در پی گزارش کلی از وضعیت فرقه و افراد اسیر در لیبرتی مسئول انجمن وارد بحث اصلی نشست شد و اظهار داشت:
اما هدف از نشست امروز بررسی ترفند اعتصاب غذا و علل طولانی شدن و شکست مفتضحانه و رسوایی برای رهبران فرقه می باشد. اولین سئوال در رابطه اعتصاب غذای 108روزه این است که:
– چرا رهبران فرقه دستور اعتصاب غذا به اعضا در لیبرتی و هواداران خارج را دادند و چه هدفی را دنبال می کردند؟
از شما دوستان حاضر می خواهم نظرات خود را بیان دارند.
آقای محمد رضا اسکاردی از اعضای جدا شده از سازمان در رابطه با اهداف این اعتصاب بیان داشت:
آقای ایرج صالحی نیز پیرامون موضوع مورد بحث درجمع حاضر اظهار داشتند:
در ادامه توضیحات آقای اسکاردی باید گفت , رهبران فرقه بعد از کشته شدن 52 نفر در اشرف و تخلیه آن می بایست پاسخگوی خیلی از سئوالات اساسی از طرف اعضاء و هواداران باشند و همچنین تخلیه اشرف به منزله کمر شکن شدن تشکیلات فرقه می باشد که طبیعتا باعث پاسیوی افراد و بخصوص هواداران خارج می شد که این اعتصاب اسبابی برای بسته شدن ذهن هواداران در خارج و حتی کنترل نیرو در لیبرتی می گشت به همین دلیل رهبران فرقه ترفند اعتصاب به پیش کشیدند.
آقای مجید محمدی از دیگر اعضای جدا شده از مناسبات فرقه گفت: همانطوری که دوستان اشاره کردند رهبران فرقه فکر می کردند همانند سال 88 آنها می توانند با اعتصاب دولت عراق را ایزوله کنند و از آنها باج گیری کنند. آنها فکر می کردند با شانتاژ در خارج و با کمک افراد کرایه ای و مزدور خود می توانند دولت های غربی را وادار به حمایت از خود کنند و دولت عراق را زیر فشار گذارند تا به خواسته هایشان توجه کند اما کور خواندند دیگر شرایط عوض شده و دست شان نزد همه رو شده است و آنها راهی جز رها کردن اعضا و افراد اسیر ندارند.
آقای مسعود دریا باری از اعضای سابق ارتش به اصطلاح ارتش آزادیبخش در عراق در همین رابطه بیان داشتند: سران فرقه که خود بهتر از همه به کمرشکن شدن تشکیلات خود واقف هستند برای فریب اذهان عموم به این ترفند دست زدند تا به انگشت شمار هواداران خود بگویند که ما هنوز زنده هستیم و نمرده ایم آنها برای حیات ننگین خود دست به هر آب و آتشی می زنند حتی آگر به قیمت جان همه افراد لیبرتی باشد.
آقای شبانی در رابطه با طولانی شدن اعتصاب غدا برای حاضرین جلسه توضیح داد: جدا از اهداف شوم اعتصاب که در واقع فرار از سئوالات وکنترل افراد مسئله دار و معترض بود به این دلیل آن را طولانی کرد که در ابتدا انتظار دستاورد کوتاه مدت را داشت ولی بعد از مدتی زمان به ضرر آنان چرخید و به دلیل دروغین بودن اعتصاب غذای نفرات شرکت کننده , برای کسی مشکل به وجود نیامد و بیش از حد ممکن همه سالم ماندند با این همه رجوی با دادن پیام احمقانه اش به اعتصاب کنندگان خواستار ایستادگی و ادامه تا پایان و آزادی 7 نفر را داد و مریم قجر برای جلو گیری از رسوایی بیشتر مجبور به حیله گری جدیدی شد و دستور از دور خارج شدن تعدادی از افرادی که قبلا برای فریب افکار عمومی وخامت حالشان را اعلام کرده بودند را داد آنها که هیچ پاسخ مثبتی از طرف هیچ مجمع و دولتی نگرفتند مجبور به ادامه آن تا 108 روز شدند.
مسئول جلسه با تشکر از دوستان که موضوع مورد بحث را دقیق مورد بررسی قراردادند اظهار داشت: می خواهیم بحث را ادامه داده و بپرسیم:
– بعد از 108روز اعتصاب غذا فرقه چه دستاوردی داشت و به کدام یک از خواسته هایشان رسیدند؟
آقای عبدالله افغان یکی از اعضای سابق فرقه در رابطه با نتیجه این اعتصاب غذا برای فرقه در جمع حاضر بیان داشت:
به نظرم رجوی به هیچیک از خواسته های خود نرسیده است. اگر به خواسته ها و شعار اعتصاب کنندگان توجه کنیم می بینیم که آنها از روز اول روی سه خواسته تاکید داشتند.
-آزادی 7 نفر مفقود اشرف
-تامین فوری امنیت لیبرتی
-استقرار کلاه آبی های سازمان ملل در اطراف لیبرتی. ولی هیچ کس در طول این 108 روز هیچ حرفی از خواسته های فرقه نزد. علیرغم این که آنها تلاش داشتند تا با هزینه های زیاد و بر پایی کنفرانس ها توجه دولت مردان غربی را به اعتصاب غذا کنندگان و خواسته هایشان جلب کنند.
در تکمیل بحث مسئول انجمن ادامه داد: البته نه تنها به هیج یک از خواسته هایشان نرسیدند بلکه با اولتیماتوم خروج از عراق تا اول سال میلادی توسط دولت آن کشور مواجه شدند و همچنین گروه جیش المختار نیز لیبرتی را با چند فروند موشک کاتیوشا مورد حمله قرار داد که خود پیام ویژه ای برای رهبران فرقه و مهر بطلانی بر خواسته های آنان خواهد بود.
ادامه دارد…
شکست ترفند اعتصاب غذا – قسمت دوم
