در روز شنبه 2009.06.20 هزاران نفر مخالف ایرانی از کشورهای مختلف اروپایی به قصد "همبستگی با قیام در تهران" در جلسه ای در حوالی پاریس شرکت کردند. هواداران جنبش بحث برانگیز مجاهدین خلق ایران ضمن انتقاد از میرحسین موسوی مایل هستند که اعتراضات ایرانیان را حمایتی از خود بدانند. این یک متینگ سیاسی غیر قابل تصور بود که د رحاشیه پاریس بیشتر شبیه یک بازار روز بزرگ برگزار شد. در این جا مجاهدین خلق مورد خصومت رژیم تهران سعی کردند که قیام مردم در ایران را به نفع خود جا بزنند. هزاران نفر از اقصی نقاط اروپا بعد از ظهر روز شنبه گرد آمده بودند تا برای مریم رجوی رهبر شورای ملی مقاومت در تبعید هورا بکشند.
ایرانیان تبعیدی هردو کاندید ازنظر آنها غیر قانونی حسین موسوی و احمدی نژاد را رد میکنند. آنها این بایکوت را تحت عنوان "راه سوم: تغییر دمکراتیک و ایجاد حاکمیت ملی توسط ملت ایران و مقاومت خودشان" انجام می دهند. این مقاومت اما مبارزه مسلحانه را هم در بر میگیرد که تا سال قبل توسط اتحادیه اروپا (وهم اکنون نیزتوسط ایالات متحده) تروریست شناخته میشد. این سازمان "مارکسیست اسلامی" که قبل از در گیرشدن با رژیم ایران در سرنگونی شاه و رژیمش شرکت داشت، می توانست یک نیروی مهم اپوزیسیون در تبعید باشد. این سازمان ابتدا در فرانسه لنگرانداخت وسپس با حمایت صدام حسین در عراق مستقرشد. وضعیت امروزی آن به مراتب شکننده تر می باشد. هرساله سرکردگان این جریان که در اوورسورواز مستقرهستند، گردهمایی بزرگی از تبعیدیان براه می اندازند. افشین علوی به ما اطمینان می دهد: "که در اینجا بیشتر از هر جای دیگر افراد گرد آمده اند و 90000 هزار نفر در سالنهای نمایشگاه ویلپنته حضور دارند" او کسی است که رابطه با خبرنگاران را تحت نظر دارد تا مطمئن باشد که هرخبرنگار با با ادم "مورد وثوق" تماس داشته باشد و بی خودی وقت خود را تلف نکند و بی خود با تماشاچیان مختلف و گوناگون قاطی نشود. وقتی که اظهار کنی که تعداد شرکت کننده حتی به یک نگاه ساده ده بار کمتر از چیزی است که آنها اعلام نموده اند. به ما گفته شد که "هزاراتوبوس" از سراسر اروپا به اینجا آمده تا از این جریان حمایت کنند. با شرکت کنند گان روسی و آلمانی برخورد می کنیم که حتی یک کلام از سخنرانی ها را درک نمی کنند ولی با همین وجود پرچم دستی خود را تکان می دهند تا به این وسیله نفی "تروریسم" و "موسوی" بکنند. انجمن های زنان آفریقایی از " سارکاس " به اینجا آورده شده اند تا "همبستگی خود را با شهدای اشرف" نشان دهند همان جایی که در گذشته نه چندان دور 3500 تن از جنگجویان این قرارگاه واقع در عراق خلع سلاح شده اند. در این "مقاومین" فعالین مارکسیستی به چشم می خورند به عنوان مثال برنارد فورتین بازنشسته که در مریم رجوی یک "دمکرات حقیقی و کسی که شخصیت برجسته دارد و مستحق حکومت می باشد"، رامی بیند. ویا یک تبعه جوان سومالی که توسط دوستان ایرانی اش به این جا کشیده شد. او می گوید: ما از لندن آمده ایم چرا که 30 پوند برای یک مسافرت آخر هفته اغواکننده بوده است. Eine gut gesicherte Bühne یک تریبون کاملا محافظت شده مریم رجوی که او را مدتی "خورشید انقلاب" می نامیدند به نظر می رسد که تمامی چیزهایی که یک رئیس دولت لازم دارد را داشته باشد که دقیقا همین تصور را نیز از خود دارد. ورود ماشین لیموزین او توسط تعداد کثیری دوربین فیلم برداری می شد و روی یک پرده بزرگ نمایش داده میشد. تیم حفاظت کننده فشرده او سعی میکرد که کسی به او خیلی نزدیک نشود. سخنگویان وی همه جا سخنان شهدا را که همراه با تصاویر بود، توزیع می کردند. حسن حبیبی خود را به عنوان مسئول بخش حمایت ازاعتراضات کمیته امورخارجه شورا می داند او ضمن تقدیر از اتحاد چند جانبه شورای ملی مقاومت (که وزنه اصلی آنرا مجاهدین تشکیل می دهند)، میگوید: "که اینجا شما به دخترانی با دامن کوتاه، زنان محجبه و همچنین افراد حقوقدان برخورد میکنید. ماهمه لائیک و دمکرات می باشیم. شعار ما "مرگ بر دیکتاتور" در خیابانهای ایران هم شنیده میشود. در اینجا متوجه می شوید که چقدر تشکیلات ما در اینجا و در کشورمان مهم مییاشد. پاسخ این سوال که مجاهدین چه نقشی در شرایط فعلی قیام ایران دارند بسیار مشکل است. حتی مریم رجوی نیز از پاسخ به این سوال طفره می رود. ما این سوال را در مصاحبه خصوصی بعداز سخنرانی او عنوان کردیم. پاسخ مریم رجوی: "تمامی این ماجرا برای من یک راز می باشد اما من فکر میکنم که مردمی که در خیابانهای ایران هستند، همان هدف ما را تعقیب می کنند. درنهایت انتخابات آزاد برگزارخواهد شد. "