آی مریم رجوی، با تو هستم

چرا که از شوهر بدبختت خبری نیست همانطوریکه از شوهر قبلیت هم خبری نیست شاید دق کردند و شاید…
شاید مادر باشی، شاید خواهر باشی و کمی به خود بیایی و آه و فغان و ناله مادران سالخورده وخواهران فراق دیده را در پشت دیوارها و حصارهای بلند جسمی و روحی لیبرتی ببینی!
اما متاسفانه اثری از انسانیت در وجود تو نیست و اگر هم نام حیوان را بر تو نهیم حیوان هم به ما اعتراض خواهد کرد چرا که مهر و عاطفه او خیلی از تو بیشتر خواهد بود ولی مطمئن باش که خدایی هست که بزودی صدای همه این مادران و خواهران دل شکسته را خواهد فهمید. انتقام آنها را ازتو خواهد گرفت و کاخ ذهنی که برای خود ساخته ای را بزودی فرو خواهند ریخت و عزیزانشان را از چنگال تو و ایادیِ مسخ شده ات  نجات خواهند داد  وآنروز بسیار نزدیک است. انشالله
زهرا کریمی