فشارهای روانی و نقض حقوق بشر در فرقه رجوی

علت چشم پوشی مجامع بین المللی چیست؟

در مقالات قبلی به اطلاع خوانندگان سایت سحر رساندیم که بحث مسئله داری در افراد سازمان مجاهدین خلق مستقر در اردوگاه لیبرتی در نزدیکی بغداد در عراق روز به روز ابعاد گسترده تری به خود گرفته و اعضای بیشتری خواهان جدائی از فرقه رجوی می باشند. این شرایط در حال حاضر به گونه ایست که فرماندهان علنا اعلام خطر کرده و از شرایط انفجاری خبر میدهند. کار اصلی مسئولین فرقه در اردوگاه لیبرتی اینست که افراد مسئله دار را شناسائی کرده و زیر ذره بین قرار داده و خط برخورد غیرانسانی با آنان را پیش ببرند. به فرماندهان تأکید گردیده است که در صورت فرار نیروهایشان به شدت تنبیه و مورد مؤاخذه قرار خواهند گرفت.

مسئولین فرقه برای اینکه افراد را بیشتر تحت کنترل خود در آورند و فکر فرار را از سرشان بیرون کنند بر شدت و حدت نشست های تفتیش عقاید موسوم به عملیات جاری افزوده و به اصطلاح خودشان آنرا هرچه داغ تر کرده اند. در این نشست ها به فردی که سوژه نشست میشود به شدت تهاجم کرده و با شدید ترین الفاظ و کلمات وی را زیر ضرب می برند تا تعادل روانی اش را برهم زده و او را خورد کنند. وضعیت به صورتی است که حتی سوژه های نشست بعدا تحت مراقبت قرار میگیرند تا احیانا دستب به خودکشی نزنند.

از جمله مطالبی که علیه سوژه ها در این نشست ها گفته میشود این است که “زالو شده و خون سازمان را می مکند”. قبلا مسعود رجوی در صحبت های خود خطاب به ساکنان لیبرتی بحث “زالو شدن و خون سازمان را مکیدن” را مطرح کرده بود. رجوی بر طبق سنت همه رهبران فرقه ای هرگز به کسی جوابگو نبوده بلکه از همه طلبکار است. او به جای پاسخگو بودن در برابر اعضای سازمان مجاهدین خلق که با رهبری خویش آنها را به ورطه نابودی کشانده طلبکار هم شده است که دارند از خون فرقه وی ارتزاق میکنند.

مطلب دیگری که به افراد میگویند اینست که “طعمه رژیم شده و خط بریدگی را تبلیغ میکنند”. همچنین میگویند که “از درون تهی شده و به موجودات متعفنی تبدیل گردیده اند”. به هر بهانه ای افراد را به محفل زدن متهم کرده و میگویند که “محفل زدن، آنان را به این وضعیت کشانده است”. به فردی که سوژه شده گفته میشود که “بوئی از انسانیت نبرده و حق نیست نام انسان رویش گذاشته شود”. سوژه را وادار میکنند تا اعتراف کند که همه این سالها خون سازمان را مکیده و به رهبری خیانت کرده و موجبات شرمندگی سازمان را فراهم نموده است.

در نهایت هم در هر نشست بعد از اینکه سوژه به شدت زیر فشارهای روانی خورد شد علت همه مشکلاتش را اینطور بیان میکنند که “با خانواده اش صفر صفر نکرده و عواطف و احساساتش را به پای رهبر سرنبریده است” و بعد راه حل خود را اینگونه ارائه میدهند که “باید با خانواده اش صفر صفر کند”. معنی صفرصفر هم در فرقه رجوی معلوم است. فرد باید اولا اقرار کند که این عواطف و احساسات خائنانه هنوز به صورت کامل نفی نشده اند و ثانیا با شدت و غلظت تمام به لعن و نفرین تک به تک بستگان و عزیزانش بپردازد. به قول معروف باید در برابر جمع بر روی تمامی اعضای خانواده اش و هرآنکس که برایش عزیز بوده تیغ بکشد.

موضوع بسیار جالب توجه اینست که سازمان مکررا افراد ملل متحد و صلیب سرخ را جاسوس و دشمن قلمداد کرده و نزدیک شدن به آنها را برای نیروهای خود مرز سرخ قرار داده است. مراجعه به این ارگان ها یا سراغ آنها را گرفتن یا حتی نام بردن از آنها مترادف با خیانت محسوب شده و سوژه شدن در نشست های عملیات جاری را به دنبال دارد. نشستی نیست که رجوی یا مسئولین فرقه اش به توهین و اتهام علیه مقامات بین المللی مسئول در رابطه با اردوگاه لیبرتی نپردازند و آنان را عوامل ایران و عراق ننامند. تمام فکر و ذکر مسئولین سازمان اینست که کسی فکر فرار به سرش نزند.

نحوه برخورد فرقه رجوی با ناراضیان در زندانی به نام اردوگاه لیبرتی که تحت کنترل شدید و تمام عیار مسعود رجوی قرار دارد از مصادیق بارز نقض حقوق بشر است. شرایطی که در اردوگاه لیبرتی بر گروگان های رجوی حاکم است شرایطی فوق العاده ضد انسانی است که مسئولین بین المللی نسبت به آن آگاهی دارند اما بنا بر مصالح و منافع سیاسی بر روی آن چشم پوشی میکنند. این شرایط در هیچ دستگاه و منطقی قابل قبول نیست اما چگونه است که سکوت بین المللی را در این رابطه شاهد هستیم و قربانیان مسعود رجوی فریادرسی ندارند.

بارها گفته و مجددا تکرار میکنیم که جان و روان گروگان های رجوی در اردوگاه لیبرتی در خطر است و مسئولیت هرگونه عواقب نقض آشکار حقوق بشر در این اردوگاه توسط سران فرقه رجوی متوجه مسئولین بین المللی است که در انجام وظایف خود عمدا کوتاهی کرده و دست رجوی را در این رابطه کاملا باز گذاشته اند و حتی از بیان علنی آنچه خود شاهد آن هستند نیز سرباز میزنند.

بنیاد خانواده سحر مجددا هشدارهای قبلی خود را تکرار میکند که مسامحه در برابر مسعود رجوی رهبر فرقه ای مجاهدین خلق به زیان گروگان ها و اسرای در دست اوست و او را هرچه گستاخ تر و زیاده طلب تر میکند و نهایتا هیچ سودی برای هیچ کس به دنبال نخواهد داشت.

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا