ابوغریب سپری کرده است. آقای قشقاوی توضیح داد که چگونه رجوی و صدام افراد را مجبور می کردند تا یا دیگران را بکشند و یا به سیاهچال ها و شکنجه گاهها افتاده و خود کشته شوند.
یکی دیگر از اعضای سابق و جدا شده از مجاهدین، آقای عزیزی که اکنون در هلند زندگی می کند در مصاحبه های متعدد با مطبوعات به تشریح وضعیت داخلی کمپ پرداخت و به موارد متعدد و مستمر نقض حقوق انسانی قربانیان اشاره نمود. آقای عزتی بشدت از سکوت تاسفبار مطبوعات در رابطه با این موارد نقض حقوق بشر انتقاد نمود و آن را در راستای سو استفاده این "تروریست های خوب" و پشتیبانان غربی آنها دانست.
همچنین ده ها تن از اعضای جدا شده از سازمان که اکنون با انجمن نجات در ایران همکاری می کنند نیز در این کنفرانس شرکت نمودند و با خبرگزاری ها مصاحبه هایی را انجام دادند. آنها توضیح دادند که انجمن نجات در همکاری نزدیک با خانواده های گروگانها اکنون به نقطه ای از توانمندی رسیده است که می تواند به نجات یافتگانی که خواستار بازگشت به کشور خود هستند کمک هایی را ارائه دهد. آنها توضیح دادند که مقامات ایران از سال 2003 (با قبول این واقعیت که اعضای مجاهدین خلق تحت مغز شویی و فشار و کنترل رهبران این فرقه بوده اند) فرمان عفو عمومی داده اند که تا بحال نیز با نظارت صلیب سرخ جهانی بر این قول خود پابرجا بوده اند. شرکت کنندگان در کنفرانس بخصوص علاقه زیادی به شهادت های سه تن از کسانی که به تازگی موفق به فرار از کمپ شده اند نشان دادند. این سه تن بصورت مبسوط وضعیت اسفناک و واقعیات سخت داخل کمپ را برای خبرنگاران حاضر تشریح کردند. آنها توضیح دادند که ارتباط و رساندن اطلاعات جهان خارج به داخل کمپ بشدت کنترل می شود و نفرات در ایزولاسیون روحی و اجتماعی کامل بسر می برند. آنها تاکید کردند که رهبران مستمرا به گروگانها اطلاعات غلط می دهند و دروغ می گویند تا اسرا هیچ گونه ایده ای از دنیای خارج نداشته باشند. آنها چنین وانمود می کنند که رهبران سازمان مجاهدین از پشتیبانی مطلق و مستقیم امریکایی ها برخوردار هستند و اگر کسی قصد فرار داشته باشد یا مستقیما با شلیک گلوله خواهد مرد و یا اگر هم موفق شود توسط نیروهای عراق شکنجه شده و سپس برای اعدام بدون محاکمه به ایران تحویل داده خواهد شد. آنها گفتند که اگر اطلاعات و واقعیات به افراد داخل کمپ برسد، حدود نه سال پس از خلع سلاح، حتی یک نفر هم خواستار ادامه حضور در بیابانهای عراق نخواهد بود. آنها از سازمانهای بین المللی و بخصوص نمایندگان دولت امریکا و نمایندگی سازمان ملل در عراق (یونامی) که تنها نیروهایی هستند که رابطه ای نزدیک با گروگانگیرها برقرار نموده اند درخواست کردند تا با استفاده از تردد هفتگی خود به داخل کمپ و در ملاقاتهای مستمرشان با سران مجاهدین و گروگانگیرها، آنها را متقاعد سازند تا راه ارتباطی و رساندن اطلاعات به داخل کمپ توسط نامه و تلفن و غیره را باز کرده اجازه ملاقات و حق دیدار با خانواده ها را به اسرا بدهند. نجات یافتگان اخیر همچنین از نمایندگی سازمان ملل در عراق (یونامی) خواستند تا در چهره خارجی و مطبوعاتی خود "گروگانگیرها" را بعنوان "نمایندگان گروگانها" معرفی نکرده و در عوض بصورت واضح این واقعیت را بیان کنند که "رجوی نماینده هیچ کس نیست" و تا زمانی که با گروگانها بصورت انفرادی و بدون حضور گروگانگیرها در خارج از کمپ ملاقات نکرده باشند حق ندارند هیچ چیز از طرف گروگانها اعلام کنند. آنها اعلام کردند که معتقدند نمایندگی سازمان ملل (یونامی) و پشتیبانان امریکایی فرقه تروریستی مجاهدین خلق با قرار دادن خود در کنار تروریست ها قوانین بین المللی را نقض کرده اند چرا که حقوق انسانی بیش از سه هزار تن گروگان طی دهه های اخیر توسط سران این گروه و زیر چتر همین حمایت ها نقض گردیده است. نجات یافتگان اخیر گفتند که اکنون بدنبال گرفتن مشورت و کمک برای شکایت حقوقی از دست اندرکاران این جنایات بخاطر خسارات وارده می باشند.