نگاهی کوتاه به پیام مریم رجوی درمورد آغاز سال تحصیلی

طرف که رئیس جمهور اجنه وشیاطین خیالی است، تصور کرده که دانش آموزان، دانشجویان و…، هم ازاین طایفه اند وبرای آنها بمناسبت اول ماه مهر پیام فرستاده و ازآنها خواسته که مطالباتی را مطرح سازند که انجام آن تقریبا ازدست هیچ دولتی درهیچ کشوری ساخته نیست!
رئیس جمهور اجنه را بدانجهت مطرح کردم که معلوم گردد، اگر او مقام وجایگاه واقعی خود بعنوان یک حرمسرا دار را میدانست، دست باین کار نمیزد تا سرسنگین تر بماند!
درقسمتی ازپیام او آمده است:
" فعالیت مدارس و دانشگاهها امسال، در حالی آغاز می‌شود که عقب‌نشینی رژیم از برنامه ساخت بمب اتمی، تمامیت نظام حاکم را دچار ضعف و تنش کرده، شکستهای سیاسی و اقتصادی آخوندهای حاکم و ناتوانی آنها در مهار بحران، همه جا آشکار شده و اعتراضهای حق‌طلبانه مردم گسترش یافته است ".
درجواب این خانم باید گفت که اگر توافق اتمی رژیم ایران با قدرت های بزرگ موجب ضعف آن شده، اقدامات هیستریک دوماه گذشته ی شما که با خواسته های نئوکان ها وصهیونیست ها مو نمیزد و درصدد بهم ریختن این سازش بودید، با هدف جلوگیری ازتضعیف رژیم ایران بوده است وچرا؟
فکر نمیکنید که زیاده یاوه بافی کرده اید؟!
درقسمتی دیگر ازاین بیانیه آمده است:
"… کلاس درس کودکان ما در مناطق محروم یا چادر و کپر است یا اتاقهای مخروبه. و بچه‌ها به‌جای صندلی و نیمکت روی حلبی می‌نشینند. بچه‌های آبادان در گرمای طاقت‌فرسا در کانتینرهای آهنی درس می‌خوانند. در سقز در منطقه‌یی با هفتاد روستا، حتی یک مدرسه وجود ندارد. و دختربچه‌ها آرزویشان این است که مشق بنویسند… ".
وشما برای اصلاح کردن این امور به اربابان غربی توصیه میکنید که ایران را بیش ازپیش تحت محاصره قرار داده و بستن مدرسه که سهل است، بادچار کم غذایی و بی دارویی کردن مردم، یک نسل کشی تمام عیار را درایران سروسامان دهند؟!
این خانم بدون اینکه به روی خود آورد که بزرگان سلطه گر او چه چیز هایی ازما میخواهند وچه فشارهایی دراین مورد برما وارد میکنند که مردم ما ازجزئیات آن آگاهی دارند، مسئله ی زبر را ابدا مطرح نمیکرد:
" خصوصی‌سازی آموزش در ایران، که دولت آخوند روحانی در پی گسترش آن است، آموزش را وسیله تجارت کرده است. این سیاست مثل خصوصی‌سازی بنگاههای اقتصادی فقط نابسامانی و پس‌رفت هر چه بیشتر به بار آورده است. عمده هزینه مدرسه‌ها را به دوش خانواده‌های فقیر انداخته‌اند، هشتاد درصد دانشجویان کشور ناچار شده‌اند در دوره‌های شهریه‌یی تحصیل کنند. کیفیت آموزش آشکارا تنزل کرده و سطح زندگی معلمان و استادان سقوط کرده است ".
باوجود حقایقی چند که دراین پاراگراف موجود است ومسئولین کشور بارها براین نواقص تاکید دارند، این خانم کارگزار سلطه گران میداند که اتفاقا بیشترین فشار را دراین موارد خاص برما وارد میکنند!!
توصیه ی توام با تهدید وتحریم آنها برما این است که نباید دولت بزرگی داشته باشیم  ومعنی این حرف این است که از خدمات اجتماعی کاسته شود ودرغیر اینصورت این سلطه گران دولت ما را بعنوان تروریست و توسعه طلب مورد تعرض قرار خواهند داد!!
اگر بواقع هم با خصوصی سازی ها مخالفید، چرا این اعتراض را به اربابان نئوکان وامپریالیست خود بعنوان سازندگان این نظریه ها وآمران اجرای آن به کشورهای پیرامونی نمیکنید؟؟
باز آمده است:
" چرا فارغ‌التحصیلان شغلی متناسب با دانش و تخصص خود ندارند یا اصلاً شغلی پیدا نمی‌کنند؟ چرا عده‌یی از آنها به مسافرکشی یا مشاغل نظیر آن رو آورده‌اند. و آخوندها چه بلایی بر سر دانشگاهیان ایران آورده‌اند که امروز برخی لیسانسیه‌های بیکار در میان کارتن‌خوابها هستند ".
برای اینکه ما مردم ایران ازابتدای کار، دچار جنگ وتجاوز و تروریزم شدیم و گردانندگان حکومت بوجود آمده ازدل انقلاب 57، دارای تجربه ی کافی وکادرهای مجرب نبود وزمانی که تجاربی به قیمت های گزاف بدست آمد، دچار تحریم شدیم ودر های علوم وفنون را اربابان شما برروی مابستند وهزینه های تحقیقات وفن آوری را برای ما گزاف تر نمودند وما نتوانستیم بموقع خود زیر ساخت های لازم را برای جذب فارغ التحصیلان پی نهیم!
صحبت کارتن خواب که مطرح میشود، باین خانم باید گفت که این یک اپیدمی جهانی است که دامنگیر ما نیز بعنوان عضوی ازجهانیان شده و درتلاش حل این معضل که ابرقدرتی مانند آمریکا هنوز درکشور خود حل نکرده است، میباشیم!
دیگر ومهمتر اینکه، شما بجای سیاه کردن 6ورق کاغذ که مردم ایران عادت به خواندن این پیام های حجیم را ندارند، بهتر بود که نمونه ی واضحی بدست میدادید تا  در مقایسه ای که میشود، حقانیت تان را مشاهده کرده ورای بنفع شما بدهیم!
مثلا چطور است قسمتی ازاین آزادی ها را که برای اقشار مختلف مردم ایران، اعطا میکنید؟!، در داخل تشکیلات خود ومخصوصا درلیبرتی باجرا دربیآورید وگرنه: " دوصد گفته چون نیم کردار نیست "!
نوید
 

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا