مجاهدین و ادبیات فرقه ایی

بعد از سقوط صدام حسین و خلع سلاح شدن فرقه مجاهدین و پایان دوران خوش آنان، ابتدا مسعود رجوی مخفی گشت و بعد از آن همسرش پنهانی به اروپا گریخت ودر 17ژوئن 2003 دستگیر شد وسپس کلیه سرمداران این فرقه بطور نامحسوس خود را از نظر دور نگه داشتند و اکنون مدتها است که نوشتجات فرقه ای به نام افراد گمنام منتشر میگردد.

جاسوسی و تملق سیاسی برای جناحهای جنگ طلب امریکایی به کسانی همچون حسن دایی السلام و عیلرضا جعفر زاده و چند مهره دیگر سپرده شده است و در اروپا مهره های اصلی این فرقه خود را تحت الشعاع مریم عضدانلو قرار داده اند و مقالات و حملات فلانژی نسبت به منتقدین خود را از زبان کسانی بیان می کنند که فاقد هر گونه سواد و بینش سیاسی می باشند.

در کنار همه این مسایل به تازگی شاهد افزایش شعر و شاعری و حجم تولیدات اینگونه مداحان می باشیم که هر چند این دست نوشته ها هیچگونه ربطی به صنعت شعر و ادبیات ندارد و لیکن سایت های وابسته به فرقه مجاهدین در انتشار آنان اصرار دارند.

شاعران در جوامع بسته ودیکتاتوری با سرودن اشعاری خاص و استفاده از استعاره های گزنده پیام خود را به مردم منتقل می نمایند ولی شاعران دربار رجوی در دنیای آزاد و درخارج از کشور بدون ترس و وجود سانسور کلماتی درهم و بی معنی را سر هم می نمایند و به عنوان شعر به این وآن تقدیم می نمایند.

از آنجایی که در فرقه مجاهدین همه چیز فرمالیستی و انتصابی است وهرکسی برای خود کارشناس و محقق و تاریخ شناس و هنرمند و رئیس جمهمور می شود و حرفه شاعری نیز از این امر بی بهره نیست و هر کسی چه ساواکی و چه توده ای و چه از سینه چاکان بختیار می تواند بسرعت شاعر و نویسنده بشود.

برای نمونه می توان به سایت آفتابکاران اشاره کرد که از مجموع 22 مطلب آن که شامل کاریکاتور، طنز و نوشتجات شعارگونه می باشد،8 شاعر! اشعار خود را منتشر کرده اند که بد نیست برای پی بردن به عمق بی سوادی سرایندگان آن مورد بررسی قرار گیرد.