باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا امروز اعلام کرد که ماموریت نیروهای آمریکایی در عراق تمام شده است و ظرف دو ماه آینده (تا پایان سال جاری میلادی) کلیه نیروهای آمریکایی عراق را ترک می کنند.
این خبر البته برای مردم عراق خبر بسیار خوبی است که نیروهای اشغالگر پس از ده سال کشورشان را ترک میکنند و سکان اداره کشور را به خودشان واگذار میکنند. اما این خبر برای فرقه رجوی خبری بسیار بسیار ناامید کننده و بد خواهد بود.
رجوی که پس از صدام، آمریکا را سرپناه خود می پنداشت، با تمام قوا سعی می کرد همچون سگی که برای صاحبش دم تکان میدهد برای آمریکا خوشخدمتی کند. از دادن اطلاعات داخل ایران گرفته تا حتی اطلاعاتی از نیروهای عراقی که در زمان صدام کسب کرده بود به آمریکاییها داد تا خودش را پیش اربابش عزیز کند. رجوی حتی سعی می کرد محل ملاقات نیروهای آمریکایی با گروههای ناراضی سنی در عراق را در اشرف برگزار کند که چند جلسه از این قماش نیز در کمپ ا شرف برگزار شد. آمریکاییها هم قولهای فراوانی به رجوی دادند.
رجوی خیلی دلش میخواست که نامزد جمهوریخواهان در انتخابات آمریکا برنده شود که بر طبل جنگ می کوبید و انتظار داشت با روی کار آمدن جمهوری خواهان تنش میان آمریکا و ایران بالا بگیرد و این وسط تیکه استخوانی هم به آنها برسد ولی انتظار رجوی مثل همیشه برآورده نشد و دموکراتها برنده شدند. اوباما از همان ابتدا دست دوستی را به سمت ایران دراز کرد و این دردناک ترین اتفاق برای فرقه رجوی بود. و بعد هم زمزمه خروج از عراق…
اگر اخبار و تحولات این فرقه را دنبال کرده باشید می بینید که همه سمت و سوی تحلیل ها و تفسیرهای آنها مبنی بر این بود که آمریکایی ها بهتر است در عراق بمانند. ولی بازهم مثل همیشه تحولات بر خلاق میل رجوی چرخید. و حالا آمریکایی ها از عراق می روند و رجوی را با انبوهی عراقی که به خون آنها تشنه هستند تنهای تنها می گذارند. البته این خوی امپریالیستها هست که تا آنجا که بشود از افراد و جریانها استفاده می کنند وقتی هم که تاریخ مصرف آنها تمام شد آنها را همچون دستمال کاغذی مصرف شده بیرون می اندازند.
بعد از جنگ در میان تشکیلات فرقه نگرانی هایی پیدا شده بود که نیروهای آمریکایی که تا ابد در عراق نخواهند ماند و اگر بروند سرنوشت ما چه خواهد شد؟ مسئولان فرقه در نشستهای مختلف این را به نیروها می گفتند که در صورتی که امنیت ما در عراق تامین نباشد ما عراق را ترک خواهیم کرد، حتی خود مریم رجوی در سخنرانی رسمی اش گفت «ما در عراق بدنیا نیامده ایم که در عراق بمیریم» ولی حالا که آمریکاییها می روند و امنیت آنها هم کاملا زیر علامت سئوال است بطوری که طی دو درگیری عمده بین نیروهای عراقی و نیروهای مجاهدین نزدیک پنجاه نفر از آنها کشته و تقریبا هزار نفر از آنها زخمی شده اند و هنوز این حکایت باقیست؟ آیا رجوی خونخوار هنوز از خون سیراب نشده است؟ آیا هنوز قصد دارد که سایر نیروها را به خاک و خون بکشد؟ و سرنوشت بقیه نیروها چه خواهد بود؟ این سئوالاتی است که در آینده خواهیم دید.
خروج آمریکایی ها از عراق و عاقبت مجاهدین
