سالروز خجسته میلاد مسیح بهانه ای برای اعتراض به سلب آزادی در فرقه رجوی

میلاد عیسی مسیح پیام آور صلح و آزادی و فرا رسیدن سال 2011 میلادی برتمام مردم جهان مبارک
مسیح پیام آور آزادی و برابری و صلح زاده می شود تا برابری وآزادی انسان از ستم و استثمار و بندگی را به عالم هستی نوید دهد و در دل انسانها پرتوی از نور خداگونه برتابد، اما متآسفانه دنیا به جای برداشت درست از پیام این بزرگ مرد تاریخ بشری و رسیدن به شکوفایی انسان، روز به روز به سمت استثمار بیشتر می رود و قدرتمندان هر لحظه از پیام او که همانا مهربانی و عطوفت است دورتر می شوند. امروزه این دور شدن از پیام مسیح را می توان در کشورهای مختلف دنیا که با زور و دیکتاتوری مردم خود را به بدترین شکل استثمار کرده اند مشاهده کرد، حتی کسانی که ادعای مبارزه با ظلم را سر می دهند خود نیز تبدیل به گمراه کننده انسان ها شده اند و متاسفانه در همین اروپای آزاد هم دست از تهدید و ارعاب کسانی که برآنها خرده می گیرند، برنمی دارند و در چنین روزهای خجسته ای هم در کلیسا ها ظاهر می شوند تا با احساسات پاک مذهبی مردم که در چنین روزهائی بیشتر ابراز می شود از راه مذهبی وارد شوند تا شاید بتوانند بیشتر خود را در برابر دولت های اروپائی مردمی جلوه دهند و به اهداف خود که همانا رسیدن به قدرت است دست پیدا کنند. اما از یک چیز غافل هستند آن هم اینکه دنیا و خصوصآ مردم ایران آنان را در زمانی که می بایست آزمایش کرده اند و دیگر نیازی به چنین ستمگرانی در تاریخ ایران ندارند. تقریبآ یک سال است که خانواده های افراد در بند در اردوگاه اشرف در مقابل این اردوگاه مستقر شده تا عزیزان خود را ملاقات کنند اما متآسفانه مسئولین سازمان مجاهدین مانع از دیدار پدران و مادران با فرزندان خود شده و افراد مستقر در اردوگاه را وادار به توهین به عزیزان خود کرده اند، آیا این است برداشت از آزادگی؟ ایا این است ادعای مردمی بودن آنان که در مقابل دولت های اروپائی از آن دم می زنند؟ وآیا چنین افرادی جایز است که در روز میلاد مسیح که روح خدا است در کلیسا در برابر محراب مقدس او برای تظاهر به آزادگی حاضر شوند و برای آنکه در دل دولتهای اروپائی جا شوند پیام آزادی سر دهند؟ در حالیکه همین افراد باعث ریخته شدن خون هزاران جوان این مرز و بوم شده اند. مجاهدین اگر احساس مردمی در آنان وجود داشت می توانستند به جای این همه هیاهو در دنیا با صداقت درب های اردوگاه خود را باز کرده وبه خانواده ها به جای توهین خوش آمد می گفتند و اجازه می دادند افراد خود در دیدار با خانواده ها تصمیم نهائی خود را بگیرند، این برای خود مجاهدین نیز در مردم ایران برد بسیار زیادی می توانست داشته باشد، اما ماهیت ضد انسانی آنان که باعث کشیدن حصار تشکیلاتی به دور افراد خود شده چنین اجازه ای را به آنان نمی دهد. رهبران مجاهدین در اروپای آزاد در رفاه وآسایش با استفاده از بهترین امکانات برای خود نمائی مهمانی های کلان با خرج های کلان راه می اندازند در حالیکه در اردوگاه اشرف افراد مستقر در آن از ابتدائی ترین امکانات محروم هستند، اینان در اروپا از بهترین امکانات پزشکی برخوردار می باشند در حالیکه افراد در اردوگاه اشرف دچار انواع بیماری های مختلف شده و در این مدت بعضآ به دلیل همین بیماری ها جان خود را دست داده اند، زنان بیچاره ای که نیاز به رسیدگی های ویژه و معاینات مختلف پزشکی دارند سالهاست که از رسیدگی های ویژه پزشکی محرومند. در این روز خجسته که میلاد بشارت دهنده صلح و آزادی انسان می باشد ابتدا از پرودگار خود می خواهم که هر چه زودتر زمینه آزادی دوستان ما را که در اردوگاه اشرف در بلاتکلیفی بسر میبرند مهیا سازد و سپس نظر دولت های آزاد جهان و سازمان های حقوق بشری را به این موضوع مهم انسانی جلب میکنم، امیدوارم که سال جدید میلادی سال آزادی و رها شدن از تمامی بندهای استثماری برای انسان ها باشد.