سالگرد نوزدهم فروردین

یک سال از کشتار اسیران بی دفاع اشرف که به دستور شخص رجوی جلوی تانکها و نفربرهای عراقی فرستاده شدند می گذرد. رجوی که تمام راهها را روی خود بسته می دید مثل همیشه تنها راه برون رفت از این بن بست مرگبار را «خون» تشخیص داد. آنهم خون تازه از اگر می خواستیم اشرف را ترک کنیم پس چرا سی و پنج نفر را به کشتن دادیم؟کسانی که هیچ راهی نداشتند. اکنون یک سال از فاجعه تلخ و مرگبار می گذرد. سی و پنج نفر به هلاکت رسیدند. نگاهی به وضعیت رجوی طی یک سال گذشته خود گویای همه چیز می باشد. رجوی با شعار «از وجب به وجب خاک اشرف دفاع می کنیم» این نگون بخت ها را جلوی گلوله فرستاد. رجوی می خواست به هر بهای ممکن محیط ایزوله و غیر قابل نفوذ اشرف را حفظ کند، به همین خاطر تن به این درگیری خونین داد. اکنون پس از یک سال اشرف در حال تخلیه است یعنی رجوی نه تنها به این شعار خود پایبند نبود بلکه با حرفهای صد من یک غاز، تخلیه اشرف را یک پیروزی برای خود می داند. البته این حرفها را هیچکس جز عناصر مفلوک و درمانده داخل اشرف باور نمی کنند. از طرفی موج اعتراض و نارضایتی و سرخوردگی درون مناسبات را نیز فرا گرفته است. سازمان در حال شقه شدن است نیمی از نیروها داخل لیبرتی و نیمی دیگر داخل اشرف هستند. رجوی که سعی می کند زمان بخرد و انتقال به لیبرتی را به تاخیر بیندازد نمی داند که این تاخیر خود باعث اضمحلال بیشتر او خواهد شد. چون وقتی فرماندهی واحد نباشد لاجرم به شقه خواهد انجامید. این را رجوی نیز بخوبی می داند ولی ظاهرا بین بد و بدتر به زعم خود بد را انتخاب کرده است. ولی اکنون مهمتر از هر چیز به نظر من یک سئوال اساسی تمامی ذهن افراد تشکیلات را مشغول کرده است و آن اینکه: اگر می خواستیم اشرف را ترک کنیم پس چرا سی و پنج نفر را به کشتن دادیم؟ اگر قرار بود اشرف تخلیه شود چرا یک سال پیش قبل از کشته شدن این سی و پنج نفر اقدام نکردیم؟ دفاع از خاک اشرف به هر قیمت چی شد؟ این سئوالی است که هر «اشرفی» لاجرم از خود می پرسد کسانی که در جریان درگیری نوزدهم فروردین زخمی شدند، پایشان را از دست دادند، دست شان را از دست دادند، ناقص شدند، زمینگیر شدند از خود می پرسند پس هدف چه بود؟ رضا هفت برادران که دختر جوانش را از دست داد از خود می پرسد اگر می خواستیم اشرف را ترک کنیم چرا قبل از کشته شدن صبا اینکار را نکردیم؟ خانواده فائزه رجبی هفده ساله از خود می پرسند آیا نمی توانستیم قبل از کشته شدن فائزه اشرف را ترک کنیم؟ راستی طی این یک سال چه اتفاقی افتاد که رجوی تن به خروج از اشرف داد؟ جواب این سئوال ساده است و هرکسی که تحولات این گروه را دنبال می کند این موضوع را بخوبی می داند و آنهم این است که رجوی تنها چیزی که برایش مهم است منافع خودش می باشد و هرجا که منافعش اقتضا کند به کشتن می دهد و هرجا که اقتضا کند کوتاه می آید و هر بار نیز این منافع کثیف خود را با هزاران حرف و حدیث و آیه و سوره و تفسیر و تحلیل و غیره به خرد نگون بختانی می دهد که در داخل اشرف راه به جایی ندارند و جز اینکه این حرفها را باور کنند چاره ای دیگر ندارند. محمد.ب/ عضو پیشین مجاهدین

خروج از نسخه موبایل