وقتی که به مطالعه در خصوص فرقه ها میپردازیم چیزی که در سرنوشت تمامی آنها مشترک است اینست که آنها نهایتا بدلیل اینکه به بن بست مطلق میرسند دست به از بین بردن دسته جمعی خودشان میزنند! بخوبی بیاد دارم که در نشستهایی که در سازمان هم داشتیم وقتی خود رجوی یا مریم در بحث های ایدئولوژیک شق های سیاه را بقول خودشان مورد بحث و بررسی قرار میدادند همین را میگفتند که در نهایت اگر نتوانیم از پس رژیم بربیاییم و اگر حس کنیم که ممکن است مورد سوءاستقاده سیاسی قرار گیریم بطور دسته جمعی خودمان را از بین خواهیم برد! و این بحث را هم رجوی با دجالگری خاص خودش به قرآن و اعتقادات مذهبی افراد ربط میداد و طوری وانمود میکرد که گویی اینکار مشروع و حق است! در صورتیکه هرگونه لطمه زدن به خود گناه کبیره محسوب میشود ولی خودکشی با فتوایی که رجوی صادر کرده بود اگر برای رسیدن فرقه به اهدافش باشد نه تنها حرام و ضد ارزش نیست بلکه یک اقدام مقدس محسوب شده که دارای اجر عظیم نزد پروردگار خواهد بود! یعنی معیار تمامی حرام و حلالها در فرقه ها و خصوصا در فرقه رجوی اینست که آیا آن کار در راستای رسیدن فرقه به اهدافش است یا خیر و اگر چنین باشد هیچ منع قانونی و حتی شرعی ندارد! مثلا خودسوزی یا انجام عملیات انتحاری و ده ها مثال دیگر که میتوان بدانها اشاره کرد!
بواقع فرقه رجوی یکی از خطرناکترین فرقه های موجود در جهان است چرا که اقدامات خود را با محمل مذهب مشروع جلوه میدهد و این بسیار خطرناکتر است!
مراد