«در هر حال از همین امروز و از همین لحظه می‌توانید بر روی تشکیلات نوین مجاهدین، اعم از خواهران و برادرانمان، با بر پایی شورای مرکزی مرکب از هزار زن ذیصلاح انقلابی مجاهد خلق که آن روی سکة هزار اشرف است، حساب کنید و ما در رزمگاه لیبرتی، به‌رغم همه محدودیتها که می‌دانید، حداکثر تلاش خود را، با همان”رأی صلاحیت و به‌اتفاق آرا” به‌عمل می‌آوریم…».
اینها حرفهای مریم رجوی در یک نامه نگاری فرمالیته به زهره اخیانی به اصطلاح مسئول اول سازمانش می باشد… اما … اما:
بازهم فاجعه ای دیگر..
بازهم مرگهای مشکوک دوتن ازافراد باسابقه سازمان…
که بیشتر از سه ده ازعمر خودرا برای منافع شوم مسعود رجوی گذاشته بودند..
هزار زن و هزار اشرف وهزاران قاب عکس در انتظار مرگها…
مریم رجوی بانوی ترور و خشونت درادامه شق القمر کردنهایش گفته است که ازدولت فرانسه پیش قدم برخورد با داعش درعراق خواسته شده که از جان مجاهدین به گروگان گرفته مسعود رجوی در لیبرتی حفاظت کند… درحالیکه مریم و مسعود رجوی خود از عوامل این وضعیت افراد ساکن لیبرتی میباشند.. آنها عامل همه رنج و شکنجها و مرگهای پیاپی و مشکوک هستند…
که با کمال تأسف می توان از آخرین قربانیان این مرگهای مشکوک نام برد. خانم فریده ونائی و آقای میریعقوب ترابی که در هفته های اخیر و در ادامۀ مرگ و میرهای پیاپی در ماههای اخیر در لیبرتی و آلبانی بطور مشکوک و ناگهانی مرگ به سراغ آنها رفته و آنها رابه دیار ابدی برده است و این بار از لیبرتی و آلبانی به فرانسه نیز رسیده است.
مریم رجوی با کمال افتخار عکس و نام آنها را درکلکسیون شهدای خودش قرارداد تا این کلکسیون باز همچنان پا برجا باشد و قاب عکسهای انبارش در لیبرتی پیاپی مصرف شده و باز هم با قابهای تازه جایگزین شوند و دسته گلهای دزدیده شده از قبرستان اورسوراواز بازهم نثار عکسهای این قربانیان شود!! تا مبادا مریم خانم یک سنتی برای آنها حتی بعد از مرگشان هم خرج کند!!!…
مریم رجوی که خودش به همراه قریب پانصد نفراز مهلکه عراق گریخت و باخودش آنها را به فرانسه اورد درهمان زمان یعنی ۱۱ سال پیش میتوانست کاری بکند که دیگر افراد بدون دادن خون از آن مهلکه جان سالم بدر ببرند ولی آنهارا برای مقاصد شوم شوهرش مسعود رجوی به گروگان گرفته است… تا شاید در تغییرات منطقه آنها را معامله و خرج کلکسیون خودش بنماید.
او افراد را در لیبرتی عراق به گروگان گرفته مانند خانم ونائی که در هفته گذشته درگذشت و مانند دیگرانی که سابقا به طرز مشکوک و یا در نتیجۀ بیماریهای قلبی و مغزی جان باختند که بی شک نتیجۀ فشارهای جسمی و روحی و فکری بر آنان توسط نوچه های رهبری سازمان با انواع روشهای تفتیش عقاید و افکار و حتی رؤیاها و عدم انتقال بیماران نامطمئن به خارج از قرارگاهها از بیم فرار یا تماس آنها با بیرون می باشد….
بله مریم رجوی از خون و جان افراد اسیرش ارتزاق مینماید ومهمانیهایی آنچنانی برپا می دارد تا برای خودش و شوهرش کار تبلیغاتی بکند وآبروی نداشته اش را با این خرجهای گزاف بخرد با این خواب پنبه دانه ای که روزی بر «روی دوش قهرمانان»!! به تهران برود…
مریم رجوی به جای این همه هزینه که بابت انجام عملهای زیبایی خودش و انواع و اقسام امکانات و تزیینات و همه مهمانیها و ضیافتها که تحت عناوین مختلف فقط برای گشودن عقده های خودش می باشد کافی بود نصف این پولها را خرج کند تا همه افراد لیبرتی را سالم و بدون خون ریزی از عراق بیرون بیاورد.
کافی بود تا طی این ده سال گذشته بعداز سرنگونی صدام حسین با تمام ارگانهای بین المللی و دولت کنونی عراق همکاری می کرد تا این افراد را بیرون بیاورند ولی دریغ ازاین کار؟
سؤال واقعی اینجاست که چرا مریم رجوی بعد از رخداد حوادث مختلف در اشرف که باعث خونریزیها و کشته شدن بسیاری شد همچنان پا فشاری کرده و میکند که در لیبرتی بمانند و برای آنها درخواست لباسهای ضد گلوله میکند در صورتیکه تمامی ارگانهای بین المللی خواستار خروج این افراد از عراق می باشند..
جالب اینجاست که مریم رجوی همواره طلبکار است که چرا دوستان فرانسوی و آمریکایی اش کمکی برای حفظ و حراست شوهر عزیزش نمیکنند و با وقاحتی که از شوهرش آموخته تمامی دولتها را مقصر جلوه داده ومسئول این جنایتهای خودش میداند.
سوال واقعی اینجاست که طی این چند سال آیا خانم و آقای مسعود رجوی برای نجات این افراد گام مثبتی برداشته اند و آیا براستی مریم و مسعود خواهان خروج این افراد میباشند و آیا آنها میخواهند جان این افراد حفظ شود؟
اگر ما دروغ می گوییم و مسعود و مریم رجوی راست می گوید آیا گزارش نیمه سالانۀ اخیر نمایندگی سازمان ملل در مورد عراق که به وجود سرکوب و اجبار و زور در تشکیلات مجاهدین در کمپ لیبرتی تأکید کرده است هم دروغ است؟
هیئت ویژه سازمان ملل (یونامی) در عراق گزارش نیم سالانه خود (نیمه اول سال ۲۰۱۳) درخصوص وضعیت حقوق بشر در عراق را منتشر کرد. در این گزارش به موضوعات مختلف حقوق بشری موجود در عراق پرداخته شده است. در بخشی از این گزارش به موضوع کمپ لیبرتی و موارد نقض حقوق بشر در آن نیز اشاره شده است.
هیأت نمایندگی سازمان ملل در عراق در گزارش خود مراتب نگرانی اش از نقض حقوق بشر ساکنان کمپ لیبرتی توسط رهبری فرقه مجاهدین خلق را بیان می دارد.
گزارش یونامی از نقض حقوق بشر در کمپ لیبرتی بر پایه مصاحبه هایی با اعضایی که موفق به ترک کمپ لیبرتی شده اند و همچنین گفتگوهای خصوصی با تعدادی از ساکنان فعلی کمپ تهیه شده است.
در گزارش یونامی آمده است که «رهبران این سازمان به شدت تلاش می کنند تا مانع از انجام گفتگوهای خصوصی با ساکنان کمپ شوند. سازمان مجاهدین خلق که دارای ساختاری دیکتاتوری و سلسله مراتبی است محدودیت های سختی را بر حقوق ساکنان کمپ لیبرتی اعمال می کند. این محدودیت ها عبارتند از محدودیت در آزادی تحرک در داخل کمپ، منع ترک سازمان، منع ارتباط و اجتماع، ممنوعیت تماس های اعضا با خانواده هایشان، منع دسترسی به ارتباطات اولیه و دسترسی به مراقبت های پزشکی و درمانی».
بر اساس گزارش یونامی کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل نیز در این مدت فعالیت های خود را در زمینه شناسایی افرادی که نیاز به حفاظت های بین المللی دارند و همچنین پیدا کردن راه حلی دائمی برای ساکنان کمپ لیبرتی ادامه داد اما تلاش های این کمیساریا برای رسیدن به راه حلی جامع به دلایلی از جمله عدم همکاری ساکنان این کمپ و تحریم مصاحبه با کمیساریای عالی پناهندگان، تاکنون ناموفق مانده است.
این گزارش می افزاید: «در ماه مارس ۲۰۱۳ دولت آلبانی پیشنهاد خود را مبنی بر پذیرفتن ۲۱۰ نفر از ساکنان کمپ لیبرتی اعلام کرد. اما فرقه تروریستی مجاهدین خلق از پذیرفتن اسامی ای که دولت آلبانی اعلام کرده بود خودداری نموده
و اصرار کرد که سازمان تعیین می کند چه کسانی باید به آلبانی منتقل شوند. در ماه آوریل ۲۰۱۳ نیز دولت آلمان تصمیم گرفت تا ۱۰۰ نفر از این ساکنان را بپذیرد که این موضوع نیز به کندی پیش می رود. گفتنی است بر اساس تفاهم نامه امضا شده با دولت عراق در دسامبر ۲۰۱۱، یونامی نظارت روزانه خود را بر کمپ ادامه می دهد».
سوال واقعی اینجاست که چطور زهره دم از هزار زن اشرفی میزند در حالیکه برای همه ما اکنون مشخص است که کمبود دارو و رسیدگی نکردن پزشکان یک جوک خنده داری بیش نیست و مریم رجوی دارد درپوشی برای جنایت خودش میگذارد. به راستی چرا خانم فریده ونائی درکشورآلبانی که تمام امکانات پزشکی را دارد جان خود را از دست می دهد؟ سازمان او را در دقیقه نود به این کشور می فرستد در حالیکه از قبل میدانسته که فریده رفتنی است پس چرا چهره کشور میزبان را خراب می کند؟
وبه راستی چرا آقای یعقوب ترابی که در کانادا بود یه هو سر از پاریس دربیاورد و آنجا دچار ایست قلبی شده و در می گذرد؟ آیا در فرانسه هم دولت مالکی و یا دولت مزدور رژیم حکومت می کند که مانع درمان یعقوب شده باشد؟ زیرا سازمان در تمام مرگ و میرها در داخل تشکیلات تا کنون دولت عراق و مالکی را مقصر می شمرد.
چرا زهره دم از هزار زن اشرفی میزند در حالیکه شاهد این هستیم که بعد از گذشت سالیان از دستور مسعود و مریم مبنی بر خودسوزیها هنوز حال و وضعیت آن افراد وخیم است و مریم برای سرپوش گذاشتن بر جنایات خودش داستان اسید پاشی را علم میکند ….
ولی باید پرسید مریم رجوی چرا برای بهبودی این افراد کاری نکرده و نمی کند؟ و چرا پاسخی برای این جنایت خودش نمیدهد و همجنان این داستان ادامه دارد؟…
… براستی چرا مریم رجوی پاسخی برای مرگهای مشکوکی که درجریان انقلاب درونی سازمانش بود پاسخی نمیدهد ولی مرگ ریحانه را پیراهن عثمان میکند؟
چرا رجوی کاسه داغ تراز آش می شود؟ در حالیکه باید اول پاسخگوی جنایتهای درونی سازمان خودشان باشد؟ چرا مریم رجوی مدعی این مرگها با مقصر شمردن دیگران میشود؟
خانم رجوی؛ برای من و امثال من پوشیده نیست که شما میخواهید واقعیت را ماست مالی بکنید و دستهای آغشته به خون خود وشوهرتان یعنی همان شیرهمیشه بیدار خفته در رختخواب را شسته و بر رذالتهای خودتان مبنی بر گذاشتن نوامیس مردم یعنی برخی زنان داخل تشکیلات در اختیار شوهرتان سرپوش بگذارید.
زهرا معینی