در مورخ 27/8/92 اعضای انجمن نجات خوزستان با خانواده حسین و خسرو رضایی نژاد از اسیران دربند فرقه رجوی در شهرستان ماهشهر و به منظور عیادت ازآقای عبدالله رضایی نژاد پدرخانواده که اخیرا دچارسکته مغزی شده اند دیدار کردند.
در این دیدار که خواهر و مادر خسرو و حسین رضایی نژاد حضور داشتند ابتدا اعضای انجمن احوال وضعیت فعلی پدرخانواده را جویا شدند و آرزو کردند که ایشان سلامتی و بهبودی خود را هرچه زوتر بازیابند.
مادر و خانم رامش رضایی نژاد نیز ضمن تشکر حضور اعضای انجمن ابتدا توضیحات مختصری را درباره وضعیت بیماری پدرشان بیان کردند و بعد خواستند تا اعضای انجمن آخرین اخبار را از سرنوشت ساکنین کمپ لیبرتی و بخصوص برادرانشان به آنها بدهند.
اعضای انجمن هرکدام توضیحاتی درباره مسیر خیانت باری که رجوی برای دست یابی به اهداف قدرت طلبی خود طی کرده به تفصیل بیان کردند وهمچنین هرکدام مشاهدات خود را از وقایع ضدانسانی مناسبات درونی فرقه رجوی عنوان کردند و گفتند که رجوی و سرانش با بستن تمامی راههای نفوذ اخبار دنیای بیرون از مناسبات تمامی مراحل مغزشویی را به هدف تخریب اذهان اعضا از تمامی عواطف، احساسات و هویت انسانی آنها طی سالیان درعراق و پایگاههایش بکار بست و از طرف دیگر برای تکمیل پروسه ضد انسانی خود سعی می کرد خانواده های آنها را به شیوه های مختلف به دردسر بیاندازد تا هم بهره وری سیاسی آن را ببرد وهم اینکه فرزندان آنها را در مناسبات پایبند کند و تلخ تر اینکه به اعضای نگون بخت القاء می کرد که خانواده کانون فساد و ضد مبارزه است که بایستی نسبت به آنها درخود تنفر ایجاد کنند.
خانم رامش رضایی نژاد که تحت تاثیر صحبت های اعضای انجمن قرارگرفته بود مشتاق شد که بیشتر ازفرقه رجوی بداند وبا دقت به نکاتی که تک تک اعضای انجمن بعنوان شاهدان زنده خیانت وجنایات رجوی می گفتند گوش می کرد وی گفت واقعا من خودم چنین تصوری به این روشنی که شما توضیح دادید ازفرقه رجوی نداشتم.چطور یک سازمانی که این همه ادعای مسلمانی ویا ادعای مبارزه برای آزادی خلق داشت با آن شعارهای به ظاهر قشنگ ویترینی می تواند در درون اینقدر شیاد باشد و واقعا متاسفم از اینکه برادران من فریب چنین سازمانی را خورده اند.
خانم رضایی نژاد درمورد وضعیت فعلی اعضا سئوال کرد و گفت واقعا الان چکار می کنند؟ و چرا رجوی دست از سر آنها بر نمی دارد؟ من هرچه درسایت ها خواندم خبری از انتقال همگی نخواندم!! جز تعداد اندکی که به آلبانی فرستادند، برای انتقال بقیه کاری صورت گرفته باشد!!
مادر خسرو و حسین رضایی نژاد که تا این زمان درسکوت ویا مشغول رسیدگی به شوهرش بود گفت پس گناه من بعنوان یک مادر چیست که هنوز بعد ازسالیان نتوانستم پسرانم را ببینم؟ و از طرف دیگر نگران این باشم که ممکن است رجوی هرلحظه آنها را به کشتن بدهد؟.
درپاسخ به سئوال خانم رضایی نژاد اعضای انجمن شرح مفصلی از وضعیت فعلی اعضا را بیان کردند و گفتند تنها راه نجات آنها همت، تلاش و پیگیری خانواده های آنها که بایستی به هرطریقی اعتراض خود را نسبت به سرنوشت خطرناکی که رجوی برای فرزندانشان رقم زده را به گوش مجامع بین المللی برسانند و توضیح دادند که رجوی همواره درمسیر انتقال اعضا به کشورهای ثالث به بهانه های مختلف کارشکنی کرده است چون می داند هرکدام ازاعضایی که به بیرون مناسبات فرقه پا گذاشتند با پی بردن به واقعیات علیه رجوی شوریده اند حال اگر همه اعضا به بیرون ازعراق و در واقع به بیرون از مناسبات فرقه منتقل شوند آنوقت جای مریم قجر در همان سوراخ موشی است که شوهر خائنش رفته می باشد نه دراروپا که فعلا ازحضور اعضایش درعراق نهایت سوء استفاده را برای طولانی تر کردن حیات خفیف وخائنانه فرقه اش می کند.
در پایان این دیدار 2 ساعته اعضای انجمن ضمن آرزوی سلامتی پدر این خانواده ابراز امیدواری کردند که رجوی از این همه کارشکنی ها و اقدامات ضدانسانی طرفی نخواهد بست و بزودی همه افرادی که روزی فریب شیادی رجوی را خوردند نجات پیدا خواهند کرد.