اوج درماندگی و استیصال در فرقه رجوی

بحران به وجود آمده برای فرقه ی رجوی وی را در چالشی عظیم فرو برده است به طوری که چنان در لاک دفاعی رفته که هیچ عکس العمل جدی نداشته بجز همان صحبت اولیه و تبریک گفتن مریم قجربابت انتقال اعضا به آلبانی.

اما این شروع تراژدی غم انگیز این فرقه هست در عین حال که صورتشان را با سیلی سرخ نگه داشته اند ولی کاسه چه کنم، چه کنم هم در دست دارند.سوالهایی بی پاسخ پیش روست: عربده کشیهای سالیان و دم از سرنگونی، قربانی کردن افراد و گوشت دم توپ قرار دادن اعضا، حضور در عراق، توجیه غیبت رجوی مرحوم (به راستی به درک واصل شده یا نشده!!)، شعارهای ضد امپریالیستی، و دهها چرا های بی پاسخ دیگر…

مهمتر از همه، جواب نیروهای فریب خورده که بعد از این همه سال دوباره برگشت خوردند به زیر نقطه ای که اول شروع کردند هم نیستند. به نظرم زخم ها و سوال ها و تازه پس زده می شود.جوابهایی که سالیان به خاطر حضور در عراق گمراه کننده بود و خیلی دهان ها را می بست.آری مریم قجر چه پاسخی می تواند بدهد شوهر مرحومش را زمین بزند، بالا ببرد؟؟ یا یک حرکت جدید بزند و خودش را جلودار کند.. در هر حال ریسک دارد و تهدید انشعاب و ریزش دو چندان. چه استراتژی و خطوطی می تواند این کشتی به گل نشسته را نجات دهد؟؟ دیگر حتی برای اربابان آمریکائی خود هم ارزشی ندارند.و آمریکا هم با انتقال آنها به آلبانی تقریبا دست به سرشان کرد و تا مدتی از شرشان خلاص است. نیرویی که در داخل ایران هیچ پایگاه توده ای  نداشته باشد به چه ارزد. و چه کسی می خواهد تبلیغ آن را کند به دلیل اینکه آمریکا و تمام دشمنان ملت ایران خوب می دانند قدرت و سیاست در ایران متمرکز است و مثال کشورهای همسایه که هر طرفش دست یکی باشد نیست.

سازمان و فرقه رجوی هیچگاه پاسخگوی منتقدان و اعضایشان نبوده اند و نیستند و هر جا لازم ببینند پاسخ انتقادها را با بدترین فحش ها و ناسزاها می د هند.

مسعود و مریم رجوی هیچگاه پاسخگو نبوده اند و هرگز از خود انتقاد نخواهند کرد. باید به مریم قجر یاد آوری نمود روزی که در جلسه ای از مسعود به عنوان یک قدیس تعریف و تمجید می کرد اینچنین می گفت:" این روزها ایمانم به خدا بیشتر شده چرا که اگر مسعود نبود در برابر نظام ایران، مردم ایران چه باید می کردند و چگونه سر بلند می کردند. خوشا به حال مردم ونسل ما که دارای چنین موهبتی هستند. مسعود در اوج قله رفیع گنجینه عظیم،گوهر گرانبها دریای ژرف است…"

در جواب الان می گوییم که مردم و ملت ایران همان کاری را می کنند که تا حال کردند و البته به عنوان لکه ننگی که خود را ایرانی می نامید وی از دشمنان این مملکت هم بیشتر خنجر زده اید جز تنفر و انزجار نسبت به فرقه شما چه چیزی باید داشته باشند. ولی شما چی کجای داستان قرار گرفتید. یکی چندین سال است با خواری خفت گم و گور شده است ودیگری هم برای خوش رقصی با هر آن کس که ضدیت دارد با ایران دست دوستی و اخوت داده اید.ولی آنچه مهم است ذوب شدن در دل غرب است که سمت و سوی شما هم همین خواهد بود. 

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا