در این نامه خانواده بزرگمهر فقط و فقط انتظار یک خبر سلامتی را دارند چیزی که در تمام دنیا مرسوم است و هرکس در هر کجا که باشد هر از گاهی به هرشکل ممکن با خانواده اش رابطه ای را برقرار میکندو خبر سلامتی خود را به انها میدهد اما سازمان این حق را نیزمتعلق به خود دانسته به اعضای اسیر و دربند این اجازه را نمیدهد که کوچکترین تماسی با خانواده های خود داشته باشند زیرا در فرهنگ مسعود رجوی هرگونه رابطه با خانواده جرم محسوب شده و سزاوار مجازات است.
با سلام به شما برادر و خواهر عزیزم امیدوارم که حالتان خوب باشد و در سلامتی به سر ببرید می دانم که در آنجا روزها وسالهای سختی را می گذرانید وسازمان به شما این اجازه را نمیدهد که برای خود تصمیم گیری کنید اما به خدا خیلی دلمان برای شما تنگ شده باور کنید که هر لحظه به یاد شما هستیم همه فامیل و اقوام و آشنایان هم انتظار بازگشت شما را می کشند شما قدم در راهی گذاشتید که از عاقبت آن خبر نداشتید و ناخواسته در این دام افتادید درست است که هرکس خودش آینده اش را انتخاب میکند اما شما راهی را رفته اید که هیج دری به رویتان باز نمی شود و قدرت تصمیم گیری را هم از شما گرفته اند به هر حال منتظریم تا خبرهای خوشی از شما یه ما برسد باورکنید که در اینجا کسانی هستند که ازپیش شما برگشته اند و سالهاست که دارند زندگی خوشان را میکنند و کسی هم به آنها کاری ندارد شماهم میتوانید با اطمینان کامل به زندگی عادی برگردید هرچند که در آنجا تبلیغات یک طرفه است اما اینجا ما نفراتی رامی بینیم که در آسایش هستند و کسی هم کاری به کارشان ندارد میدانیم که سازمان اجازه تماس نمیدهد اما هرطور که توانستید ما را از سلامتی خودتان مطلع کنید و مار از این انتظار کشنده نجات دهید.