تصمیم رجوی به قتل عام اسیران نگونبخت در لیبرتی

بیش از ۳۲ سال از سیاست جنگ و خونریزی مسعود رجوی میگذرد در طی این ۳۲ سال مسعود رجوی چند نسل را به قربانگاه فرستاده است سیاست های رجوی فقط به خونریزی ختم نشده وجسم و جان چند نسل را نیز به گروگان گرفته است ارزش انسانها در فرقه رجوی چیزی جز کشته شدن و مرگ نیست هیچ چیز خارج از این حیطه در دستگاه رجوی متصور نیست. متاسفانه در طی این ۳۲ سال چه بسیار خانواده ها که متلاشی شدند فرزندان از پدر ومادران خویش جدا شدند عشق و عاطفه به فراموشی رفت تا عشق به پدر و مادر وخواهر و برادر و زن وشوهر جایش را با عشق به رهبر عقیدتی عوض کند در دستگاه و فرقه رجوی همه چیز جایشان عوض شد کینه جای عشق را گرفت مرگ ونیستی جای زندگی وهستی را گرفت زن برای شوهرش عفریته شد ومرد برای زنش عجوزه.

دیگر خدا هم جایگاهش را از دست داده بود چون رجوی میگفت من واسطه شما با خدا هستم.مسخ انسان سر به بی نهایت گذاشت تا جائی که دیگر میشود گفت هیچ اثاری از وجود انسانی نمی شد یافت ادم ها به مانند ماشین های برنامه ریزی شده کوک میشدند و در ساعت معین خاموش میگشتن انقدر ارزش ادم ها پائین امده بود که مرگ افراد حتی به اندازه از دست دادن یک اسباب بازی برقی هم نبود. مسعود رجوی طی ۳۲ سال گذشته این نسل را به نقطه ای کشاند که امروز می بینیم. قصد نوشتن ۳۲ سال ظلم و ستم این رهبری خیانتکار و بیمار روانی را در این نوشته ندارم چرا که میخواستم از درد بزرگی که حالا اسیران و گروگانها در لیبرتی دارند بنویسم از کسانی که اینک به تصمیم رجوی به مرگ جمعی محکوم شده اند. جان این افراد هیچ ارزشی برای رجوی ندارد حتی به اندازه جان یک بره برای صاحبش این رهبر شیاد اسیران را فقط برای مرگ میخواهد ونه برای زندگی این نسل قربانی سیاست های شوم وخانمان برانداز این رهبرشیاد شده است هر روز به نامی انها را به کشتن میدهد و گوئی که با کشته شدن تک تک نفرات او جان میگیرد وبا ان تنفس میکند اری این است رجوی کسی که نسل ما را قربانی سیاست های شومش کرد.

اما امروز رجوی شکست خورده تر از همیشه میخواهد همه نفرات باقیمانده را به کام مرگ بکشاند با اعتصاب غذا بدون هدف وبدون هیچ نتیجه ای که خودش هم خوب میداند تابحال هم هر خونزیزی شده است نتیجه سیاست های دروغ وفریب او بوده است. اما بی تردید هر اتقافی در این اعتصاب بر سر نفرات بیاید بدون تردید مسئولیت با شخص اوست و او باید پاسخگو باشد. حتما یک روزی این اعتصاب غذا هم تمام میشود اما رجوی در طینتش مرگ نهفته و باشعار زنده باد و مرده باد و با خون نفرات گروگانها و اسیران تغذیه میکند مرگ با اعتصاب نشد فردا راه دیگری برای به کشتن دادن نفرات پیدا میکند شروع و پایان این راه مرگ است و نیستی.  در این اعتصاب غذا تعدادی قربانی انتخاب شده اند که باید فدائی شوند و محکوم به مرگ شده اند البته من الان کاری به ان قسمت شیادی رجوی ندارم که تعدادی را بصورت نمایشی و بصورت پوششی وارد معرکه میکند تا نشان دهد که همه در اعتصاب غذا هستند بی تردید بسیاری نیز هستند که تسلیم خواست رجوی نشده اند و اساسا وارد اعتصاب غذا نشده اند و رجوی با نمایش های مسخره سعی میکند ترحم ایجاد کند و الا رکورد اعتصاب غذا دست بابی ساندز است که ۶۲ روز است وبیشتر از این یعنی فیلم و نمایش برای سرگرم کردن نیروها.

اما حتی اگر یک نفر نیز در اعتصاب غذا باشد این جنایتی است که رجوی مرتکب میشود وجان انسانها را به بازی گرفته است جنایت جنایت است میخواهد یک نفر باشد میخواهد صد نفرباشد

دیگر دوران دروغگوئی پایان یافته و بی شک رجوی به زباله دان تاریخ رهسپار خواهد شد.

باید به رجوی و رجوی پرستان گفت بترسید از اه مادران و پدران داغدار ومصیبت زده که شما بله شما کشتیدشان

وشما میکشیدشان مسئول ومصبب تمام این خونها شما تشگان ومستان قدرت است که نه به خدا اعتقاد دارید ونه به روز جزا..

نفرینتان باد شرمتان باد

منصور نظری

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا