شانزدهم آذر – قیام دانشجوئی یا روز عقده گشائی فرقه رجوی

در روز شانزدهم اذر ماه ۱۳۳۲ که قیام دانشجوئی در ایران شکل گرفت و دانشجویان معترض برای بدست آوردن حق وحقوق خودشان به پا خواستند و قیام کردند فرقه رجوی با لاشخوری تمام این قیام رابرای خود سرمایه کرد و به دندان گرفت تا کمی به نیروهای از دست رفته و از پای در آمده اش روحیه مبارزاتی ببخشد. آری این است منطق رجوی کشته شوید تا من و مریم قجر سر پا بمانیم. براستی سؤال اینجاست که چرا هنوز فرقه رجوی ازهر حرکت معترضانه ای که در ایران شکل میگیرد میخواهد این را به همگان بقبولاند که سازمان دهنده این نوع حرکتهای اعتراضی من و مریم بوده‌ایم و بس و اینها همه نیروهای فرقه رجوی هستند که در داخل ایران این چنین حماسه می آفریند.

آری یک روز ستار بهشتی وبلاگ‌ نویس زندانی شده در زندان براثر شکنجه کشته می‌شود، فرقه رجوی برایش اشک تمساح میریزد و با مادر داغدار او همدردی میکند. روز دیگر زندانیان عادی در زندان دست به شورش میزنند و فرقه رجوی اعلام میکند که اینها زندانیان سیاسی هستند و همسو با زندانیان لیبرتی و اعتصابیون در کشورهای اروپائی و امریکائی به پا خواسته اند و برای آزادی ۷ اسیر اشرفی دست به شورش و اعتصاب زده‌اند واز طرف دیگر هر روز اعلام میکنند که تعداد بسیار زیادی در کمپ لیبرتی دارند از پای در می‌آیند و هیچکس نیست که به دادشان برسد. براستی سؤال اینجاست چرا و به چه دلیل اعتصاب غذا راه انداختید و مثل خر در گل ماندید و راه پس و پیش هم ندارید؟ چرا وبه چه دلیل دارید انسانها را فدای خود خواهی های خود میکنید؟ مگر زمان عملیات دروغ جاویدان نبود که همش فرمان پیشروی میدادید و هیچکس نتوانست پیش روی کند و همه کشته و مجروح زیر تنگه چهار زبر افتاده بودند. تا زمانی که صدام به رجوی دستور عقب نشینی نداده بود همه داشتند قتل عام میشدند و رجوی باکش هم نبود. حالا امروز تازمانی که نیروهای صلیب سرخ و ارگانهای حقوق بشری وارد لیبرتی نشوند رجوی ککش هم نمی گزد و از خدا میخواهد که همه کشته شوند و از گرسنگی و تشنگی هلاک شوند. آری امروز که مصادف است با سالگرد قیام دانشجوئی، فیلمهای گذشته رجوی را در سیمای زندانی پخش میکنند که در لابلای انبوه دیوار های حفاظتی از پشت تریبون فریاد میکشید و خودش را جر و واجر میکند، به نیرو های داخل کشور پیام میدهد که مجددا به پا خیزید و قیام کنید تا من و مریم هم کمی رو بیاییم در برابر نیروهای از دست رفته. در شهر های تهران و اصفهان وغیره شروع به پخش تراکت و اعلامیه و شعار نویسی میکنند و عکس و فیلم تهیه میکنند و در سیما پخش میکنند تا به همگان بگویند که نیرو های فرقه در داخل کشور به طور شبانه روزی و خستگی ناپذیر برای رسیدن مقاومت به اهدافش سر از پا نمی شناسند و هنوز فعالیتهای داخل کشوری علیرغم همه بگیر و ببند ها ادامه دارد. رجوی امروز بهتر از هرزمان دیگر میداند که چه غلطی کرده و راه پس و پیش هم ندارد او و مریم قجر خوب میدانند که چه بلایی سرشان آمده است و با این تعداد نیرو هم دیگر کاری از دستش بر نمی‌آید که چسبیده به اسرائیل و جنگ داخلی سوریه برای اینکه بتواند راه در رویی برای خودش پیدا کند.

سید امیر موثقی

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا