امکان دیدار با سمیه را در اردن فراهم کنید

نامه مصطفی محمدی به خانم الروسان نماینده مجلس پادشاهی اردن

خانم الروسان عزیز

سلام بر شما

نامه شما در حمایت از مجاهدین مستقر در اشرف را خواندم. از اینکه در بین سیاستمداران هم افرادی هنوز پیدا می شوند که مسولیت انسانی و اسلامی داشته باشند بسیار خوشحال شدم. شما نوشته بودید:

با عزیمت از احساس مسئولیت انسانی و اسلامی خود در قبال خواهران و برادران مجاهد ایرانی مان در شهر اشرف در عراق که بیش از 20سال است میهمان مردم عراق وامت عرب هستند، و با توجه به اینکه هیچ وجدان انسانی و هیچ عرب غیوری نیست که نسبت به سرنوشت میهمانان خود – بخصوص پس از خلع سلاح آنان در 2003 و بی دفاع بودن آنان در برابر خطرات- بی

به خود اجازه دادم که برایتان بنویسم

زمانی که شما و غیرت عربیتان اجازه بی تفاوتی به سرنوشت مهمانان خود در اردوگاه اشرف را ندارید پس حتما به من به عنوان پدر حق می دهید که از مواضع انسانی نسبت به سرنوشت دخترم، سمیه محمدی نگران باشم.

سمیه در سن نوجوانی و زیر سن قانونی 18 سالگی توسط مجاهدین خلق برای بازدید موقت یکماه از آمریکا به اردن و سپس به عراق واردوگاه اشرف برده شده است و در آنجا سالهاست که علیرغم میلش نگهداری می شود.

سمیه و محمد محمدیپس از سرنگونی صدام حسین من توانستم برای برگرداندن دو فرزندم سمیه و محمد 17 ساله که وی نیز علیرغم میلش در اردوگاه مجاهدین به مدت 5 سال نگهداشته شده بود از طریق اردن به اشرف بیایم. با کمک دولت کانادا محمد را به کانادا بازگرداندم ولی موفق به خروج سمیه، علیرغم تقاضاهای مکرر حضوری و کتبی بدلیل نداشتن مدارک قانونی او که توسط رهبری مجاهدین عامدا نابود شده بود، نشدم.

تا کنون 14 بار به عراق آمده ام ولی سالهاست که نه تنها مجاهدین اجازه دیدار به ما نمی دهند بلکه ما را مورد ضرب و شتم، اقدا م به آدم ربائی ما و فحاشی کرده اند. متاسفانه با سانسور خبری و دروغ های بی پایه وی را وادار به مصاحبه تلویزیونی علیه ما می کنند که شیوه غیر انسانی و پلیسی است که در مجاهدین یک روند عادی تبدیل شده است.

خانم الروسان

به عنوان یک پدر دردمند که 10 سال هست در آرزوی در آغوش کشیدن دخترش در هوای آزاد هست، از شما تقاضا می کنم که شما از مریم رجوی رئیس مجاهدین خلق که به گفته خودتان " برای شما سمبل هستند "، بخواهید که اجازه دیدار سمیه محمدی با من و مادر و برادران و خواهرش را در کشور شما اردن به ما بدهند. این دیدار می تواند در زیر نظر خود شما و یا سازمانهای حقوق بشری اردن، باشد. و به تصمیم سمیه در انتخاب راهش در اردن، احترام می گذاریم.

با توجه به نفوذ شما، بعید است که انتقال سمیه برای یک روز به اردن و ملاقات با خانواده اش، مشکل جدی باشد.

حق دیدار آزادانه و بدون ناظر از طرف مجاهدین یک حق رسمی و مشروع هر انسانی بر اساس قوانین حقوق بشر سازمان ملل متحد هست که سالهاست از طرف مجاهدین نقض شده است.

هزاران نفر مانند سمیه من در شهر اشرف، شهر سانسور و شهر اختناق در زیر چکمه های دیکتاتوری مریم رجوی در حال نابود شدن هستند.

خانم الروسان:

خیلی دوست دارم امید وار باشم که شما بدلایل انسان دوستانه در کنار مریم رجوی شاگرد خوش استعداد دیکتاتور بزرگ عراق، صدام حسین، ایستاده اید.

هر چه خواندم دریافتم، شما و دیگر همکارانتان در پارلمان اردن که از مجاهدین دفاع می کنید و حس انسان دوستی تان و غیرت عربیتان گل کرده است، در هنگام بمباران مردم بیگناه عراق و اشغال عراق نه تنها به مردم عراق که امت عرب بودند، کمکی نکردید بلکه با بی غیرتی تمام در کنار دولتتان با آمریکا در اشغال نظامی عراق و سرنگونی صدام، ایستادید و شما سکوت کردید.

یعنی شما هم بخشی از جریانی هستید که به نرخ روز نان می خورید.

ای کاش همانگونه که غیرتتان در دفاع از گروگان گیرهائی مانند مجاهدین که هزاران جوان را در اسارت خود دارند و اجازه دیدار به مادران و پدران چشم براه آنان را نمی دهند، بدرد آمده است، کمی هم غیرت دانتان برای مرگ هزاران کودک بیگناه فلسطینی در غزه بدرد می آمد. بخشی از امت عربی که درسکوت دولت های با غیرت عربی بدلیل محاصره غزه می میرند.

امیدوارم که غیرت عربی تان با پول خوبی به درد آمده باشد که از عجم ها دفاع می کنید و در آینده شما را دچار عذاب وجدان نکند.

با احترام

مصطفی محمدی

پدری چشم براه.

بغداد – هتل الرشید

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا