مجلس ترحیم شورای ملی مقاومت

اجلاس شورا                         
مکان: پاریس       
مجری: مریم عضدانلو قاجار      
تعداد  معدودی از اسکلت موریانه خورده پیکر اعضای شورای ملی مقاومت با نام گران و شهر ویران در تاریخ بیست و هشتم و بیست و نهم مهر ماه با حضور رئیس جمهور بی جمهور (مریم قجر عضدانلو) در پاریس اجلاس برگزار نمودند و در پایان اطلاعیه ای صادر نمودند. از خوانندگان عزیز و ارجمند تقاضا دارم با استناد به همین اطلاعیه و متن و عبارات مندرج با هم مروری داشته باشیم بر ادعاها، اهداف و تحلیلهای مجاهدین و شورا و مقایسه با آنچه اتفاق افتاد و آنچه مجاهدین در عمل انجام دادند و نهایتا با هم به یک جمعبندی بپردازیم.

در اطلاعیه چنین آمده است: اجلاس شورا با حضور خانم مریم رجوی رئیس جمهور برگزیده برای دوران انتقال حاکمیت به مردم ایران
اولا: کدام رئیس جمهور و رئیس کدام جمهور؟؟؟!! اگر منظور از جمهور مردم ایران است که همه بدرستی دیدیم و شاهد هستیم که سایه این رئیس جمهور را با تیر میزنند. میگویند یارو رو به ده راه نمیدادند سراغ خانه کدخدا را میگرفت. خانم رئیس جمهور خواهشا اگر هنوز در توهم ریاست جمهوری بسر میبری از شما دعوت میکنیم اگر جرات داری فقط قدم داخل خاک ایران بگذار تا واکنش مردم خشمگین مرز نشینان را علیه خود و سازمانت را ببینی!!
ثانیا: خانم رئیس جمهور با این همه ادعای مسلمانی چرا در ابتدای اجلاس فاتحه ای برای مسئول شورا که بیش از ده سال است مفقود الجسد است ختم نکردی؟؟ یعنی نمک نشناسی تا این حد؟؟ اگرچه تسلیت اصلی به شخص شما وارد است که در همین گیر و دار دو تا شوهر را از دست دادید و شرایط طوری رقم خورده که جای پشیمانی هم ندارد و بلحاظ شرعی برا آقا مهدی هم قابل رجوع نیستید.

اجرای جمعی سرود «ای ایران ای مرز پرگهر»، سرود رسمی شورای ملی مقاومت
سرود ای ایران ای مرز پرگهر چه ربطی به شما دارد اگر واقعا اعتقاد دارید که مرزهای ایران پرگهر است چرا برای جنگ علیه این مرز و بوم توسط اسرائیل و امریکا به کاسه لیسی و آستان بوسی آنان افتاده اید؟؟
چرا پایداری و سرافرازی این ایران ای مرز پرگهر خاری در چشم شماست و در هر پیروزی ایران انگار نشادر اماله کرده اید خودتان را به زمین و زمان میکوبید و از اربابانتان (امریکا و اسرائیل) گله گذاری میکنید که چرا گزینه تهاجم نظامی را در مورد ایران بکار نمیگیرند؟؟؟ راستی چه کسی از پیشرفت مذاکرات اتمی و رفع تحریم ها ناخشنود است و چرا؟؟؟

خانم رجوی گفت: "این اجلاس را درحالی برگزار میکنیم که خاطره تابناک ۵۲ قهرمان شهید اشرف درهمه جا و به
خصوص دراجلاس شورا میدرخشد، به خصوص که ۱۷تن از آنها اعضای شورای ملی مقاومت بودند."
در خصوص این افاضات مریم خانم باید گفت راستی از خودتان سوال کردید که این فاجعه اخیر در اشرف برای چه بود،‌عامل یا عاملین آن کی بودند. چرا 42 نفر باقیمانده را که شاهدان صحنه بودند قرنطینه کردید و در مقابل این صحنه سازی چه بدست آوردید و چرا به قوانین بین المللی تن در نمیدهید؟؟؟و راستی هیچ قصد تسویه حساب درونی در کار نبوده؟؟؟ اشرف شهر شرف چه شد؟ کانون مبارزات استراتژیک به کجا منتقل شد و مسعود در کجای این کانون قرار دارد؟؟ پرچم عاشورا که در دست مسعود بود کی برزمین گذاشته شد و چه کسی برخواهد داشت؟؟

خانم رجوی، درباره "شقه مرگبار دشمن پس ازشکست درنمایش انتخابات و بحران حاد درونی و مانورهای دیپلوماتیک رژیم" باید خاطر نشان کرد:
شقه مرگبار؟؟؟!!! کلمه آشنائیست که بیش از 27 سال است در مرکز تحلیلهای دروغین مجاهدین قرار دارد و بکار گیری این عبارت و تحلیل مضحک در داخل تشکیلات رجوی از سال 69 تاکنون همواره موجب تلفات و ریزش در بین اعضاء شده.
با یاد آوری شقه و قهر در زمان ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی که قرار بود جناح های حاکمیت بجان هم بیافتند تغاری بشکند ماستی بریزد، جهان گردد بکام کاسه لیسان.
تا زمان انتخاب خاتمی که رجوی در تحلیلی وی را رئیس جمهور خاتم نظام دانست و گفت به دور دوم نمیرسد. خاتم جام زهر نظام و… که بنا به ادعای مسئولین بالای تشکیلات که در اعتراضات و تناقضاتشان خاتمی را جرعه حیات نظام ارزیابی نمودند و بقیه تابلوها و تحلیلهای سیاسی استراتژی که هرگز محقق نشد. حال با چه رویی از بحران مرگبار نظام حرف میزنید؟؟؟؟
مریم خانم در ادامه هذیان گویی های همیشگی بسا آسمان و ریسمان بهم بافت و به عبارت زیر اشاره نمود.

که در رویش «یک، دو، سه، صد و هزار اشرف» برای پیشبرد آرمان سرنگونی جای تردید نیست.
راستی سوال واقعی از مریم خانم که آماده رویش هزار اشرف دگر میباشد این است که از همان یک اشرف چه حاصل شد که در پی رویش هزار دیگراست، آیا توان قربانی کردن هزار برابر افراد قربانی شده را دارد؟؟‌ فقط طی دوسال اخیر بیش از 100 نفر را بخاطر حفظ قدرت و کیش شخصیت و خشک مغزی رهبران به کام مرگ کشیدید که در یک محاسبه ساده با رویش هزار اشرف دیگر بایستی صد هزار نفر دیگر را برای خوراک دوسال داشته باشی تا بهایی در شان رهبری پرداخت نمایی، نکند قصدتان این است با تکثیر و رویش هزار اشرف همه مردم ایران را به اشرف های روئیده در صحرای عراق کشانده و قربانی نمایید، این است ارمغانتان برای خلق در زنجیر؟؟!! وقت آن نیست که کمی صداقت داشته باشید، حداقل با خودتان و قبول کنید که بذر اولیه کاشت اشرف فاسد بوده که ثمر نداده یا باغبان خود بر شاخ نشسته و بن میبریده؟؟
اینها جزء کمی از سوالاتیست که به اذهان همه نیروهای خودتان و سایر افراد مرتبط و کسانی که بنوعی با این موضوع آشنایی دارند متبادر میشود اما باز تاکید کنم.این راه که میروید به ترکستان است اگرچه پیش قراولانتان سر از ترکیه و سوریه و آلبانی درآورده اند و لابد اولویت انقلاب در این کشورهاست.
یک جداشده

خروج از نسخه موبایل