چهار عضو کمیته مشورتی شورای حقوق بشراعلام نگرانی در مورد شرایط غیر انسانی تحمیل شده بر پناهندگان ایرانی مستقر در کمپ لیبرتی در عراق نموده اند.
باید به عنوان یک عضو سابق سازمان مجاهدین اعلام نمایم که نگرانی شما به جا بوده اما با این تفاوت که چرا بجای نگرانی در فکر چاره نبوده؟
چرا نگرانی های خود را به کسانی که دست اندر کار این اتفاق بوده اند گوشزد نمی نمایید.
1- اعلام نموده اید این کمپ شرایط یک زندان را دارد.
ج: بله حق با شماست اما این زندان را مسعود و مریم رجوی بنا ساخته اند و اجازه خروج افراد را نمی دهند. و از آنجا که دولت عراق در حال جنگ با گروه تروریستی داعش می باشد هیچ تضمینی برای امنیت و حفاظت از کمپ لیبرتی نباید انتظار داشته باشید. زیرا دولت عراق خود نیاز به کمک و حفاظت دارد.
2- نبود خدمات پزشکی را بیان نموده اید.
ج: زمان دولت صدام یعنی صاحبخانه قبلی بهترین امکانات رو به سازمان داده بود و سازمان آزادانه رفت و آمد به داخل شهر های عراق را داشت.اما در قرارگاه اشرف باز هم ما از لحاظ امکانات پزشکی محروم بودیم و فقط به افراد بالا رتبه توجه می شود و تحت مداوا قرار می گرفتن و افراد پایین رتبه را با دادن قرص مسکن در داخل خود قرارگاه درمان می کردن.
3- در جای دیگر از بیانیه گفته شده اموال سازمان را به غارت می برند.
ج: کدام اموال؟ اموالی که همه افراد سازمان شاهد بودند،بعد از جنگ عراق و آمریکا برای همه افراد نشست گذاشتن و از طرف رجوی دستور آمده بود باید همه افراد مالی کار بکنند،در شرایط کنونی که کشور بی صاحب مانده بهترین فرصت است برای این کار و افراد را وادار به دزدیدن خودروها و کمرشکن ها نمودن که همه آنها متعلق به مردم عراق می باشد.
حالا لطف کنید به جای نگرانی و فراخوان جهت لغو محاصره کمپ لیبرتی به فکر بردن افراد اسیر در کمپ لیبرتی به مکانی خارج از عراق باشید.که با این کار لطف بزرگی در حق این اسیران نموده و جانشان در امان است.و همین که فرجی شده تا بتوانند از چنگال سازمان رها شوند و آزادی خود را به دست آورند و دیگر نیازی به این همه نگرانی نباشد .