فرقه تروریستی رجوی امسال بر خلاف سالهای گذشته که در کمپ اشرف و لیبرتی هفته سیمرغ را بلاجبار جشن میگرفت با نیروهای وارفته و سرخورده که همگی آن‌ها در اوج تناقض این مثلاً جشن را برپا میکردند، امسال فرقه تروریستی رجوی در اوج لاشخوری سیاسی آمده در کشورهای اروپایی و آمریکایی هفته سیمرغ را جشن گرفته اما این چنین وانمود میکند که این برپایی آکسیونها فقط بخاطر کشته شدگان کمپ اشرف می‌باشد. براستی سؤال اینجاست که چرا و به چه دلیل اعتصاب غذا را در لیبرتی پایان نمی‌دهید؟ چرا و به چه دلیل اعتصاب غذاهای پوشالی را در کشورهای مختلف پایان نمی‌دهید؟ چرا و به چه دلیل دارید از احساسات و عواطف مادر فرزندی دوباره سوء‌استفاده میکنید و همانند دهه ۷۰ که بچه ها را آوردید به کمپ اشرف و دیگر به خارج برنگرداندید و اکنون دارند دوباره خسته و ناتوان و سر خورده به کشورهای خود بر گردانده میشوند.
مگر همین الان که تعدادی به کشور آلمان بر گشته اند و هیچگونه امکانات قبلی را هم ندارند و در کمپ دارند بسرمیبرند و اعضای شورا را برای روحیه دادن از آن سوی جهان میکشانید به آن کشور و آن کشور تا کمی به آن‌ها روحیه بدهند. آخر تا کجا میخواهید برای بالا رفتن های پوشالی خودتان از انسانهای بی‌گناه استفاده کنید؟ مگر رسیدن به قدرت اینقدر برایتان ارزشمند است که موج موج انسان‌ها را بکشتن دهید و له کنید و به لحاظ شخصیتی آن‌ها را تحت فشار بگذارید. براستی که ننگ تاریخ بر پیشانی شمایان نقش بسته است و روز بروز هم ابعاد فاجعه بار آن، هم در درون فرقه و هم در بیرون آن بیشتر و بیشتر می‌شود.
براستی چرا مسعود رجوی خفقان گرفته است و دم برنمی‌آورد؟ چرا وبه چه دلیل شما از کشتار سربازان در سراوان خوشحال شدید و از اعدام ۱۶ نفر دیگر ناراحت؟ چرا وبه چه دلیل از نا به آرامی ها از بهم ریخته گی های سیاسی و اجتماعی استقبال میکنید؟ نکند فکرمیکنید که شاید عدو شود سبب خیر برایتان؟ اینجاست که باید از شمایان پرسید که به چه قیمتی میخواهید به قدرت برسید؟ به قیمت از بین رفتن تمامی ملت ایران؟ آیا این است منطق فرقه رجوی؟ نابودی مطلق و کشتار از هر دو طرف؟ از یک طرف پاکسازی درونی و از طرف دیگر کشتن سربازان و مرزبانان بی‌گناه که جشن و سرور برای شمایان به ارمغان بیاورد. یک زمانی بعد از جریان آتش بس توسط دولت ایران و عراق میگفتید که جنگ برای ایران فقط و فقط بخاطر این است که به آن خودش را قلاب کند و حکومت کند.
حال باید از شما پرسید چرا و به چه دلیل به خشونت و خشونت گرایی متوسل شده‌اید؟ چرا و به چه دلیل خودتان را به جنگ سوریه چسبانده اید و از نیروهای مخالف بشار اسد حمایت میکنید و هرروز ساعتها برنامه‌های پوشالی سیمای زندانی به این جنگ اختصاص دارد؟ چه سودی برای شما دارد؟ آیا از کشتار و خونریزی سیر نشده‌اید؟ آیا هنوز از بی خانمانی ها و کشته شدن زنان و آوارگی های انسان‌ها خسته نشده‌اید؟ واقعاً حالاجنگ و خشونت جان مایه و قلاب برای چه کسانی شده است؟ به نظر من در ۱۵ سال گذشته تمامی تحلیل های رجوی پوشال از آب در آمد و بر ضد خودش تبدیل شد و بس و حالا هم از ترس جانش در سوراخ موش به سر میبرد و بس!!!!!!
