عراقِ تروریست گزیده، کشوری که سالهاست مورد تاخت و تاز گروههای تروریستی از القاعده تا بعثی و داعش بود، این روزها از سوی عوامل استکبار جهانی، از صهیونیسم های اسرائیلی تا گماشتگان سعودی، نوچه های قطری و بازماندگان بعثی مورد تجاوز قرار گرفته است.
گروه داعش با حمایت مالی نظامی دشمنان مردم عراق، بعد از شکست از سوریه رو به سوی خاک عراق کرده و هر روز جنایت ها می کند. در این بین کهنه تروریست های ورشکسته چشم به تغار شکسته دوخته و شاد و پایکوبان خواب پنبه دانه ای می بینند و امیدوارند اشرف سقط و ساقط شده بار دیگر زنده شود، تا مریم بر تخت روان و مسعود در صدر حرمسرایش نشیند.
مجاهدین از اوضاع عراق، اشغال موصل و به خاک و خون کشیدن مردم مظلوم عراق به وجد آمده اند. رجوی ها که کارنامه سیاه عملیات انفال (کردکشی) و سرکوب شیعیان جنوب (انتفاضه شعبانیه) و مبارزان بغداد را در دست دارند تنها راه چاره ماندگاری خود در عراق را بازگشت بعثی ها و شرکاءِ می دانند.
«زمزمه هایی از ملاقات مسعود بارزانی، مریم قجر در پاریس و یا انتقال اشرف به کردستان عراق و مناطق اشغال شده توسط گروه تروریستی داعش شنیده می شود. هنوز گروههای تروریستی پیروز نشده رجوی وعده کاشت و برداشت و تکثیر اشرف در عراق را می دهد. برای همین ماشین تبلیغاتی و تیم های تروریستی اش را به سوریه اعزام کرد و رمز ماندگاری در عراق را پیوستن به داعش و بعثی ها یا جنگیدن با نیروهای سوری و بعد اشغال شهرهای عراق می داند.
بدون تردید اوضاع به هر طرفی بچرخد، فرقه تروریستی رجوی به گذشته باز نخواهند گشت و آرزوهای شومش را به گور خواهد برد. همسویی و حمایت از گروههای تروریستی چون داعش یعنی تأیید تمام جنایات جنگی و خون های به ناحق ریخته مردم عراق از بغداد تا موصل و تکریت و… است.
مسعود رجوی و مریم قجر چه جوابی درباره وحشیگری داعشی ها و قتل عام مردم توسط بعثی ها دارند؟ چگونه جنایات ضد مردمی را توجیه می کنند؟ جز اینکه اعمال ضد بشری داعش را نیز مثل و مانند کردکشی و سرکوبگری خودشان در حمایت از رژیم بعثی صدام بدانند و تشبیه کنند.
وحشیگری داعشی ها تداعی نسل کشی رجوی در کردستان عراق است و هر دو مورد تنفر و انزجار عمومی بوده و هستند. تحت هر شرایطی رجوی با سربار شدن روی دوش این و آن نمی تواند به زندگی وابسته و انگلی ادامه دهد. در آینده ای نه چندان دور، مثلث شوم داعش، رجوی و حزب بعث محکوم به فناست.
نوید رهایی
