گفتگو با خانم فاطمه امیری – قسمت چهارم

پرسش های بنیادین خانواده ها از رهبران مجاهدین آرش رضایی: دوست دارم در باره ی انتظارات و خواسته هایی که از رهبران مجاهدین در شرایط کنونی دارید، صحبت کنید؟ حتم دارم آنها به دقت این گفتگوها رو دنبال می کنند شاید تلنگری بر ذهن خواب آلودشان زده شود. خانم فاطمه امیری: من انتظار دارم که اینها یعنی رهبران مجاهدین کمی به خود آیند و به انسانها احترام بگذارند. خود را تافته جدا بافته ندانند. بالاخره من و اعضای خانواده ام مثل مادرم یا خواهر و برادرانم و یا پدرم حق داریم با علیرضا تماس تلفنی داشته باشیم. ما باید امکان تماس را بعد از ده سال با برادرم داشته باشیم. آیا این حرف من غیر منطقی است؟ چرا رهبران سازمان به نامه های متعدد ما که در آن به تماس تلفنی با برادرم تاکید داشتیم اهمیتی ندادند. واقعا این موضوع برای من جای سوال دارد؟ آرش: یعنی شما اصرار دارید رهبران سازمان و مسئولان قرارگاه اشرف امکان تماس تلفنی شما را با علیرضا فراهم کنند اما مسئولین اشرف هیچ اقدامی تا حال نکرده اند؟ خانم فاطمه امیری: بله، دقیقا آنها مثل کوه یخ می مانند. ما انتظار داریم آنها به خواسته ی خانواده ارزش قائل شوند و یا به ما امکان این را بدهند بتوانیم با برادرم پس از چند سال بصورت حضوری ملاقات کنیم و از سلامتی وی از هدفش و از خواسته اش مطلع شویم. آرش رضایی: خانم امیری شما از انجمن نجات چه انتظاری دارید؟
خانم فاطمه امیری: از انجمن نجات هم انتظار داریم ما را در مسیر ارتباط گیری مستقیم با برادرم یاری و کمک کنند. آرش رضایی: مد نظر شما این است که امکان ملاقات حضوری را برای شما فراهم کنیم؟
خانم فاطمه امیری: بله، بالاخره انجمن نجات از طریق صلیب سرخ می تواند امکان ملاقات را برای ما فراهم کند و صدای اعتراض ما را به گوش نهادهای بین المللی برساند. آرش رضایی: خانم امیری شما سیمای آزادی را تماشا می کنید و اخبار و تحلیل های مجاهدین را پیگیری می کنید و در جریان درگیری ها بودید. مایلم تحلیل شما را در باره ی رویدادهای اخیر بدانم افرادی که در اشرف آسیب دیدند واقعا مقصر چه کسی است؟ خانم فاطمه امیری: من فکر میکنم پلیس عراق حق دارد جهت نظارت در داخل اشرف مستقر بشود. چرا که آنجا جزئی از خاک عراق است و معتقدم ارتش و پلیس عراق قصد درگیری نداشته است اما افراد سازمان می خواستند در برابر یک اقدام قانونی بایستند و نمی خواستند دولت عراق بر وضعیت آنان در اشرف نظارت کند. چون رهبران سازمان دوست دارند بچه ها در اشرف مثل سابق در محدودیت تمام بسر ببرند و اطلاعی از جهان خارج نداشته باشند. به این خاطر درگیری های اخیر بوجود آمد که جای تاسف دارد. آرش رضایی: دلایلی که رهبران مجاهدین مبنی بر ماندن در اشرف و ممانعت از ورود پلیس عراق به اشرف ارائه می دهند آیا این دلایل منطقی و معقول است؟
خانم فاطمه امیری: نه اصلا. به نظر من دلایل آنها مسخره و بیهوده است. چون در خاک یک کشور بیگانه اقدام به زورگویی می کنند و سعی دارند تحت نظارت نباشند. قوانین داخلی عراق را رعایت نکنند و باز به اقدامات تروریستی در فرصت مناسب دست بزنند.
ادامه دارد…
مکان گفتگو: دفتر انجمن نجات مرکز آذربایجان غربی
آرش رضایی

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا