مسعود رجوی و درخواست های عقیم

مدتی است که سازمان توسط آدرس های خود در فیس بوک به نشخواری پیام بیست روز پیش مسعود رجوی پرداخته تا اساسی آن را با لفافه های همیشه دروغین اش، عجین و با رسانه ای نمودن به اصطلاح خود، آن را بی هیچ برآوردی منتشر نماید. گویا رهبر فرقه مجاهدین خلق چندی پیش بمناسبت سیزده آبان با پررویی و حساب های نادرست همیشگی اش فکر کرده با افاضات غلطش میتواند برای فرزندان ایران زمین حرف و حساب بزند و آنان را به رویارویی با صف مردم ایران فرا بخواند. همان جوانانی که وقتی او با صدام حسین در سال 65 دست میداد و روبوسی میکرد، برای میهن عزیزشان عاشقانه جان شان را خالصانه فدا می کردند. یا خیلی از دانش آموزان یواشکی با شناسنامه برادر بزرگ شان برای اعزام به جبهه اسم می نوشتند تا از افتخار دفاع از سرزمین مادری شان عقب نمانند. پس لاپوشانی واقعیت های اجتماعی و مردمی از سوی رجوی باز دردی از مصیبت های او را درمان نخواهد کرد. این حرفم را صادقانه و با استناد های لازم بیان می کنم. حداقل ما اعضای سابق بهتر می دانیم جایگاه دانش آموزان و دانشجویان در دهه سالهای 60 و منطقه (کردستان ایران)، قرارگاه اشرف، کمپ ترانزیت چی بوده و حالا چی هست. آیا جوانان ایران از هر طیفی اکنون به فرقه مجاهدین توجهی دارند آیا در پیگیری هر خبر سیاسی دنبال اخبار سیمای ضد آزادی، خبرگزاری هرانا (مربوط به سازمان)، آژانس خبر ایران (مربوط به سازمان)، پژواک ایران و سایر آدرس های پوششی سازمان هستند؟!! مطمئنا حتی همان فعالان دانشجویی نیز با احتیاط از موضوع نحس فرقه رجوی عبور می کنند که علتش پاپوش درست کردن از سوی گروه رجوی با هدف سوء استفاده از آنان است. اصلا اگر سازمان دارای پایگاه رسمی و توده ای در میان دانشجویان است چرا با اسامی جعلی خبرنگار و وبلاگ نویس و از طرق عوام فریبی با آنان تماس گرفته و حتی حاضر میشود دلار و یوروهای اهدایی اسراییلی ها و امریکایی ها را بابت فریب آنان هزینه نماید و بحساب آنان کارسازی نماید؟ پس به همین سادگی حرف های خنده دار رجوی معنی پیدا می کند که با فرمان بسیج ساختن و تشکیل هسته های…؟؟!! کشکی درست نمیشود. بهتر و مناسب است به اتکای حرفهای اعضای باسابقه و جداشده سازمان، سازمان و رجوی کمی هم خود را با تحولات بیداری مردم منطقه موازی ببینند و خانه تکانی نموده و برای واقعی کردن شعار فعالیت های سیاسی شان، با صدور بیانیه ای حرکت مسلحانه خود را تمام یافته اعلام کنند و همانند تمام گروههای سیاسی از قالب متدولوژی فرقه ای دور شده و کمیته مرکزی ایجاد و اجازه انتقاد از عملکرد هیئت اجرایی سازمان را بمثابه جریانی دمکراتیک به اعضا بدهند. علی ایحال علیرغم این امیدها بنظر میرسد رجوی در مسیر و انتهایی قرار گرفته که محال دیده میشود به مردم ایران از سر احترام بنگرد و رویکردش را مطابقت دهد. لاجرم بزودی در یک مرحله غیر قابل پیش بینی با اتفاقات ناخوشایندی روبرو خواهد شد که توان تهدیدات اعضای جدا شده و خانواده های دردمند را بیشتر از این درک خواهد نمود.
فرید