قدیم ها, تو خونه های تهران آب لوله کشی نبود. آب انبار بود و حوضی.
صاحب خونه می داد, همه ی رخت و لباس ها وظرف ها را , تو همون حوض آبکشی کنند.
بعد از مدتی که آب خیلی کثیف می شد, برای اینکه خودش و دیگران رو گول بزنه که این آب, جاری محسوب میشه وهنوز تمیزه, یه سماور رو پر از آب تمیز می کرد و شیرش رو باز می کرد تو حوض , که همه خیال کنند این آب , جاری محسوب می شه.
بعدش , هر, نجاست رو , توش می شست.
حالا شده حکایت رهبری سازمان, که با اون همه خیانت و کثافت کاری های سیاسی, میخواد با ریختن خون عزیزان بی خبر ما در اشرف, حوض نجس خودش را تطهیر کنه.
علی اصغر وکیل زند
تمثیل نامه به اشرفیان
