چند روزی هست که سران فرقه مافیایی رجوی بطور خاص مریم قجر از اوور پاریس در اطلاعیه های رنگارنگ به بهانه های مختلف از عدم ترک کمپ عراق جدید (اشرف) سابق به مواردی استناد می کند که هیچ کدام از این خواسته ها دلیل بر نرفتن به کمپ لیبرتی نمی تواند باشد. خواسته هایی که مضحک و در عین حال شیادانه هستند. 
سران فرقه برای فرار به جلو آنقدر تلاش می کنند که از فرط فشار به هزیان گویی هم افتاده اند و در اطلاعیه خود خواسته اند مهند سان فرقه برای ارزیابی به بازدید کمپ لیبرتی برده شوند البته مریم قجر این بار به کاهدان زده و فکر می کند که می تواند شکنجه گرها را به اسم مهندس یا تحلیلگر و دکتر… قالب کند. مریم قجر در این اطلاعیه گفته اند که به درخواست ایشان 400 نفر آماده رفتن به کمپ لیبرتی هستند! این گفته مریم قجر حرفهای ما را کاملآ به اثبات رساند که در ان آسارتگاه هیچ کس اراده تصمیم گیری برای خود را ندارد و این سران فرقه هستند که برای ساعت به ساعت زندگی اسیران چنگال خودشان تصمیم می گیرند و هیچ کس حق ابراز عقیده آزاد را ندارد واعضاء چون برده هایی هستند در دستان سران فرقه که هر طوری خواستند برای آنها تصمیم می گیرند. مریم قجر اعلام کرده 400 نفر آماده هستند با اموال منقول و غیر منقولشان با خودروهای خودشان به کمپ لیبرتی بروند! گویا خانم مریم قجر یادشان رفته در نشستیهایی که با شوهر فراریشان برگزار می کردند می گفتند اعضاء فقط یک حق دارند آن هم حق مردن برای رهبر عقیدتی هست! حالا از کی این اعضاء حق داشتن اموال منقول و غیر منقول را پیدا کرده اند؟ البته اگر منظور مریم قجر اموالی که از ارباب سابقشان صدام برای دست مزد مزدوری و وطنفروشی گرفته اند باید گفت آنها متعلق به مردم عراق است که شما با اسناد جعلی به اسم خودتان کرده اید. سند هایی که یک شب در اشرف برای اموال و خودروها درست کردید درست مثل همه کارهایتان کلاهبرداری و شیادی هست که سالیان سال مشغول آن هستید. در ضمن خانم مریم قجر باید بگوید که این 400 نفر با کدام گواهینامه می خواهند با جیپ و کامیون و تریلی در جاده های عراق رانندگی بکنند؟ با همان گواهینامه های صادره دولت موقت شما؟ اگر دلتان به آنها خوش است باید بگویم که با آن گواهینامه هایی که شما برای افراد صادر کرده اید در خارج از اردوگاه اشرف نمی توان گاری دستی یا فرغون راند چه رسد به خودرو! یکی از خواسته های دیگرشان این بوده که خانواده ها نتوانند در کمپ لیبرتی با بلند گو فرزندان خود را صدا کنند این خواسته موقعی می تواند منطقی باشد که سران فرقه به خانواده ها این اجازه را بدهند که بتوانند با فرزندان خودشان ملاقات بدون کنترل سران فرقه را داشته باشند. اگر قصد رجوی این بوده که از دست خانواده ها به کمپ لیبرتی برود این یکی را اشتباه کرده خانواده های اسیران اعضاء با ماهیت و درون مایه رجوی کاملآ آشنا شده اند و سران فرقه باید بدانند که بعد از اسارتگاه اشرف نوبت اسارتگاه اوور است که خانواده ها در مقابلش به تحصن بنشینند و خواستار آزادی اسیرانشان از اردوگاه اوور شوند. اما در ورای همه این مسائل رجوی برای جلو گیری از فروپاشی ساختار فرقه گرایانه اش به هر ترفند و مکر و حیله و بهانه دست زده و خواهد زد که به نظر من قبول ظاهری رفتن به کمپ لیبرتی ازطرف سران فرقه هم 2 علت داشت: یکم: برای جلو گیری از فرار اعضاء از اسارتگاه اشرف و دادن وعده رفتن به اروپا و امریکا به اعضای ناامید تا شاید چند صباحی بیشتر بتوانند اعضاء را در اسارت نگه دارند. مثل زمان صدام که رجوی هر روز تابلو جنگ دوباره ایران و عراق را در تابلو رسم می کرد هر بار از شاخه ای به شاخه دیگر می پرید تا زمان بخرد و اعضاء را در اسارتگاه برای اهداف پلید خودش نگه دارد و اینبار با وعده رفتن به بیرون از عراق اینکار را ادامه می دهد. دوم اینکه رجوی اینبار دید که تصمیم دولت عراق جدی هست و هیچ گونه راه فراری برایش نیست به همین خاطر به ظاهر جابجایی را قبول کردند تا به خیال خودشان توپ را به زمین عراق و سازمانهای بین المللی بیندازند و با این بهانه گیریها، هم ارگانهای بین المللی را با دولت عراق وارد تضاد بکنند هم اینکه خودشان را بی تقصیر نشان بدهند و بگویند که ما آماده رفتن هستیم اما… تا اینکه زمینه های درگیری اعضاء با دولت عراق را فراهم کنند و بعد ادعا کنند که مقصر دولت و ارتش عراق بوده و دقیقآ رجوی به دنبال این سناریو هست تا هر طور شده به هر بهانه ای درگیری را بوجود بیاورد. به همین منظور پیشاپیش به همه دست اندرکاران این پرونده باید هشدار داد که فریب رجوی و لابی های این فرقه را نخورند و از سران این فرقه بخواهند که دست از فریب و نیرنگ بردارند و اجازه بدهند که اعضای اسیر در چنگالشان که عمر و زندگیشان در این سالیان گذشته تباه شده برای آینده خودشان تصمیم بگیرند و با جان این افراد برای ادامه حیات ننگین خودشان اینقدر بازی نکنند. سران فرقه باید بدانند که آنها را از حکم خدا و تاریخ و طبیعت فراری نیست و هر چقدر هم نیرنگ و فریبب کاری بکنند در نهایت محکوم به فنا هستند.
