فاجعه تروریستی فرانسه برای هر کس تاسف بار بود، ظاهراً برای مجاهدین فرصتی طلایی شده تا با تمام قوا بندگیشان را به فرانسه بعنوان کشور حمایت کننده و میزبان رییس جمهور خود منتخبشان ثابت کنند.
و مشخصاً این تحرکات سازمان یافته، هدفمند و در پی کسب امتیازات است و الا مردم سوریه سالیان دراز روزانه با این حملات و کشتارها رو در رو هستند، همزمان مردم لبنان با فاجعه ای نظیر فرانسه مواجه شدند، همین عراق که روزی حامی اصلیشان بود مگر سالها با جنگ و خون و کشتار بی گناهان روبه رو نیست؟ چرا برای اینها تصاویر پروفایلشان عوض نشد؟ چرا این تعداد بی سابقه بیانیه که در این مدت برای همدردی فاجعه فرانسه صادرکردند صرف این کشورها نشد.
مگر در این نمونه ها افراد بیگناه قربانی نشدند؟
جواب اینست که: بحث منافع مطرح است و نه هیچ چیز دیگر.
این همه بوق و کرنا کردن، طبل حقوق بشر، آزادی و مبارزه برای خلق فقط تبلیغات است برای امتیازات و الا در عمل، جان هیچ انسانی کوچکترین ارزشی ندارد. مجاهدین حتی در مورد حمله نظامی به ایران هم مسمم ترین هستند چون فقط ادعای حمایت از خلق را دارند، اما واقعیت مقصودشان حکومت کردن است و بقا.
اوضاع این گروه آنقدر اسفناک شده که دیگر نمی توانند، کتمان کنند جوامع برایشان فرق دارند، فرانسوی با لبنانی، سوری، عراقی و یمنی و حتی ایرانی زیرا منفعت در همه یکسان نیست.
سالاری
سینه چاکی مجاهدین برای فرانسوی ها
