آقای عین الله شعبانی یکی دیگر از بازگشته ها در ادامه نشست گفت: زن در مناسبات سازمانی هیچ اختیاری از خود ندارد، خط را از بالا می گیرد و واو به واو اجرا می کند یعنی فقط مجری است و هیچ گونه ابتکار و نوآوری ندارد دید زنان درون مناسبات نسبت به جهان بیرون بر می‌گردد به اول انقلاب یعنی سی و اندی سال پیش آنها در همه زمینه ها درجا زده اند.
آقای مسعود دریاباری یکی دیگر از جداشده های استان در ادامه بحث افزود: رجوی بعد از کویت به این نتیجه رسید به لحاظ خطی در بن بست قرار گرفته است خیلی از افراد از فرقه جدا می شدند و برای این که جلوی ریزش را بگیرد بحث هژمونی زنان را بیرون کشید تا بتواند جلوی ریزش زنان و مردان را بگیرد و آن را با اهرم زن مهار کند و در این کار تا حدودی موفق هم بود.
آقای قرائتی نیز در ادامه این بحث یاد آور شد: در سال هایی که من در اشرف بودم شاهد بودم خانواده ای از سازمان جدا شده بود. شوهر اهل لرستان بود با خانواده به فرقه پیوسته بودند مرد خانواده به همراه بچه از سازمان جدا شد اما زنش نیامد و در تشکیلات ماند این داستان به بعد از انقلاب مریم قجر بر می گردد وقتی آن مرد پیگیر زنش شد زنش به او گفت من دیگر به تو تعلق ندارم مال مسعود هستم این فاکت گواه این است زن را راحتر می شود استثمار کرد رجوی هم به همین دلیل روی این موضوع انگشت گذاشت. در مقایسه زنهای اروپائی وابسته نیستند صاحب اراده و اختیار هستند" خوب یا بد "خودشان انتخاب می کنند اما در درون فرقه به او دیکته می کنندچه بکند و چه نکند. چرا ما باید اجازه بدهیم یک آدم همه خواسته ها و اندیشه های ما را بدزد؟ اگر آزادی وجود داشت آیا رجوی قادر بود اعضای فرقه را استثمار کند؟ مطمئنا نمی توانست.
آقای محمد رضا گلی اسکاردی یکی دیگر از افراد جدا شده های استان در همین رابطه افزود: رجوی هر چه از نظام ایراد گرفت دقیقا خودش در درون مناسبات اجرا کرد مثلا گفته بود حکومت ایران اتوبوس های زن و مرد را جداسازی کرد اما دیدیم در اشرف زنها حق نداشتند به صورت انفرادی با مردی روبرو و هم صحبت شوند حتی در ملاء عام، برای زنان ضابطه گذاشته بودند اگر کسی این ضابطه را رعایت نمی کرد مورد برخورد قرار می گرفت.
در پمپ بنزین اشرف زنان حق نداشتند ساعاتی را که مردان در پمپ بنزین سوخت می زنند وارد آنجا بشوند و اگر کسی تعدی می کرد با وی برخورد می کردند و در نشست جمعی مورد توهین قرار می داند این یعنی شکنجه روحی و روانی.
اماکن مسکونی زنان در اشرف از دیوار زندان هم بلندتر بود ضمن این که بالای دیوار شیشه کاری می کردند و سیم خاردار هم می گذاشتند. اگر میگوئیم زن در تشکیلات رجوی تحت ستم مضاعف است کم گفتیم.
مسئول انجمن در پایان افزود: از مشارکت شما در این جلسه سپاسگزارم و امیدوارم کلیه افراد اسیر از چنگ رجوی ها آزاد شده و به آغوش خانواده های شان برگشته و زندگی جدید و خوبی را شروع کنند و در ضمن فرا رسیدن سال جدید را به همه افراد تبریک گفت و اظهار امیدواری نمود که سال جدید سال فروپاشی فرقه رجوی باشد.