نامه مهدی نیکبخت به آقای بن امرسون گزارشگر سازمان ملل در رابطه با تروریسم و حقوق بشر

با سلام خدمت شما آقای بن امرسون

اینجانب مهدی نیکبخت یکی از اعضاء جدا شده ار سازمان مجاهدین خلق هستم , که تجربه عینی زیادی از مناسبات فرقه ای و بسته مجاهدین خلق دارم و با توجه به سابقه طولانی شما و مسولیتهای فعلی شما به عنوان گزارشگر حقوق بشر سازمان ملل در زمینه تروریسم و حقوق بشر استدعا دارم که در زمینهای نقض حقوق بشر که هم در زمان خودم و همچنین در مورد دوستانم که همچنان اسیر این سازمان (فرقه) هستند صورت گرفته تقاضای کمک و راهنمایی نموده و توجه شما را به چند نکته خلاصه از موارد یاد شده جلب مینمایم.

سازمان مجاهدین خلق خود را یک سازمان دمکراتیک و آزادیخواه , حامی حقوق بشر و حقوق زنان و … معرفی می کند ولی در درون خود آنچه که ما دیده ایم و آنچه که ما به عنوان اعضای آن تجربه کرده ایم این نبوده و فقط خفقان و ظلم و ستم بوده است , او صدای منتقدین خود را خفه می کند و صدای اعضای سابق خود که از این تشکیلات مخوف نجات پیدا کرده اند را خفه می کند و با تهمت و ناروا و با مزدور خواندن آنها سعی می کند نگذارد صدایشان به جایی برسد و حقایقهای فاجعه بار این گروه نمایان بشود

در سازمان مجاهدین هیچ فردی حق داشتن همسر و تشکیل خانواده را ندارد و حتی فکر کردن به آن هم جرم محسوب شده و هر شخص باید در نشست هایی تمام این تفکرات را برای انتقاد از خود جلوی باقی افراد به صورت شفاهی بخواند

در سازمان مجاهدین هیچ شخصی به وسائل ارتباط جمعی از جمله اینترنت , روزنامه , رادیو و تلویزیون دسترسی نداشته و فقط میتواند برنامه های کنترل شده و ساخته شده خوده سازمان را ببیند

در سازمان مجاهدین افراد حق برقراری تماس از هیچ نوعی با خانوادهای خود را ندارند , حتی با پدر و مادرهای که با مشقات زیاد از ایران به دیدن آنها در عراق رفتند را اجازه ملاقات نمیدهند، بعضی از این افراد سالهای طولانی مدت و بالای ٢۵ سال است که خانواده خود را ندیده اند.

سازمان مجاهدین با کار اجباری و نشستهای تفتیش عقاید اجازه فکر کردن به افرادش را نمیدهد و هر روز آنها را در یک دایره بسته فکری و روحی به زور کنترل می کند و خود به جای آنها تصمیم می گیرد ترک کردن سازمان ممنوع می باشد و کسی نمی تواند آزادانه ماندنش با سازمان را انتخاب کند،ماندن در سازمان اجباری است و صدها موارد دیگر.

جناب آقای بن امرسون

حتما شما خیلی بهتر میدانید که هر یک از این موارد در قرن حاضر نقض کننده جدی آزادی های فردی به رسمیت شناخته شده و حقوق انسانی است که شما برای احقاق آن تلاش میکنید , مجاهدین خلق سالیان سال است که چندین هزار نفر را در قرارگاهی محصور و زندانی کرده اند و هر گونه که خود میخواهند با آنها رفتار می کنند و نمی گذارند از دنیای بیرون اطلاع پیدا بکنند.

تا قبل از سرنگونی صدام حسین , به راحتی افراد در داخل قرارگاه زندانی و شکنجه می شدند چرا که خیلی از آنها نمی خواستند با سازمان بمانند و تنها جرم آنها رفتن به دنبال زندگی معمولی خودشان بوده است و بعد از سرنگونی صدام , رهبران مجاهدین با اصرار بر اینکه نمی خواهند از عراق بروند تعداد زیادی از اعضای بیگناه را به کشتن دادند و بعد هم دولت عراق ماندن این افراد در عراق را نپذیرفت , لذا آنها را به کمپی به نام لیبرتی انتقال داده اند که چندین بار مورد هجوم گروههای تروریستی قرار گرفته است و تعدادی از این افراد قربانی خواسته های نا حق رهبرانشان شده اند. رهبران مجاهدین نمی خواهند این افراد به کشورهای ثالث منتقل بشوند و مانع خروج آنها از عراق می شوند , چرا که نمی خواهند تشکیلات فرقه ای شان از هم بپاشد و بعد هم این افراد وقتی که به اروپا برسند از سازمان جدا شده و به افشاگری علیه سازمان بپردازند و حقایق این سازمان برای همگی هرچه بیشتر برملا بشود.

آقای بن امرسون

تمام نکاتی که در رابطه با سازمان گفتم که البته تنها اشاره ای مختصر و کلی کردم , تماما قابل ارائه سند و مدارک مستدل و هم قابل شهادت بسیاری از دوستان جدا شده من که هم اکنون بسیاری از آنها در اروپا زندگی میکنند میباشد لذا این آمادگی وجود دارد که به صورت حضوری به سولات و ابهامات شما پاسخ دهیم. همینطور خواهشمندیم که راجع به نقض سیستماتیک حقوق بشر، نقض حقوق زنان، نقض آزاد های فردی و … در سازمان مجاهدین تحقیق کنید و همانطوری که گفتم هر گونه مدرکی که نیاز باشد ما در اختیار شما قرار می دهیم و آن را محکوم کنید و ما را از تجربیات خود بهره مند نماید تا بتوانیم با کمک شما از نقض سیستمایتک و هر روزه حقوق بشر در سازمان مجاهدین خلق جلوگیری کنیم و به افراد اسیر و گرفتار در آنجا کمک کنیم.

با احترام

مهدی نیکبخت

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا