اخبار انتقال به کشور ثالث

آخرین خبر رسیده حاکی است که کمیساریای عالی ملل متحد برای پناهندگان UNHCR، لیستی از نفراتی که باید در اولویت اول از عراق و از اردوگاه لیبرتی به کشورهای دیگر منتقل شوند را به مسئولین سازمان مجاهدین خلق داده است. ملل متحد به دنبال اینست که انتقال نفرات به خارج از عراق را خود بر اساس مصاحبه هائی که انجام داده مدیریت نماید و افراد را بر اساس اولویت بندی مسئولین و ناظران ملل متحد اعزام کند. این امر قانونا جزو وظایف ملل متحد است و نفرات به صفت فردی طرف حساب کمیساریا می باشند.

اما موضوع از جانب مسئولین سازمان رد شده و حاضر به فرستادن نفرات بر اساس لیست پیشنهادی ملل متحد نیستند و میخواهند اولویت ها و گروه بندی ها را خود معین نمایند که کاملا مغایر با قوانین بین المللی و پناهندگی است و تاکنون سابقه نداشته است. بهرحال درگیری بین سازمان مجاهدین خلق و حامیان صهیونیستی و امپریالیستی اش از یک طرف و دولت عراق و ملل متحد و خانواده ها از طرف دیگر همچنان در جریان است. در این میان مسئولین آمریکائی و اروپائی هم چندان تمایلی به خروج فوری قربانیان گرفتار در فرقه رجوی نشان نمیدهند.

خبر دیگر اینکه در داخل عراق لابی صهیونیستی و بقایای رژیم گذشته و حامیان فرقه رجوی به شدت در برابر تعطیل شدن پادگان اشرف مقاومت میکنند. نقش حامیان عراقی فرقه رجوی و مخالفان داخلی دولت عراق در این رابطه کاملا بارز است که با صرف پول های هنگفت که منبع آن مشخص نیست در داخل این کشور تلاش می نمایند تا پادگان اشرف به صورتی که هست در اختیار فرقه رجوی باقی بماند و کاملا تخلیه نشود. فرقه رجوی به بهانه های مختلف سعی میکند تا جائی که می تواند در برابر روند انتقال مانع تراشی کند.

آنچه مسلم است و جهان نیز پذیرفته اینست که فرقه رجوی دیگر هیچ جائی در عراق ندارد و اعضای این فرقه دیر یا زود باید خاک این کشور را به مقصد کشورهای دیگر ترک کنند. اما رجوی آنقدر خودخواه و قدرت پرست و جاه طلب است که حاضر است تمامی پیروان خود را یک به یک به کشتن بدهد اما دست از بازی کودکانه و بی نتیجه خود برندارد. کینه او از خصوصا خانواده ها به قدری است که حاضر است دست به هر کاری بزند تا مانع رسیدن مادران و پدران دردمند و رنج کشیده به آرزوی دیرینه خود یعنی دیدار رودرو با عزیزانشان بشود.

روی دیگر این ماجرا البته مقاومتی است که خانواده های متحصن همچنان از خود نشان میدهند. آنان دست از تلاش برای رسیدن به مقصود یعنی ارتباط با عزیزانشان بر نمیدارند و نشان داده اند که عواطف خانوادگی که فرقه ها به شدت از آن واهمه دارند تا کجا کارآئی دارد و این نیرو تا چه حد میتواند در برابر طلسم فرقه ای ایستادگی کند.

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا