بی توجهی مسئولان فرقه به خروج افراد از لیبرتی و ایجاد درگیری و نا امنی های اخیر تروریست ها در عراق و اتمام اولتیماتوم از طرف دولت آن کشور و موشک باران اخیر کمپ لیبرتی، نگرانی هایی را در بین خانواده ها ایجاد نمود.
رهبران فرقه که خود در ناز و نعمت در امن ترین مکان ها در اروپا جا خوش کرده و یا در زیر زمین های ضد بمب مخفی شده بودند، هیچ توجهی به تلفات جانی اعضا در عراق ندارند و همچنان با شعارهای تو خالی در صدد فریب آنان برای ماندن در عراق می باشند و هیچ تلاشی برای خروج افراد به کشور ثالث نمی کنند.
تمامی تلاش نمایندگان سازمان ملل و کمیساریای عالی پناهندگان در چند سال گذشته، برای انتقال افراد به کشور ثالث بود ولی رهبران فرقه هر بار با بهانه ای به سنگ اندازی و کارشکنی پرداخته تا مانع خروج هر چه سریع تر اعضا از عراق شوند.
خام خیالی آنان برای پشت سر گذاشتن نخست وزیری آقای مالکی و روی کار آمدن جناح هایی که بتوانند آنها را در عراق نگه دارند تا مانع متلاشی شدن کامل تشکیلات فرقه شوند، انگیزه و دلیل عدم همکاری با نمایندگان ملل متحد می باشد که تاکنون باعث مرگ 112 نفر از اعضا در اشرف و بیش از 10 نفر در لیبرتی شد.
مریم قجر مزورانه در اروپا در تلاش است تا با جلب حمایت دولت های غربی و آمریکا با استقرار کلاه آبی های سازمان ملل یکبار دیگر تشکیلات فرقه ای را در لیبرتی ابقاء کند.
در این رابطه جمعی از خانواده ها و بازگشته های استان مازندران طی نشستی مشترک در دفتر انجمن به بحث و تبادل نظر پرداختند.
پس از گپ و گفتگوی اولیه خانواده ها و بازگشته ها و پرس و جو از وضعیت بستگان اسیر خود در مناسبات فرقه، جلسه با یاد خدا و خوش آمد گویی مسئول انجمن آغاز شد و با ارائه گزارشی از آخرین وضعیت افراد در لیبرتی، خانواده را از بستگان اسیرشان مطلع کرد.
آقای نظری در این رابطه در جمع حاضر اظهار نمود:
بعد از تعطیلی اشرف و برچیده شدن پایگاه اصلی فرقه در عراق، سرخوردگی شدیدی در بین نیروهای سازمان در لیبرتی بوجود آمد و سئوالات زیادی در ذهن افراد شکل گرفت که رهبران فرقه تلاش کردند با محدود کردن اعضاء و یا ترفند هایی همچون اعتصاب غذای 108 روزه از سد آن بگذرند. هرچند که ترفند اعتصاب آنان با شکست مواجه شد و دستاوردی نداشت ولی مدتی افراد سرگرم و یا در سکوت نگه داشته شدند تا پرسش ها و چراهای ذهنی را بیرون نریزند و دست و پا گیر فرماندهان در شرایط بد حاضر نشوند.
مسئول انجمن در رابطه با وضعیت افراد در لیبرتی برای خانوده های حاضر در جلسه توضیح داد: بنا به اخبار و افشاگری افرادی که در چند ماه اخیر از فرقه جدا شدند و مطالب خود را در سایت ها انعکاس دادند، رهبران فرقه بعد از جمع شدن اشرف و فرار رجوی، با انبوهی از سئوالات از طرف اعضا مواجه شدند که برای فرار از پاسخ، مجبور شدند تا به فرمانده هان دستور دهند تا هر گونه سئوال از طرف افراد را ممنوع کنند.
به چند نمونه از این سئوالات ممنوع شده در لیبرتی توجه فرمائید:
– چرا از اول بدون خونریزی اردوگاه اشرف را تخلیه نکردیم؟
– آیا در موقع حمله به اشرف رجوی در آنجا حضور داشت؟
-اعتصاب غذای 108 روزه (بدون پیدا شدن 7 نفر مفقود) چرا شروع و چرا پایان یافت؟
– آیا از عراق و لیبرتی خارج می شویم یا نه؟
– چه کسانی از لیبرتی به خارج عراق اعزام می شوند؟
و…
جالب است بدانید که رهبران فرقه دستور دادند تا اسامی کسانی که قرار بود به آلبانی بروند را مخفی نگه دارند، چون ممکن است سایر اعضای اسیر از طریق این افراد به خانواده و دوستان خود پیامی بدهند.
مسئول نشست در رابطه با حمله موشکی اخیر به لیبرتی که موجب مرگ 4 نفر شد گفت: در آخرین حمله با راکت به لیبرتی چهار نفر از اعضا کشته شدند که در میان آنها یک هم استانی نیز جان خود را در راه جاه طلبی رجوی های ملعون از دست داد.
در رابطه با اتمام اولتیماتوم هم باید بگویم که تاکنون دولت عراق هیچ اقدامی نکرده است چون فعلا درگیر مبارزه با گروه های تروریستی و القاعده و داعش در بعضی از شهرهای عراق می باشد ولی مصمم به اخراج فرقه از آن کشور است و اخیرا نیز آقای مالکی در ملاقات با آقای بان کی مون در عراق بر این موضوع تاکید کرد.
با توجه به اتمام اولتیماتوم در اول سال میلادی 2014 و بی توجهی فرمانده هان فرقه این موضوع کمی نگران کننده است.
ادامه دارد…
آقای بان کی مون برای رهایی افراد آنها را انفرادی طرف حساب قرار دهید – قسمت اول
