کمپ ترانزیت محل استقرار موقت اسرای در بند فرقه ی تروریستی رجوی ها خمپاره باران و موشک باران شده و عده ای از افراد کشته و مجروح شدند. گویا یک تشکیلات نظامی مردمی عراق مسئولیت آنرا پذیرفته و در یک اطلاعیه هم بر استمرار این حملات تا اخراج و ترد فرقه ی رجوی از خاکشان تاکید کرده اند.
عراقیان این حملات را مشروع و حق خود می دانند و می گویند آنکس که بد بکارد باید انتظار برداشت بد هم داشته باشد. اطلاعیه جیش المختار(حزب الله عراق)
عراقیان از یاد نبرده اند که مجاهدین در میادین شهرهای آنها کاتیوشا و توپ حاضر به جنگ می کردند و به هر رهگذری شلیک می کردند و خانه هایی را که ای بسا مریضی در آن بود و یا مادری در حال زایمان، به توپ بستند و برای حفظ کیان دیکتاتور صدام دست به هر جنایتی علیه عراقیان زدند.
عراقیان از یاد نبرده اند که مجاهدین در ارتقاعات جبه داغ، کفری و کلار و جاده های روستایی که مردم در حال کوچ اجباری بودند به رگبار بستند و حتی به احشام و گوسفندان آنها هم رحم نکردند.
این است که می گویند چوب خدا صدا ندارد.
مجاهدین قبلا از این نوع ترفند ها در قالب تاکتیک به نفع خود در جهت مظلوم نمایی بهره برداری می کردند و آنرا به بهانه و محملی برای پوشاندن شکست ها تبدیل می نمودند.
اما اکنون این خشم عراقیانی است که دیده اند که فرقه ی تروریستی رجوی در صدد تشدید اختلافات قومی و مذهبی در کشورشان است و نمی خواهد صلح و آرامش در عراق استمرار داشته باشد.
هرچند رهبری فرقه ی تروریست در این مقطع احتیاج مبرم به چنین اتفاقی برای مظلوم نمایی و صحت ادعایش مبنی بر نبودن امنیت در لیبرتی و تقاضای بازگشت به اشرف را داشت. اما عراقیان به نقطه ای رسیده اند که منشا طاعون سیاه و کشنده در بدنه ی کشورشان را صرفا در وجود فرقه ی تروریستی رجوی در عراق می دانند و این انتقام گیری ها را حق مشروع خود میدانند و اظهار می دارند که رجوی ها با زبان منطق و مسالمت سنخیتی ندارند و صبر عراقیان نیز به سر آمده.
نمایندگان مجلس – وکلای مردم – احزاب و گروه های مردمی – دولت و قانون عراق یک دهه بعد از سقوط صدام با مجاهدین مدارا کرده و با آنها مقابله به مثل نکردند اما این فرقه این موضع عراقیان را ضعف آنها پنداشته و در صدد برهم زدن امنیت آنهاست. لذا از این به بعد خشم مردم عراق به مرحله ی عملی و انتقام گیری رسیده است.