شهروز که در سال 1381 سرگرم کار درجمهوری آذربایجان بود، به سوژه ی اعزام نیروی فرقه ی رجوی تبدیل شده وبراثر تلقینات مامورین عضو گیر باند رجوی درباکو، تصور نموده که میتواند با اعزام به ترکیه، به اروپا منتقل شده و اخذ پناهندگی کند تا زندگی مرفه تری داشته باشد که مامورین رجوی بانیرنگ وفریب او را از ترکیه به عراق منتقل کرده و وارد مناسبات فرقه کرده اند که این روند 13 سال ادامه داشته که سرانجام با فرار او همراه برادرش باتمام رسیده است.
این دوبرادر در29 دی 94 طی یک مراسم عاطفی تحویل خانواده ی خود درجلفا شدند.
شهروز وبرادرش شهرام جزو آن دسته ازاعضای باند رجوی بوده که به " کارجویان " معروف اند.
متن سخنان نامبرده که بزبان ترکی آذربایجانی ایراد شد و ازروی فیلم پیاده شده بقرار زیر است:
" من وبرادرم را مامورین رجوی اغفال کردند. بما قول دادند که ازترکیه به اروپا میبرند ومجوز پناهندگی برایمان میگیرند. وقتی به ترکیه رسیدم، متوجه شدم که برادر کوچکترم به عراق فرستاده شده ومن هم اعزام شدم.
درعراق به سازمان اعتراض کردیم که چرا باما چنین کردند ودرخواست بازگشت نمودیم که گفتند اینجا منطقه نظامی است وشما نمیتوانیدازاینجا خارج شوید. باید دوسال درزندان اشرف بمانید تا اطلاعات تان بسوزد وسپس به زندان ابوغریب عراق منتقل شوید که ما دیدیم که باید صبر کرد.
وارد جلسات مغزشویی رجوی شدیم والبته اعتراضات مان برسر ندیدن خانواده وبیخبری ازآنها ادامه داشت.
ابدا آزادی بیان وجود نداشت ومن بمدت 8 سال برادر کوچکم را ندیدم (گریه حضار).
بعد ازچند سال، یکباراجازه دادند که تماس تلفنی با خانواده داشته باشیم وطی این تماس متوجه شدیم که خانواده ام به ملاقات مان آمده بوده وسازمان این خبر را بما نداده بود (گریه ه ی مکرر شهروز وخانواده اش).
دراین مدت سازمان برای جلوگیری ازفرار ما میگفت که برای شما ازکشورهای اروپایی پناهندگی گرفته ایم که در ملاقات با مامورین یو. ان متوجه شدیم که سازمان دروغ میگوید!
اینطور بود که تصمیم به فرار گرفتیم.
سازمان همواره ما را تهدیدمیکرد که اگر به ایران برویم با شکنجه واعدام مواجه خواهیم بود.ما بدون توجه باین تلقینات، تصمیم گرفتیم که خودمان سرنوشت مان راتعیین کنیم.
امید زیادی به موفقیت خود نداشتیم (گریه ی حضار وشهروز). بااین حال به پیش سربازان عراقی رفتیم که آنها مارا باسفارت ایران مرتبط کردند وبه کشور خودمان آمدیم."