ویلپنت، پرده ای بر جنایات رجوی در لیبرتی

مراسم ویلپنت رجوی امسال نیز برگزار شد. امسال فرقه رجوی عدد حاضرین را اعلام نکرد و تعداد انجمن های وابسته ی بکار گرفته شده به عنوان کمیت حضور اعلام شده است.
چند سال پیش وقتی خبر خروج از لیست تروریستی مطرح بود، خیلی ها چنین می نوشتند که نباید چنان بشود و حقوق بشر کجا رفته است و… چو  فرقه رجوی  را فرقه ای تروریستی و سکت می دانستند. که البته همه حرفها و نوشته ها  درست و مستدل بود.
ولی در آن هیاهو، سران فرقه رجوی امکان سوء استفاده و تبلیغ به نفع خود را به خوبی بدست آوردند. که مخالفان سر و سری با سرویس ها دارند و مطالب و خواسته ها تم مشترکی دارد و از این نوع حرف ها… و به قول معروف از آن داستان برای خود کلاهی دست و پا کرده و موقتا خود را با مماشات حفظ کردند.
مراسم ویلپنت 2014 علیرغم اینکه  رجوی و باند تباهی اش  آنرا به نام قله پیروزی های سیاسی خود و متحد کننده طیف هوادارانش تلقی می کنند. در اعماق خود معادلات را به نحوی غیر منتظره علیه رجوی عوض کرد .
اگر از آن تعدادی که خود را دست مایه وآلت دست سازمان قرار می دهند و شرف و حیثیت خود را به سران فرقه رجوی اجاره می دهند بگذریم که البته و با کمال تاسف کم هم نیستند، شخصیت ها و مجامع بین المللی، اروپایی و آمریکایی اند که تحرکات این فرقه را قطعا طور دیگری مانیتور می کنند.
همزمانی بلوای عراق و ورود نیروهای تروریستی داعش و کشتار  مردم بیگناه عراقی با تبلیغات و برپایی جلسه ویلپنت توسط رجوی ها، کشاکشی بود که منتظر اعمال تصمیم های جدی تر توسط باند رجوی را می طلبید.
اخبار از نزدیک شدن روز به روز تروریستهای داعش به بغداد می داد و همه نگران وضعیت ساکنین لیبرتی بودیم. اخبار مربوط به تجاوز های برنامه ریزی شده به زنان عراقی در موصل و… نیز که در خبرگزاری های به سرعت انتشار یافته بود مزید بر نگرانیهای قبلی بود.
بسیاری که از قصد جابجایی باقیمانده ساکنین لیبرتی به رومانی توسط سازمان ملل با خبر بودند، مستمرا پیگیری می کردند که، پس چرا اینها نرفته اند؟ و چرا های دیگری که بی واسطه سران فرقه رجوی را هدف قرار میداد، که چرا این بچه ها را بی دفاع وسط عراق رها کرده اند ، مگر از جان این بچه ها چه می خواهند که اینقدر با بی اعتنایی با آنها رفتار می کنند!
 تمام نگرانی ها از یک طرف و رفتار عجیب و غریب فرقه ازسویی دیگر خیلی ها را مات ومبهوت خود کرد.
سایتهای فرقه رجوی سعی در رتوش تحولات تروریستی داعش در عراق داشتند. تا جایی که برخی از نیروهایی که با داعش هم پیمان بودند را فرزندان عراقی شمردند. بعد هم که فضا را بسیار پس و ضد خود دیدند داعش را به ایران نسبت دادند.
چشمها و گوشها همه منتظر خبری بود که از پایان لجاجت فرقه ای رجوی و جاجایی سریع السیر ساکنین لیبرتی به خارج از عراق باشد . که با کمال تاسف دود دم دزدی و سرقت اموال به جا مانده در اشرف را  در سایتهای باند رجوی شنیدیم.
عجبا!  گویا ارزش انسانها برای رجوی فقط به خون و جسدشان است که دست مایه تبلیغاتی ای برایش باشد.
برگزاری ویلپنت، بدون هیچ اغراقی صدها هزار دلار برای فرقه هزینه برداشته است. سخنرانان اجاره ای آمریکایی و اروپایی که صحنه خوبی را برای چتربازی و پر کردن جیب های خود یافته اند، چون مگسانی گرد شیرینی، همیشه حاضر و درمقابل قرائت متونی از پیش تعیین شده هزاران دلار به جیب زده و میروند.
سئوال هم چنان در مقابل چشمانم خود نمایی می کند. رجوی تا کجا پیش خواهد رفت؟
در گراماگرم افکار خودم بودم، خبر جدیدی که حاکی از چرخش معادلات میداد، موقعیت جدیدی را  برایم تصویر می کند.
معاون وزارت خارجه فرانسه بعد از برگزاری ویلپنت رجوی، می گوید: نسبت به تحرکات مجاهدین مشکوک هستیم. و به هیچ وجه مورد حمایت ما نیستند.
گویا! آش آنقدر شور شده است که صدای  مدعیان را هم برتابیده است.
ولی صدای دل شکسته خانواده های چشم انتظاری که سودایی جز فرزندشان ندارند، کی و کجا شنیده خواهد شد؟ این سئوالی است که مستمر در گوشم زنگ می زند.
سرنوشت را چطور خواهند نوشت؟
دعا و استعانت خانواده ها از خداوند رحمان و رحیم  در مقابل وحشانیت فرقه رجوی، تا کجا صبر خواهد کرد.
رجوی قصد دارد با برپایی جلساتی مانند ویلپنت، افکار را از فجایعی که می آفریند منحرف کند. رجوی آن چیزی نیست که ویلپنت را برگزار کرده است، رجوی کسی است که جان 3 هزار نفر را در عراق بازیچه مطامع خود قرار داده است. رجوی کسی است که قصد ایجاد جبهه ای تروریستی  در منطقه را کرده است.

حسینی