نامه گروهی از جدا شدگان مجاهدین به رئیس کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد

چنانکه گزارش یونامی مربوط به نیمۀ اول سال گذشته (۲۰۱۳) مورد تأکید قرار داده است: « یونامی به طور مستمر نگران نقض حقوق بشر توسط رهبران سازمان مجاهدین خلق در داخل کمپ الحریه علیه ساکنان، بوده است… سازمان مجاهدین خلق که ساختاری با سلسله مراتب و دیکتاتوری دارد، محدودیتهای سختی را بر حقوق ساکنان کمپ لیبرتی اعمال می کند. این محدودیت ها عبارتند از محدودیت حق آزادی تحرک در داخل کمپ، محدودیت حق ترک سازمان، محدودیت حق ارتباط و اجتماع، همچنین ممنوعیت تماس اعضا با خانواده هایشان (حتی کسانی که خانواده هایشان در داخل کمپ الحریه هستند)، منع دسترسی به ارتباطات اولیه و دسترسی به مراقبت های پزشکی و درمانی»ترجمه انگلیسی ان ضمیمه است

جناب آقای آنتونیو گوترز رئیس کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد – ژنو

با درود و احترام،

چنانکه مطلع هستید کمپ لیبرتی در بغداد محل استقرار موقت نزدیک به سه هزار نفر از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران پنجشنبه شب ۲۶ دسامبر ۲۰۱۳ هدف یک تهاجم تروریستی جنایتکارانه با موشکهای کاتیوشا قرار گرفت که در نتیجۀ آن طبق اعلام سازمان مذکور ۴ نفر از ساکنان کمپ کشته و ۷۰ نفر زخمی ومصدوم شده اند که حال تعدادی از آنها وخیم گزارش شده است.

سازمان مجاهدین خلق ایران اسامی و تصاویر کشته شدگان را منتشر کرده ولی از انتشار اسامی زخمی ها خودداری می کند.

ما امضا کنندگان زیر به عنوان گروهی از جدا شدگان از سازمان مجاهدین خلق ایران در استان آذربایجان شرقی (شمال غرب ایران) از درخواست مصرانۀ خانواده های ساکنان کمپ لیبرتی از شما به عنوان مقام بین المللی مسئول حل این مسأله بوسیلۀ دفتر کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد در عراق و نیز از سایر ارگانهای ذیربط بین المللی بویژه کمیتۀ بین المللی صلیب سرخ و دفترش در عراق، مبنی بر اعمال فشار بر رهبران سازمان مجاهدین خلق ایران در کمپ مذکور برای اعلام اسامی زخمی ها جهت اطلاع خانواده ها به هر صورتی که مناسب باشد از جمله اطلاع خصوصی به هر خانواده و یا اجازۀ تماس یا دیدار فرد زخمی با افراد خانواده اش حمایت کرده و آنرا مطابق با حقوق و قوانین بشر دوستانۀ بین المللی و اصول اولیۀ حقوق بشر می دانیم که از جملۀ آنها حق اطلاع از سرنوشت اعضای خانواده در اینگونه حوادث می باشد زیرا خانواده های این افراد طبیعتا به حکم عواطف انسانی و خانوادگی نگران سلامتی و وضع و حال افراد خانواده شان در این کمپ هستند.

شکستن حصارهای فرقه ای و تشکیلاتی پایه و اساس و مقدمه رهایی و آزاد شدن اعضای گرفتار سازمان مجاهدین خلق ایران در عراق است سازمانی که اکنون سالها است به یک فرقه ارتجاعی و دارای مناسبات دیکتاتوری به گواهی یونامی در گزارش اخیرش تبدیل شده است، سازمان با حصارهای فکری و فیزیکی ونقض ابتدایی ترین حقوق انسانی ساکنان کمپ و افراد تشکیلات در عراق و خارج آن و قطع ارتباط آنان با خانواده و بیرون سازمان اجازه فکر کردن و تصمیم گرفتن و اقدام برای رهایی را از آنان سلب کرده است و چنانکه گزارش یونامی مربوط به نیمۀ اول سال گذشته (۲۰۱۳) مورد تأکید قرار داده است: « یونامی به طور مستمر نگران نقض حقوق بشر توسط رهبران سازمان مجاهدین خلق در داخل کمپ الحریه علیه ساکنان، بوده است… سازمان مجاهدین خلق که ساختاری با سلسله مراتب و دیکتاتوری دارد، محدودیتهای سختی را بر حقوق ساکنان کمپ لیبرتی اعمال می کند. این محدودیت ها عبارتند از محدودیت حق آزادی تحرک در داخل کمپ، محدودیت حق ترک سازمان، محدودیت حق ارتباط و اجتماع، همچنین ممنوعیت تماس اعضا با خانواده هایشان (حتی کسانی که خانواده هایشان در داخل کمپ الحریه هستند)، منع دسترسی به ارتباطات اولیه و دسترسی به مراقبت های پزشکی و درمانی».

همچنین ما از درخواست خانواده های ساکنان کمپ لیبرتی مبنی بر سرعت بخشیدن به پروسۀ انتقال ساکنان این کمپ از جهنم عراق، که هر روز شاهد کشتار مردم بیگناه خود این کشور با اعمال تروریستی و درگیریهای فرقه ای داخلی است، به کشورهای ثالث بویژه بیماران و زخمی ها و حدود یک سوم از آنان که از قبل دارای مدارک و حق اقامت و پناهندگی در کشورهای اروپایی و آمریکا می باشند با هر تعداد و به هر یک از کشورهای آزاد جهان حمایت می کنیم و در این راستا همصدا با خانواده ها خواستار تلاش نهادهای بین المللی بویژه کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد برای متقاعد کردن کشورها به اعلام پذیرش و باز اسکان ساکنان کمپ لیبرتی می باشیم.

پیشاپیش از تلاشهای شما در این راستا بویژه مطلع کردن خانواده ها از سرنوشت و وضعیت فرزندان و نزدیکانشان در کمپ لیبرتی سپاسگزاریم.

گروهی از جدا شدگان از سازمان مجاهدین خلق ایران در استان آذربایجان شرقی ایران

۲۷ ژانویه ۲۰۱۴

امضا کنندگان:

۱ – سیروس غضنفری

۲ – مسعود تقی پوریان

۳ – محمد رضا مبین

۴ – اکبر خباره

۵ – حسین همتی

۶ – احمد حسین زاده

۷ – احد رسول پور

۸ – کرم خیری

۹- علی قنبر زاده

۱۰ –عبدالله نیک بخت تبریزی

۱۱ – علی امانی

۱۲ – الله وردی سول زاده

۱۳ – شهریار صمده

۱۴ – سعید پاکدل

۱۵ – حیدر ابوالحسنی

۱۶ – نادر چپ چاپ

۱۷ – علیرضا مقدمی چوبقلویی

۱۸ – اسماعیل اقاپور

۱۹ – مهدی پور قاسم

۲۰ – حمید راستگاری

۲۱ – جعفر فرج پور اند بیلی

۲۲ – اکبر دولت نژاد

۲۳ – جلال سلمانی

۲۴ – حبیب مونسی قراملکی

۲۵ – جمشید نظری

۲۶ – جواد اسدی

۲۷ – رضا شمس

رونوشت به:

– دبیر کل ملل متحد آقای بان کی مون – نیویورک

– خانم هال لوت نمایندۀ دبیر کل ملل متحد در امور اجرائی انتقال ساکنان لیبرتی به کشورهای ثالث.

– کمیسر عالی حقوق بشر ملل متحد خانم ناوی پیلای – ژنو

– رئیس دفتر نمایندگی سازمان ملل متحد (یونامی) و نماینده ویژۀ دبیر کل در عراق آقای نیکولا ملادینوف

– رئیس هیأت مانیتورینگ حقوق بشر یونامی در عراق – آقای عاشوری

– دفتر نمایندگی کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد در عراق

– دفتر پروژه اشرف – لیبرتی کمیساریای عالی پناهندگان، مستقر در کمپ لیبرتی- آقای احمد التمیمی

– کمیتۀ بین المللی صلیب سرخ – ژنو

– دفتر نمایندگی صلیب سرخ جهانی در بغداد

– دفتر نخست وزیری عراق

– وزارت حقوق بشر عراق

– سازمان عفو بین الملل

– دیدبان حقوق بشر

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا