چگونه به ساکنان اردوگاه اشرف کمک کنیم؟

حذف نام سازمان مجاهدین خلق از فهرست گروه های تروریستی دولت آمریکا، به بهبود وضعیت افرادی که در رده های پائین نظامی این سازمان هستند، کمکی نمی کند. کسانی که گفته می شود، دائما مورد آزار و اذیت قرار می گیرند. آمریکا، در ماه جاری تصمیم خواهد گرفت که سازمان مجاهدین خلق را از فهرست گروه های خارجی تروریستی خود خارج کند یا نه. اردوگاه اشرف، شاخه ی نظامی سازمان مجاهدین خلق است که از سال ۱۹۸۶ در شمال بغداد، ایجاد شده است. طرفداران این سازمان از جمله برخی مقام های پیشین ایالات متحده،، ادعا می کنند که تلاش برای حذف نام این سازمان از فهرست تروریستی، به خاطر نجات ۳۴۰۰ نفر از ساکنان اردوگاه اشرف است. اما به طور واضح نگفته اند که چگونه حذف نام سازمان به این مسئله کمک خواهد کرد. با این حال، این افراد به خاطر فعالیت هایشان به تازگی مبلغ کلانی از سازمان مجاهدین دریافت کرده اند. آنچه در بحث های مربوط به سازمان مجاهدین، مورد غفلت قرار گرفته، به رسمیت شناختن وضعیت نامناسب ساکنان اردوگاه اشرف است. بنا بر گزارش سازمان تحقیقات رَند، احتمال دارد تا هفتاد درصد از ساکنان اشرف بر خلاف میل خود در این مکان نگهداری شده باشند. سازمان دیده بان حقوق بشر، کارشناسان مستقل ایران و دو لت آمریکا، توانسته اند شیوه های شبه فرقه ای و سوئ رفتارهای این سازمان را مستند کنند. در حالی که دولت های مخالف جمهوری اسلامی ایران در سه دهه گذشته، از این گروه به عنوان یک حربه علیه ایران استفاده می کرده اند، جامعه بین المللی چشمهایش را بر وضعیت اسفناک ساکنان اشرف بسته بوده است. جامعه ی بین المللی باید هرچه سریعتربه وضعیت ساکنان اشرف رسیدگی کند. پنج گام اساسی برای آمریکا، جامعه بین المللی و سازمان مجاهدین خلق برای رفع مشکلات اردوگاه اشرف باید مورد توجه قرار گیرد. این مراحل باید پیش از گرفتن هرتصمیمی برای حذف نام این سازمان از فهرست گروه های تروریستی، انجام شود. گام اول: اردوگاه اشرف باید با نظارت سازمان ملل متحد، کمیته بین المللی صلیب سرخ و ارتش آمریکا تخلیه شود. از بروز درگیری مانند آنچه در اوایل امسال میان نیروهای عراقی و ساکنان اشرف رخ داد، باید جلوگیری شود. همینطور حقوق انسانی اعضای سازمان مجاهدین خلق باید رعایت شود. گام دوم: باید میان رهبران سازمان و اعضای رده های پائین نظامی آن، تمایز قائل شد. رهبران سازمان به خاطر نقش احتمالی آنها در حملات تروریستی و نقض قوانین حقوق بشر نباید از مصونیت حقوقی برخوردار شوند. نگرانی های زیادی از سوء استفاده ی رهبران این سازمان از مذاکرات جاری با دولت اوباما وجود دارد. به گزارش سازمان رَند، مجاهدین بارها از تهدید به خودکشی دسته جمعی به عنوان تاکتیک مذاکره استفاده کرده اند. این سازمان اعلام کرده که این حرکت، بخشی از "ویژگی های فرقه ای" آنان است. گام سوم: حمایت قانونی و کمک های روان درمانی باید برای ساکنان اشرف که مایل به ترک سازمان هستند، فراهم شود. از آنجا که سازمان مجاهدین- مانند بسیاری از فرقه های دیگر- اعضای خود را از نظر روحی، عاطفی و مالی به سازمان متکی کرده و از مجازات پس از ترک سازمان ترسانده اند، این مرحله بسیار دشوار خواهد بود. گام چهارم: چنانچه شرایط سازمان ملل متحد مبنی بر کنار گذاشتن خشونت از طرف ساکنان اردوگاه اشرف مورد قبول قرار گیرد، آنها باید از امکان سکونت در کشورهای دیگر برخوردار شوند و نیز بتوانند به خانواده هایشان بپیوندند. بنا بر گزارش کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان، بیشتر ساکنان اشرف هنوز خشونت را کنار نگذاشته اند، که این مسئله آنها را واجد شرایط پناهندگی نمی کند. از همه مهمتر، با توجه به سابقه ایران در نقض حقوق بشر و برخوردش با اعضای سازمان مجاهدین، ساکنان اشرف نباید مجبور به بازگشت به ایران شوند. گام پنجم: پیش از هر اقدامی برای خارج کردن نام این سازمان از فهرست گروه های تروریستی، مجاهدین خلق– به عنوان یک سازمان و نه فقط جناح سیاسی آن (شورای ملی مقاومت ایران)، باید در قالب یک بیانیه رسمی، خشونت را نفی کند. این بیانیه باید به هر دو زبان فارسی و انگلیسی منتشر شود. سازمان نیز باید به طور کامل خلع سلاح شود. نیروهای ایالات متحده، هرگز این اردوگاه، و یا خودرو هایی را که به آن وارد و یا از آن خارج می شوند را جستجو نکرده اند. برای تایید خلع سلاح بودن سازمان، دسترسی کامل به اردوگاه لازم است. بر اساس قوانین بین المللی، حقوق اعضای سازمان مجاهدین خلق برای بیان افکار خود و تجمع مسالمت آمیز تضمین است و باید به رسمیت نیز شناخته شود. اما بهره مندی از چنین حقوقی، باید بدون اعمال خشونت و یا تهدید به خشونت و نیز باید مطابق با مقررات حقوق بشر و اصول دموکراتیک باشد. بسیاری از کارشناسان، موضوع حذف نام مجاهدین از فهرست گروه های تروریستی را پیش از موعد می دانند. درحالی که طرح این مسئله، فرصتی برای حفظ حقوق صدها نفر از کسانی که در اردوگاه اشرف گرفتار شده اند را فراهم می کند. با این حال، حذف نام سازمان مجاهدین از فهرست گروه های تروریستی ایالات متحده، کمکی به پایان دادن به نقض حقوق بشر در این سازمان نمی کند. تنها با منحل کردن اردوگاه اشرف، خلع سلاح سازمان مجاهدین، تفکیک رهبران از اعضای عادی سازمان و فراهم کردن امکانات توانبخشی برای اعضای سطوح پایین آن، می تواند به بهبود وضعیت حقوق بشر در این سازمان کمک کند. اگر این مراحل، بلافاصله اجرا نشوند، ساکنان اردوگاه اشرف در خطر بروز یک فاجعه بزرگ انسانی خواهند بود. دخی فصیحیان، مشاور ارشد سازمان غیردولتی "اتحاد برای ایران" است. تریتا پارسی رئیس شورای ملی ایرانیان ساکن امریکا است. دخی فصیحیان و تریتا پارسی- واشنگتن

خروج از نسخه موبایل