بعد از چند سفر مخیفانه مریم قجر به کشور آلبانی برای حل و فصل مسئله فروپاشی و جلو گیری از متلاشی شدن تشکیلات، نهایتاً دستگاه تبلیغاتی فرقه تروریستی رجوی سفر وی را علنی نمود تا بتواند به خیال خودش استفاده سیاسی و تبلیغاتی اش را نیز ببرد ولی چه سود که نمی داند که راه اندازی این گونه شوهای مسخره قبلاً هم در اشرف تکرار شده و اثری نداشت.
حال یکی از قلم بدستان مفت خور فرقه تروریستی رجوی فردی به نام محمد قرائی در مقاله ای تحت عنوان « بلبلا مژده بهار بیار! » به نکاتی اشاره نمود که پرداختن به آن خالی از لطف نیست.
محمد قرایی معلوم است درس حقه بازی و فریبکاری را نزد ارباب خود یعنی رجوی به خوبی آموخته و می داند چگونه شکست های سیاسی و استراتژیک فرقه تروریستی رجوی را بپوشاند!
باید به وی گفت که این نمونه شیادی را در اشرف بسیار زیاد دیدیم به نفرات گفته می شد فیلمبرداری می شود، بیرونی است و باید در مقابل دوربین ابراز احساسات کنید و همه مجبور بودند به ظاهر هم شده برای زن سوم رجوی خنده بر لب و دست تکان بدهند و شادی کنند. اکنون در کشور آلبانی هزاران کیلومتر دورتر از مرزهای ایران مریم قجر به میان افراد روحیه باخته و وارفته خود رفته و سعی می کند با شعار به اصطلاح سرنگونی و هزار اشرف… آنان را در تشکیلاتش نگهدارد.
نویسنده مطلب که انگار هوش و حواس از سرش پریده و به صحنه ای از دیدار مریم قجر با مهناز بزازی اشاره می کند مسبب اصلی قطع شدن پای آن زن کی بوده است؟ آیا رجوی نمی دانست که بعد از شکست عملیات دروغ جاویدان دیگر خبری از سرنگونی نیست؟ ماندن در عراق و کشته شدن تعداد زیادی از نفرات فرقه چه سودی برای رجوی جنایت کار داشت؟ آیا اخراج با خفت و خواری از عراق و رفتن به کشور آلبانی می تواند معنی پیروزی داشته باشد؟ بهتر بود به جای خرج کردن احساسات الکی به ریشه شکست استراتژیک رجوی در عراق می پرداخت.
مریم قجر حتی حاضر نشد عنوان کند که پای آن زن نگون بخت توسط بمباران هواپیماهای ائتلاف انجام گرفته است وی ترس از این داشت که اگر واقعیت را بگوید حمایت جناح جنگ طلب غرب را از دست خواهد داد. راستی یادم رفت که سئوال کنم چرا مریم قجر از دیگر زنانی که در اشرف سر به نیست نموده یادی نکرده است؟
همه این شارلاتان بازی و شکلک درآوردن و اشک تمساح ریختن برای روز زن فریبکاری بیش نیست. همه ما می دانیم که رفتن به کشور آلبانی و راه اندازی این شوی مسخره به خاطر جمع و جور کردن وضعیت خراب تشکیلاتش بوده است نه اینکه دلش به حال یک مشت پیر و پاتال تنگ شده باشد.
به محمد قرایی نویسنده کاسه لیس فرقه تروریستی رجوی نیز باید گفت تنها چیزی که در مریم قجر یافت نمی شود تواضع و فروتنی است چیزی که در این زن وجود دارد دشمنی علیه مردم ایران، خشونت، کشتار، قدرت طلبی، نفرت، کاسه لیسی، شارلاتان بازی است پس بهتر است دلتان را به این گونه کلمات خوش کنید تا شاید تعریفی از شما و دارو دسته مفت خوران بشود.
اگر مریم قجر محل استقرار خود را به کشور آلبانی انتقال دهد نمی تواند جلوی فروپاشی تشکیلاتش را بگیرد و این مانند روز روشن است.
هادی شبانی