ونزوئلا دیگر چه هیزم تری به فرقه رجوی فروخته است؟

مجاهدین خلق قصد ترک دروغگویی را ندارند و چرا؟
دلیل اش روشن است! این عدم ترک دروغگویی ازماهیت فرقوی آنها حکایت دارد و اگر روزی بخواهند با مردم و یا اعضای دربند خود رو راست بوده و به راستگویی روی آورند، بعنوان یک فرقه علت وجودی خود را ازدست داده و ازهم خواهند پاشید واین چیزی است که رجوی و باندش، هرگز آنرا نمیخواهند.
این حضرات در خوش رقصی به هارترین جناح های نظام سلطه و تابعیت (امپریالیزم وصهیونیزم) به هردری میزنند تا خود را بعنوان نوکر حق شناس و وفادار به آنها معرفی کنند.
زمانی صحبت از حمایت گردن زدن های القاعده در سوریه است، موقعی دیگر نوبت اوکراین است که باید برای تقویت نئونازیسم درآنجا حرف های دروغ و مفت گفت و حالا نوبت ونزوئلا است که حکومت دموکراتیک آنجا باید که بنفع سلطه گران و زرسالاران و نفت خران، سرنگون شود!
در وب سایت رسمی باند مورد بحث ما، خبرکوتاهی با عنوان " یک گام عقب نشینی نیکولاس مادرو درونزوئلا" آمده ودرآخر خبر آورده شده که…" تا کنون 39نفر توسط نیروهای امنیتی کشته شدند".
درد دیگر این مجاهد نماهای ما این است که دولت مردمی ونزوئلا – که البته ماهم ممکن است به پاره ای ازعملکرد آن انتقاد داشته باشیم- درامر خانه سازی سه میلیونی به شرکت هایی از ایران اجازه داده که دراین امر تولیدی و کم سابقه سرمایه گذاری و مشارکت داشته باشند و این امر به مذاق رجوی که هرتحرک مثبت ازطرف بخش دولتی و یا خصوصی ایران را بمنزله ی مرگ خود میپندارد، خوش نمی آید.
برای مزید اطلاع عرض میشود که ونزوئلا احتمالا نخستین کشوری بوده که شامل کودتای سازمان نوبنیاد "سیا" گردیده وحتی این کودتا قبل از کودتای 28 مرداد 1332 ما انجام گرفته است.
جرمش این است که نفت خیز است و اگرهر از چندگاهی دولت های ملی- دموکراتیک برسر کار بوده و آمریکا مدام درحال تدارک کودتا در این کشور بوده و لحظه ای نمیگذارد که "گیاه حادثه" ازرویش خود در این سرزمین همسایه باز ایستد.
اداره امور آموزشی، اقتصادی و… این کشور عموما دردست بخش خصوصی سفید پوستان اروپا- آمریکائی بوده و حالاهم باندازه ی زیاد وعلیرغم اقدامات هوگوچاوز، روال امور براین پاشنه میچرخد.
دانشگاه ها، رسانه های جمعی و… همه در دست سفید پوستان مهاجر بود وحالا هم هست وسرخ پوستان بومی وصاحب کشور، قادر به ورود به این دانشگاه ها نبودند و بنابراین تمامی مدیران دولتی ازاین دانشگاه های انحصاری سفید پوستان فارغ التحصیل شده و زمام امور را در دست میگرفتند و حالا هم اغلب ادارات و بخصوص شهرداری ها در دست این دوستان بانک جهانی است و فقط چندی است که دولت چاوز اقدام به تاسیس دانشگاه ها و موسسه های چندی کرده و مردم اصلی کشور بتازگی صاحب رادیو تلویزیون ملی خود شده اند که البته هنوز توان مقاومت و رقابت دربرابر رسانه های فراگیر تر بخش خصوصی مهاجرین را ندارد.
برای اولین بار است که اخیرا فارغ التحصیلان سرخ پوست و بومی این کشور، اندک اندک از دانشگاه های جدید التاسیس دولتی سر درمیآورند و درگذشته شما یک بومی ونزوئلایی صاحب تحصیلات عالی دراین کشور راسراغ نداشتید.
تمامی آه وفغان های رسانه های غربی و زوائدشان (مجاهدین وسلطنت طلبان و..)، بخاطر این است که مردم بومی ونزوئلا صاحب تحصیلات عالیه میشوند و بطور تدریجی سرنوشت خود را بدور از احکام و امر و نهی های بانک جهانی و… بدست می گیرند!
قابل توجه اینکه، در سال های اخیر توطئه ها و کودتاهای مختلف برعلیه دولت مردمی این کشور انجام گرفته و کم و بیش خنثی شده و جالب اینکه احدی از خرابکاران و کودتاگران اعدام نشده و یا سلب امتیاز آنچنانی از رسانه های ضدانقلابی نگردیده واین مماشات چاوز و جانشین او " مادرو "، این خرابکاران تحت امر آمریکا را جری تر کرده است!
اما برخلاف مجاهدنماهای ما و به یمن سرریز شدن کم وبیش اطلاعات درسراسر جهان، ماهم قبل ازدیدن این نیمچه خبر فرقه رجوی، به ترجمه مقاله ای از James Petras مندرج در شماره 26 ماه مارس جاری که  عنوان آن" جنگ وحشت نیابتی امریکا در ونزوئلا " است، دست یافته و قسمت هایی ازآن راتقدیم خوانندگان خود میکنیم تاخود درباره ی ماهیت سازمان مجاهدین خلق وشرکایش، صحت وسقم اخبار ومیزان اعتبار تحلیل های این پدیده ی ننگین قرن 20- 21 ایران (فرقه رجوی) قضاوت کرده و سیه روز شود هرکه دراو غش باشد:
فرید
…
" در دو ماه گذشته بیش از هزار ساختمان عمومی تخریب شده یا آسیب دیده اند که عمده آنها هدف بمب های آتش زای به قول جان کری اپوزیسیون "دموکرات و صلح دوست" قرار گرفته اند. اغلب آتش سوزی ها در ساختمان هائی که به کارهای عام المنفعه و کمک های اجتماعی مربوط بوده اند صورت پذیرفته است. از آن جمله اند: مراکز محلی آموزش و پرورش بالغین، کلینیک های پزشکی عمومی و دندان پزشکی رایگان، بانک های عمومی که وامهای با بهره کم برای طرحهای اقتصادی کوچک می پردازند، مدارس دولتی ابتدائی و متوسطه در نواحی فقیر نشین، فروشگاههای دولتی مواد غذائی که مواد غذائی و مایحتاج عمومی ارزان قیمت می فروشند و کامیون هائی که به حمل آنها به محلات کار گری می پردازند و همچنین وسایط نقلیه عمومی، کارگران بهداشتی شهرداری ها، ایستگاه های رادیوئی محلی، رسانه های طرفدار حکومت و مراکز محلی حزب سوسیالیست.
اخیرأ مخفی گاههای بزرگی از تسلیحات مثل مسلسل های خودکار و خمپاره اندازها در پارکینگ زیر زمینی یکی از شهرداری های وابسته به اپوزیسیون کشف شد. مخفی گاه دیگری با دو هزار خمپاره انداز و تسلیحات دیگر در مرکز اپوزیسییون ایالت تاچیرا هم مرز کلمبیا که از آنجا تسلیحات، مواد مخدر و مزدوران آزادانه وارد میشوند پیدا شد. خیلی از گاردهای ملی به وسیله تک تیر اندازان اپوزیسیون زخمی شدند. روز ۱۶ مارس یک سروان گارد ملی به وسیله تک تیراندازی از بالای یکی از ساختمان های بلند هدف قرار گرفت و کشته شد. قاتل که یک مزدور چینی بود به وسیله اپوزیسیون اجیر شده بود و به عضویت تیم ضربت شبه نظامی در آمده بود.
ادعای کری- اوباما که اغلب اعتراض کنندگان دانشجویان صلح طلب هستند رد شده است. نزدیک دو سوم (۹۷۱) نفر از (۱۵۲۹) نفر بازداشتی دانشجو نیستند. اغلب اوباش خیابانی هستند که از خارج پول و اسلحه دریافت می کنند.
ادعای کری که در جریان ونزوئلا دخالتی ندارد و ادعای خنده آور اینکه اتهامات ونزوئلا در مورد دخالت آمریکا هذیان بافی است، با اتکاء به اسناد خود وزارت خارجه آمریکا که سالیانه ده ها میلیون دلار به اپوزیسیون های دیگر کشورها که به شبکه های ترور جریان می یابد، رد شده است. از جمله در دو ماه اول امسال پانزده میلیون دلار در ونزوئلا توزیع شده است. تازه از میزان احتمالا بیشتر کمکهای غیرپولی مخفی مثل تسلیحات اطلاعی در دست نیست.
متخصصین برجسته امنیتی که از موضوع تامین مالی برای بی ثبات کردن و تروریسم اطلاع دارند وسعت و عمق خسارات و تلفات را در ونزوئلا بررسی کرده اند. آنها از « مادورو » مصرأ میخواهند که به نیروهای مسلح وفادار به حکومت ونزوئلا اجازه دهد که در عملیات خنثی سازی خشونت شرکت کنند. توصیه های آنها شامل برقراری حکومت نظامی و اعزام نیرو به مراکز اپوزیسیون برای محاصره و خلع سلاح خرابکاران خیابانی و تروریست ها، زندانی نامحدود، تشکیل دادگاهها برای تک تیراندازان و آتش افروزان و دادگاه نظامی برای آنها که مظنون به کشتن سربازها، پلیس و افراد گاردملی هستند می باشد. شهرداران، فرمانداران و مقامات دانشگاهی وابسته به اپوزیسیون که محل سکونت، پایگاه نظامی، پول و تسلیحات برای مزدوران فراهم کرده اند نباید مصون از تعقیب باشند. در جوابگوئی به تظاهرات وسیع شهروندان در جهت درخواست نقش جدی تر برای نیروهای مسلح و اینکه اقدامات جدی تری در پایان دادن به ترور و تروریسم صورت گیرد پرزیدنت مادورو به اپوزیسیون اولتیماتوم داد که یا به ترور پایان دهد و گرنه با برخورد قدرتمند دولت مواجه خواهد شد.
با مخاطب قرار دادن رژیم اوباما – کری، پرزیدنت مادورو یکبار دیگر از آنها خواست که کمک به اپوزیسیون خشونت پیشه را متوقف کنند. او تهدیدهای واشینگتن به تخریب زیر بنای اقتصادی ونزوئلا با تحریمهای تجاری را تقبیح کرد. او واشنیگتن را دعوت کرد که به کمیسیون سه جانبه مرکب از آمریکا، ونزوئلا و اتحادیه کشورهای امریکای جنوبی (UNASUR) به پیوندد که صلح و استقلال را مورد بحث قرار دهند. در حالیکه UNASUR تمایل به حمایت از پیشنهاد مادورو برای مذاکره و ابتکار صلح دارد، جان کری وزیر خارجه امریکا تحریم اقتصادی علیه کاراکاس در حمایت از جنگ و ترور عوامل امریکا را پیش می برد.
زمان برای آشتی سیاسی در گذر و فرار است، ممکن است نهایتأ به نیروهای مسلح ونزوئلا این شانس داده شود که به جنگ نمایندگان امپریالیسم پایان دهند".