روزگارانی تعدادی از دولتهای مختلف دنیا برای آنکه بتوانند به مردمی که در جنگها و مشکلات مختلف آسیب دیده اند کمک و یاری کنند در صورتیکه آنها نمی دانستند روزی خواهد رسید که این نهاد بین المللی و ارگان بیطرف نتواند در مقابل فرقه ایی که تمام قد در برابر آنها بیاستد و به هیچ وجه حتی اجازه ندهد که برای پیگیری امور محوله با عناصر آن مصاحبه نماید.
البته نهادهایی مانند کمیساریای پناهندگی و یا صلیب سرخ و همچنین سازمان ملل و دیگر ارگانهایی که با امور سازمان تروریستی مجاهدین ارتباط دارند، بدلیل سیاسی شدن آنها و انتخاب برخی از روسای این نهادها و همسویی آنها با قدرتهای مخالف نظام جمهوری اسلامی، عملا دیگر هیچ تاثیری بر روی جنایتهای سران فرقه رجوی ندارند و خیلی راحت با بهانه هایی همانند اینکه فرد بالای 18 سال تمام میباشد و ما نمی توانیم بر روی رای و نظر او حرفی بزنیم، میدان را ترک مینمایند که نمونه های چنین حرکاتی از آنها بسیار دیده شده.
نماینده های صلیب سرخ جهانی در چند سال گذشته که خانواده های آسیب دیده از فرقه تروریستی رجوی به آنها مراجعه نمودند و پیگیر این موضوع بودند که نماینده های این نهاد بتوانند حداقل بعد از این همه مدت اجازه 1 ساعت ملاقات برای این پدران و مادران پیراز سران این گروه تروریستی بگیرند که متاسفانه هیچ کمک از آنها دریافت نشد که هیچ بلکه آنها را در مراحل بعدی از ملاقات با نماینده خودشان نیز منع نمودند.
از زمانی که سازمان تروریستی مجاهدین اقدام به انتقال عناصر خود به کشور ثالث نموده که البته آن هم با تعلل بسیار بسیار زیاد همراه بوده، صلیب سرخ و ارگانهای بین المللی هیچ قدرتی به انتخاب افراد برای جابجا شدن و یا اسکان آنها نداشته و ندارند و این جنایتکاران فرقه رجوی میباشند که به دلخواه خود تمامی سردمداران جانی خود را به نقاط امن منتقل نموده و آنها را از مرحله دستگیری و دادگاههای بین المللی نجات دادند که باز صلیب سرخ و کمیساریای پناهندگی هیچ نقشی در این جابجایی ها نداشتند.
خارج از هرگونه تاریخچه ای که صلیب سرخ در تمام نقاط جهان داشته و دارد، این نهاد بین المللی نتوانست هیچ کار مثبتی در پیگیری امور خانواده های آسیب دیده از سران فرقه رجوی داشته باشد و نتوانست این مشکلی را که بیش از 3000 نفر از عناصر فرقه رجوی و چندین خانواده در اطراف آن گرفتار این موضوع میباشند را حل و فصل نماید و بدلایل مختلف از انجام انها طفره رفت.
خانواده های دردمند و آسیب دیده از جنایتهای سران فرقه رجوی با وجود تمام کاستیهایی که در بالا قید شده و نماینده های این نهاد بین المللی هیچ کاری در راستای ملاقات این خانواده ها با فرزندانشان انجام ندادند، برای یاد آوری وظایف این نهاد و دیگر ارگانهای بین المللی، روز جهانی صلیب سرخ را گرامی داشته و از آنها درخواست مینماید تا قبل از آنکه بار دیگر شاهد فاجعه ایی جبران ناپذیر از طرف سران فرقه رجوی باشیم، به یاری زندانیان و گرفتاران این نهاد بشتابند و آنها را نجات دهند.