با توجه به اینکه دولت عراق در تصمیم خود مبنی بر اخراج سازمان مجاهدین خلق از عراق قاطع می باشد، بنابراین سازمان مجبور است به کشور دیگری نقل مکان کند. با وجود استقرار کادر رهبری سازمان در کشور فرانسه، این موضوع چندان باب میل دولت فرانسه نیست و تاکنون بطور رسمی نیز اعلام نشده است. در واقع سازمان باید برای حفظ موجودیت و بقای خود مکانی جدید پیدا کند که ویژگیهایی شبیه به قلمرو فرقه آی آن یعنی قرارگاه اشرف در عراق دارا باشد.
علیرغم اینکه زمزمه هایی به گوش می رسد مبنی بر اینکه در صورتی که سازمان تحت کنترل و نظارت دولت عراق قرار گیرد، اعضای سازمان به ایران فرستاده می شوند تا به جرم اقدامات تروریستی بر ضد این کشور مورد محاکمه قرار گیرند، به نظر می رسد دولت ایران تمایل چندانی به این امر ندارد. چرا که اولآ این موضوع (محاکمه اعضای سازمان) وظیفه دادگاههای قضایی بین المللی است و ثانیآ ایران معتقد است اعضای سازمان در معرض انواع آسیبهای جسمی و روحی قرار داشته اند و پیش از هر چیز به درمان نیاز دارند. به علاوه بازگرداندن آنها به متن جامعه نیازمند اعمال روشهای روان درمانی در مورد آنها می باشد. در هر صورت پراکنده شدن اعضا مساوی است با نابودی کامل سازمان لذا مجاهدین با تمام قوا می کوشند از طریق تبلیغات و مبارزه رسانه ای مانع از وقوع آن شوند.
به دلیل مخالفت و دشمنی ابرقدرتها با ایران، این احتمال وجود دارد که اردوگاهی در اختیار سازمان که از گروههای مخالف نظام ایران است قرار گیرد. اما آیا چنین اردوگاهی در یکی از کشورهای غربی در نظر گرفته می شود؟ البته که اینطور نیست چرا که هیچ یک از دول غربی حاضر نیست با اینکار امنیت داخلی خود را در خطر بیندازد زیرا تجربه ثابت کرده سازمان هیچگاه از اقدامات تروریستی، جاسوسی و مداخله گرانه خود دست برنداشته است. حتی اقدامات پیشگیرانه و امنیتی نیروهای ضد تروریستی دولت فرانسه مانعی برای فعالیتهای فرقه گرایانه و تروریستی سازمان در اورسورواز نبوده است. در نمونه ای از این اقدامات میتوان به خودسوزی شماری از اعضا در خیابانهای پاریس اشاره کرد.
اقدام شجاعانه دولت فرانسه در دستگیری سران سازمان که درصدد بودند اورسوراز را به پایگاهی تروریستی جهت اجرای توطﺋه های خود تبدیل کنند، باید به الگوی مناسبی برای دولت عراق مبدل شود تا برای در دست گرفتن کنترل قرارگاه اشرف از آن پیروی کند. حذف شدن یا باقیماندن نام سازمان در لیست سیاه و یا اسکان آن در کشوری دیگر بدان معنا نیست که دیدگاه جهانیان نسبت به مجاهدین خلق تغییر کرده است. سازمان مجاهدین همواره بعنوان گروهی تروریستی و فرقه ای بشمار می رود و هیچ کشوری اجازه نخواهد داد اعضای آن آزادانه به فعالیت بپردازند.
محدودیتهای اعمال شده بر سازمان در قرارگاههای آن واقع در عراق و فرانسه موجب شده فعالیتهای رسانه های و سیاسی آن بیش از پیش تحت کنترل قرار گیرد. احتمال می رود اعضای سازمان به عنوان پناهنده به ایالات متحده منتقل شوند با اینحال و علیرغم حمایت آمریکا از سازمان در رویه خصمانه خود علیه ایران، این کشور هیچگاه با سازمان به توافق کامل نرسیده و آن را جایگزین مناسبی برای رژیم کنونی ایران بشمار نیاورده است.
استقرار سازمان در ایالت متحده مستلزم آن است که نام سازمان به عنوان گروهی تروریستی از لیست خارج شود و صد البته این امر با مخالفت دولتمردان و گروههای سیاسی، اجتماعی و ملی آمریکا مواجه خواهد شد. افراد و کشورهایی که درصدد حذف نام سازمان از لیست گروههای تروریستی می باشند باید به این پرسش پاسخ دهند که چگونه ممکن است سازمانی که از ابتدا هویت تروریستی داشته و با توجه به شواهد موجود، شکی در کثرت فعالیتهای تروریستهای آن نیست به ناگهان از لیست گروههای تروریستی حذف شود تا زمینه استقرار آن در کشوری فراهم شود؟ براستی سازمان مجاهدین خلق در آینده کجا اردو خواهد زد؟
الف. کاوه پور