حقوق قربانیان ترور چه می شود؟

یکسال از خروج فرقه تروریستی مجاهدین از لیست گروههای تروریستی گذشت! یکسال بی آنکه کوچکترین تغییری در ماهیت فرقه ای و ایدئولوژی ستیزه جویانه این گروه ایجاد شده باشد! این گروه طی چندین دهه فعالیتهای خود را علیه مردمان ایران زمین سازماندهی کرده است. البته شهروندانی از دیگر ملیتها نیز از آسیب های این فرقه تروریستی در امان نبوده اند. از جمله کشتار شیعیان و اکراد عراقی و مردم کویت و حتی شهروندان امریکایی. اگر بخواهیم ارزیابی ای از عملکرد این گروه تروریستی بعد از خروج از لیست داشته باشیم باید بگوییم که با خروج این گروه از لیست گروه‌های تروریستی آمریکا، اقدامات این فرقه نه تنها تغییری نمی کند بلکه با شدت بیشتری هم دنبال می شود.

وزیر امور خارجه امریکا سال گذشته”همکاری با سازمان ملل برای خروج از اشرف!” را شرط جبران جنایات و خیانتهای گروه مجاهدین تعیین کرد.این شرط برای گروهی تعیین شد که هویت خویش را با ستیزه‌جویی، جنگ طلبی و مزدوری پیوند زده بود.

گروه تروریستی مجاهدین به عنوان گروهی که هویت تروریستی و خصیصه فرقه ای خود را به شدت پاسداری می کند و در پرونده خود ترور بیش از ۱۲ هزار شهروند ایرانی را ثبت کرده؛ گروهی که در طول جنگ تحمیلی، مزدوری و خیانت به مردم این مرز و بوم را در پرونده سیاه خویش دارد؛ گروهی که حتی به اعضای خویش نیز رحم نکرده و انواع و اقسام موارد نقض حقوق بشر را نسبت به این افراد اعمال می کند؛ گروهی با ماهیت ستیزه جو و جنگ طلب، که هویت خویش را در هم‌نشینی با رژیمهای متخاصم و افراد جنگ طلب بر علیه این مرز و بوم تعریف کرده و از همین رو به جاسوسی و ترور شهروندان بی گناه مبادرت می نماید.

این شرط از سوی سرکرده مجاهدین با الزام از جانب سازمان ملل و دولت و مردم عراق و هزار کارشکنی از سوی اعضای این فرقه مورد پذیرش قرار گرفت و البته به وعده داده شده، ترتیب اثر داده شد و فرقه ای با سابقه ای آنچنانی از لیست سازمانهای تروریستی بعد از ۱۵ سال خارج شد.

کامل شدن این طنز جایی بود که همین سرکرده گروه مجاهدین پس از تمام شدن غائله ای که با پرداخت میلیونها دلار رشوه در میان سناتورها و مقامات بازنشسته امریکایی راه انداخته بود، بازگشت اعضای فرقه از کمپ لیبرتی به اشرف را تحت عنوان حفاظت از اعضای فرقه در بوق و کرنا کرد.

بهرحال یکسال از خروج فرقه تروریستی مجاهدین از لیست گروههای تروریستی گذشت!

یکسال بی آنکه کوچکترین تغییری در ماهیت فرقه ای و ایدئولوژی ستیزه جویانه این گروه ایجاد شده باشد!

این گروه طی چندین دهه فعالیتهای خود را علیه مردمان ایران زمین سازماندهی کرده است. البته شهروندانی از دیگر ملیتها نیز از آسیب های این فرقه تروریستی در امان نبوده اند. از جمله کشتار شیعیان و اکراد عراقی و مردم کویت و حتی شهروندان امریکایی.

اگر بخواهیم ارزیابی ای از عملکرد این گروه تروریستی بعد از خروج از لیست داشته باشیم باید بگوییم که با خروج این گروه از لیست گروه‌های تروریستی آمریکا، اقدامات این فرقه نه تنها تغییری نمی کند بلکه با شدت بیشتری هم دنبال می شود.

این یکسال بی هیچ هم نبوده دفتری برای لابی گری و ارائه خدمات جاسوسی اش در واشنگتن براه انداخته، دستگاه تبلیغاتی اش هم پیرامون دو موضوع مظلوم نمایی اعضای پادگان اشرف و زدن بر طبل جنگ بر علیه ایران تمام قد در تلاش بوده است و در این راه هزینه های گزافی هم پرداخت کرده است.

مثل همیشه دعوی نمایندگی جامعه ایرانی را داشته، بی آنکه کوچکترین پایگاهی در جامعه ایران بتوان برای آن متصور شد این امر بگونه ای مضحک بوده که در اثبات دعوی پایگاه مردمی اش تنها به چند بنر که دقیقا معلوم نیست کجا نصب شده استناد می کند این تمام اعتباری است که می تواند بر آن تاکید کند.

گردهمایی هایی هم به مناسبت سالروز اقدام مسلحانه اش در کشور دموکراتیک فرانسه! به پا کرده که البته کمتر ایرانی را در آن می توانید ببینید و تصاویر خود گویای طرفداران این فرقه است.

در این یکسال نشست های خبری ای هم داشته البته با رسانه و سوژه های خبری خاص خودش و صدالبته برای خوش خدمتی به سرویسهای اطلاعاتی غرب، که شاید در قبل این امر بازاری برای عرضه نیروهای پیر و فرتوتش بیابد. البته نیروهای جوانی هم در بند دارند که باید مدام جلسات توجیهی برایشان برگزار کنند تا فکر رهایی از این ساختار فرقه ای را در ذهنشان سرکوب نمایند.

یکسال گذشت، یکسال از زمانی که بغض خانواده های قربانی تروری که پدران و مادران و فرزندانشان بدست این فرقه تروریستی مورد سوء قصد قرار گرفتند به هنگام شنیدن خبر خروج این گروه مجاهدین از لیست گروههای تروریستی به درد ترکیده بود.

یکسال گذشت و در این یکسال هم صدایی هایی را شاهد بودیم کلام واحدی هم صدا با رژیم غاصب صهیونیستی در تخریب و سیاه نمایی درباره ایران به ویژه در موضوع برنامه صلح آمیز هسته ای ایران در عرصه بین الملل.

زخم های التیام نایافته این عزیزان بهانه ای برای نگارش این متن شد و البته دردهای مرحم نشده سرزمینی که شرمسار از پذیرش فرقه ای است که به آسانی خاک سرزمینشان را در همگامی با دشمنان دیرین این مرز و بوم مورد یورش قرار داده و می دهند.

نویسنده: دکتر سجادی

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا