آقای پروفسور ” جوان کول ” استاد تاریخ در دانشگاه میشیگان،تحلیل گر و نویسنده ی امریکایی در مقاله ای با عنوان ” مبارزه با افراط گرایی اسلامی ” به نقد سیاست های دولت امریکا در برخورد با اسلام گرایان افراطی و گروه های تروریست اسلامی از جمله مجاهدین خلق پرداخته است. در زیر بخش هایی از این مقاله را می خوانید: ” مدافعان ” جنگ علیه ترور ” تصورشان از جهان اسلام همان تصوری است که از چالش روابط شوروی با امریکا داشتند. در واقع ده ها کشور با اکثریت جمعیت مسلمان شان تقریباً متحدان قدرتمند امریکا هستند. یکی از آن ها ترکیه است که متحد ناتو است و شش کشور (مراکش،مصر،اردن، بحرین،کویت و پاکستان) که متحد ناتو نیستند، تنها چهارده کشور این شرایط را دارا هستند، بنابراین دولت های اسلامی دوستان زیادی در منطقه برای امریکا می سازند در حالی که امریکا با دولت هایی همچون ایران، سوریه و سودان اصطکاک هایی دارد که البته تصویر آن ها نیز واضح نیست (چون سودان و سوریه علیه القاعده به امریکا یاری رساندند و ایران نیز در حمله به صدام حسین در سال 2003 به کمک امریکا شتافت.)… بدترین بخش سیاست دولت امریکا، سیاست ریاکارانه اش در قبال گروه های تروریستی اسلامی است. ارتش امریکا در عراق از مبارزان پ ک ک (سازمان تروریستی که در ترکیه بمب گذاری می کند) حمایت می کند. همچنین دولت بوش شبکه ی تروریستی مجاهدین خلق را علیه تهران مورد استفاده قرار می دهد. اما دمکرات ها به نحو اسرار آمیزی از افشای این متحدین ناسالم سرباز می زنند!