یأس و اختلاف عمیق در شورای رجوی

نشست میان دوره ای شورا به ریاست مریم رجوی در روزهای 24 و 25 دیماه گذشته برگزار شد.اما خبر آن با 5 روز تاخیر روی سایت های مجاهدین قرار گرفت.اخبار منتشره در حواشی این جلسه حکایت از شرکت بی رغبت اعضای غیر مجاهد آن را دارد. بسیاری از اعضای شورای رجوی بر این عقیده بودند که این نشست ها بی نتیجه، تکراری و خسته کننده است. یاس و سرخوردگی اعضای قدیمی شورا در برابر تحولات ایران و بی نتیجه بودن تداوم کار با مجاهدین عمده وقت این جلسه را پر کرده بود. برخی بی پرده زبان به اعتراض گشوده و با طعنه به مریم می گفتند که 30 سال است زیر شعار "یک قدم به سرنگونی" آقای رجوی سینه زده اند اما در عمل 30 سال از مردم ایران دور شده اند حال با شما چند متر باقیمانده را باید طی کرد؟وقتی صدام و 5000 مسلح عملیاتی داشتید این قدم به انتها نرسید حالا از "اور" و اشرف درهم شکسته، بدون سلاح و این همه انزوا چگونه می توان به راه حل سوم و چهارم جنابعالی دل بست و قدم در راه بی انتها گذاشت؟! برخی نیز که دیگر با توجه به گذشت سن و سال شور و حالی برایشان باقی نمانده بود ظاهرا به همه چیز بی تفاوتی نشان داده و انگار برای انجام یک وظیفه و حضور صرف بر روی صندلی تکیه داده و در افکار خود غوطه ور شده بودند. زن سوم رجوی تنها سخنران این جلسه بود.طبق معمول بخش اعظم این جلسه به "پیشرفت ها و پیروزی های مقاومت" اختصاص داشت که مریم گزارش و بحث می کرد.گوش های مجانی اعضای غیر مجاهد شورا نیز در اختیار چانه ایشان قرار داشت.چیزی که ظاهرا تبدیل به عادت و رتق و فتق امورات و مسائل جاری زندگی خسته کننده درغربت تبدیل شده است. بخش بعدی جلسه به همراهی مجاهدین با نئوکان های جنگ طلب آمریکا اختصاص داشت.مریم رجوی که از اجیر شدن در این رابطه بعنوان یک "راهگشایی استراتژیک" و "پیروزی درخشان بین المللی" یاد می کرد در همراه کردن دیگران موفق نبود.چرا که برخی از شورایی ها می گفتند ؛"پروتکل ها رعایت نشده است".ظاهرا ریش ما در گرو مبارزات "ضد امپریالیستی" بود.حال از بنی صدر گرفته تا دیگران باید اخ و تف شان را به دیده منت گیریم و روزه سکوت برگزار کنیم و برای گیلاس هایی که به سلامتی هم زده ایم کلامی برای گفتن نداشته باشیم. جلسه شورا از بازارگرمی اعضای مجاهد بی نسیب نبود.کمیسیون هایی که یکی از فرماندهان ارشد مجاهدین راس آن را اشغال کرده است،ظاهرا برای ارائه گزارش کار ولی برای همراه کردن نظر دیگران و اثبات راه و روش مریم سخنرانی کردند.اما هر چه بیشتر اصرار می کردند با مقبولیت کمتری روبرو شده و به تناقضات بیشتری دامن می زدند.تا آنجا که یکی از اعضای غیر مجاهد شورا با اشاره به ارتباط با جنگ طلبان آمریکا و سازمان های اسرائیلی تلویحا تاکید داشت که "بهتر بود این تعامل مطبوعاتی نمی شد"! موضوع بعدی حول پادگان اشرف و اعلام جنگ رجوی با خانواده ها بود که از نظر برخی اعضای غیر مجاهد شورا انزجار عمومی را افزایش داده و روند سقوط پادگان را تسریع خواهد کرد.این مسئله که عمیق ترین اختلاف آنان با مریم بود به مسئله حاد شورا تبدیل شده و بی نتیجه بودن آن را مورد سئوال و نقد قرار می داد.آنان با اشاره به حمایت های بی دریغ مجاهدین از "علاوی" و سران العراقیه تاکید داشتند از زمانی که جزو حکومت عراق شدند، دست از حمایت مجاهدین کشیده و دیگر خبری از آنان نیست.از طرفی خانواده های ساکنان اشرف تعداد زیادی از عراقیان زخم خورده را همراه خود کرده و ممکن است که در آینده نزدیک با یک بسیج گسترده حصارهای پادگان را برای ورود همه جانبه به آنجا بردارند.و این در شرایطی است که هیچ یک از اعلام حمایت های بین المللی چاره درد مجاهدین نبوده و می بایست هر چه سریعتر نیروهای باقیمانده را از آنجا بیرون کشید تا با خانواده ها همراه نشوند. این جلسه که ظاهرا با گفتگوی تلفنی مسعود رجوی همراه بود به نشست یکطرفه تبدیل شده و نه تنها نتوانست انگیزه ای برای دلگرمی اعضای غیر مجاهد شورا شود، بلکه موجب تشتت و اختلافات عمیق شده و با سئوالات و بحث های بی جواب به پایان رسید.اما از آنجا که شکست های 30 ساله برای مجاهدین پیروزی تاریخی تلقی می شود مریم رجوی با اشاره به دادگاه اسپانیا،دادگاه حریری و بی نتیجه بودن مذاکرات 1+5 با ایران را "بالاترین دستاورد مقاومت در ایران و صحنه بین المللی" قلمداد کرده و خواستار همراهی اعضای شورا شد.چیزی که ظاهرا ربطی به مردم ایران نداشته و بدون 2 روز چانه زنی و صرف هزینه گردآوری افراد می توانست، آنان را برای مطالعه نظرات تکراری رجوی به سایت هایشان احاله داده و از هزینه های عمومی و امنیتی خود بکاهند!
محمد علوی