ملاحظاتی در مورد پیام خانم مریم رجوی به کنفرانس بین‌المللی حقوقدانان در لیسبون

حمایت ظالم ازمظلوم،  همان اشک تمساح معروف است!
به‌مناسبت روز جهانی نفی خشونت علیه زنان کنفرانسی درلیسبون پرتغال برگزار بوده که خانم مریم رجوی هم  که گویا براستی هم باور دارد رهبر شورای مقاومت ملی ویا رئیس جمهور ایران است، پیامی باین کنفرانس فرستاده که بعلت تضاد عملکرد او با مسئله ی زنان، نمیتوان حرفی در مورد فریب کاری او که حکم تمساحی اشک ریز درموقع بلعیدن طعمه را دارد، نزد!
او دراین پیام که متن آن در وبسایت رسمی این گروه فرقوی آمده، چنین میگوید:
" حقوقدانان برجسته، خانمها، آقایان! … به شما زنان فرهیخته و تلاشگران برای حقوق زنان، درود می‌فرستم… " در این روز به یاد بی‌شمار زنانی هستیم که در سراسر دنیا از سرکوب، تبعیض، تجاوز، بهره‌کشی و انواع نابرابری رنج می‌برند و عمیقاً معتقدیم که ما زنان می‌توانیم، با شرکت فعال و گسترده در تمام سطوح جامعه، مشارکت در رهبری و تصمیم‌گیریهای سیاسی و تغییر در ساختار سیاسی، علیه نابرابریها قیام کنیم و ریشه همه خشونتها و تبعیضات ضدانسانی علیه زنان را برکنیم ".
دراین مورد بی مناسبت نیست که ازاین خانم محترمه سئوال شود که آیا مسائلی مانند سرکوب، تبعیض، تجاوز، بهره کشی و… در گروه مافیایی شما وجود ندارد؟
آیا این هزار زنی که گرفتار درمناسبات کهن شما وجود دارند، ابدا سرکوب نمیشوند؟
آیا ازحق داشتن همسر وفرزند برخوردار بوده و تحت سرکوب درعملیات جاری و لجن مال کردن شخصیت شان بدست خود وبا نام انتقاد ازخود قرارندارند؟
آیا آنها مجبور به نوشتن گزارش روزانه و انتساب افکار وامیال کثیف برعلیه خود نیستند تا بدینوسیله منیت خود را ازدست داده وتبدیل به مهره های بی اراده ای برای سرکوب همدیگر و مردان حاضر درتشکیلات برای برآورد نمودن عطش سیری ناپذیر امیال وهوس های خود خواهانه ی شما وشوهر مجهول المکان دوم تان مسعود رجوی گردند وگردیده اند؟
آیا چند صد نفری ازاین زن ها مورد تجاوز قرارنگرفته وحق مراجعه به دادگاه ازآنها خلع نگردیده است؟
شما خانم مریم رجوی! آیا باوجود اینکه یک زن هستید ودرظاهر ازامکانات همسر یک پادشاه برخوردار هستید، درقفا نقشی جز دلالی محبت برای مسعود رجوی ومدیریت حرمسرای او که بارها وسیع تر از حرمسراهای افسانه ای شاهان بوده، دارید؟
آیا این زنان اسیر درمناسبات شما حق تماس آزادانه با فرزندان واعضای خانواده های خود را دارند؟
ماکه میدانیم ندارند پس این تعارفات وهندوانه زیر بغل زنان دادن برای چیست؟
مریم رجوی به سخنانش چنین ادامه میدهد:
" آخوندهای حاکم، برای ترساندن جامعه و برای مبارزه با زنانی که حجاب و پوشش مورد نظر رژیم را نمی‌پذیرند، توسط باندهای مزدورشان، به چهره زنان معصوم ایران در کوچه و خیابان، اسید می‌پاشند…"
شما چطور؟ چه بلایایی بر سر امثال خانم نسرین ابراهیمی ها که با نیت خام استفاده ازحقوق برابر با مردان وارد تشکیلات شما شده بودند وگاهی مایل بودند تارهایی ازموی شان هوا بخورد، آوردید؟ آیا اورا یکسال زندانی نکرده و انواع شکنجه های روحی را درحق شان اعمال نکردید؟
اگر فرد یا افراد مشکوکی درایران 78 میلیونی اقدام به چند فقره اسید پاشی به زنان کرده که مورد نفرت جامعه ی مدنی ایران قرار گرفت وقطع شد وکسی جرات دفاع ازاین عمل نادر ووحشیانه را پیدا نکرد، دلیل عمومیت دادن آن به سطح تمامی ایران میشود؟
باز میخوانیم:
" رژیمی که در آخر خط وحشیگری و قساوت، بدتر از جنایتکاران داعشی، با اسیدپاشی و اخیراً با چاقو زدن به بدن زنان در خیابان، با آنها مقابله می‌کند، می‌خواهد زنان را بترساند، به تسلیم و عقب‌نشینی وادار کند و آنها را به درون خانه‌هایشان پس براند ".
یک جوان نادان ویا متاسف وفریب خورده پیدا شده که درشهر جهرم اقدام به چاقو کشی هایی برعلیه زنان بکند که دستگیر شده ومقامات شهر خواستار محاکمه ومجازات او شده اند واین چه ربطی به دولت ایران دارد که  اتفاقا برخورد سریعی با این مسئله کرده است میکند؟
مسلما در فردای مجازات این نوع افراد که منبع تغذیه ی خبری خوبی برای شما هستند و دراصل بنفع شما کار کرده اند، آیا فریاد " وا حقوق بشر" شما بلند نخواهد شد؟
خانم رجوی میگوید:
" اما خشونت سیستماتیک علیه زنان در ایران، دربرگیرنده انبوهی از ممنوعیتهای دیگر، از جمله در زمینه حق طلاق، حق مسافرت، حق اشتغال، حق تحصیل، حق حضانت فرزند و بسیاری حقوق ابتدایی انسانی و مهمتر از همه، حق آزادی اندیشه و مبارزه برای آزادی است ".
بدترین حالت درایران طلاق دادن یک زن توسط یک مرد وآنهم طی تشریفات سختی است واین ابدا قابل مقایسه با طلاق 1000 نفری زنان توسط یک فرد بنام مسعود رجوی وتصاحب تدریجی آنها نیست!
شما که سمبل این طلاق های ظالمانه ووحشتناک بوده وفرد دومی دراجرای این جنایات داشتید، حق طرح این مسائل را بطور طبیعی ازخود سلب کرده اید وحالا دیگر چرا…؟
ازطرف گروه فوق ارتجاعی شما که مسئله ی حصانت ازفرزند وحقوق زن ومرد دراین مورد کاملا نفی وترک شده و به گفته ی مکرر شما و همسرتان، این فرزندان وزنان همه مال مسعود رجوی است، چه صحبتی میتواند دراین مورد مطرح شود؟!
یعنی شما شرکت کنندگان کنفرانس لیسبون را اینقدر بیشعور فرض کرده اید که باوجود اینهمه فاکت های آشکار به آنها دروغ میگویید؟ یا آنها منافع شان در شنیدن این حرف هایی است که میدانند دروغ است؟!
مریم رجوی به سخنانش ادامه میدهد:
" این زنان که هم‌اکنون نیز در کمپ لیبرتی در عراق، در محاصره شدید و مشابه شرایط زندان به‌سر می‌برند، تنها جرمشان مبارزه برای آزادی مردم ایران است… حمایت از این زنان دلیر، که اپوزیسیون اصلی ایران هستند، فراتر از جنبه‌های انسانی، حمایت از چشم‌انداز پیروزی بر غول بنیادگرایی است که جهان را تهدید می‌کند؛ زیرا منشأ و سرچشمه بنیادگرایی، افراطی گری و تروریسم رژیم آخوندی ایران است ".
صاحب جان اختیار این زنان شوهرتان وخود شما هستید وچرا فکر میکنید که آنها مجبورند در لیبرتی بمانند؟! طبق کدام عرف وقانون مقرر شده  کسانی که مثلا برای آزادی مردم ایران؟؟!! مبارزه میکنند باید درعراق جمع بشوند وخود را درلیبرتی وبطور دربست دراختیار بوالهوسانی مانند شما قرار دهند؟
مردم ایران که ازاین زنان وفرزندان فریب خورده وگرفتار شده ی خود نخواسته اند که برای آزادی آنها خود را درلیبرتی دراختیار شما بگذارند وبنابراین ملت ودولت ایران چه تعهد قانونی نسبت به این نوع اقامت خود خواسته داده ویا دارند!
ما اپوزیسیونی را که حق اعضای زن ومرد خود را اینگونه پایمال کرده ودروغ تحویل مردم و جهانیان میدهد، ابدا برسمیت نمی شناسیم. کسانی که خود گرفتار هوس های یک فرد وهمسرش که شما باشید هستند، چگونه میتوانند مارا به آزادی برسانند؟
حمید