ابراز نگرانی در مورد قربانیان فرقه رجوی در آلبانی
خانم عاصمه جهانگیر گزارشگر ویژه سازمان ملل
با سلام
خانم جهانگیر عزیز مقوله حقوق بشر بعنوان یک ودیعه الهی که در ذات وسرشت انسانها قرار گرفته نبایستی تحت تاثیر ملاحظات و منافع شخصی و سیاسی یا کشور خاصی قرار گرفته و در راستای نزاع و خصومت های منطقه ای و دسته بندی های جهانی ملاک ارزش یابی و ابراز نگرانی گردد.
بیش از ۳۰ سال است که هزاران خانواده اعم از پدران ومادران پیر و خواهر و برادر و زن و فرزند برای ملاقات با بستگان تحت اسارت این سازمان ضد دمکراتیک و تروریستی تلاش میکنند. دهها نامه به کمیته های زیر مجموعه سازمان ملل و از جمله خود شما نوشته اند ولی متاسفانه هیچ پاسخی دریافت نکرده اند. آیا نجواهای زیر لب پدر سالخورده ای که در بستر مرگ ملاقات و دیدار با فرزندش را صدا میزند احساس نگرانی شما را بر نمی انگیزد؟
آیا اه و ناله فرزندی که سالیان از پدرش بی خبر است و وقتی همکلاسی هایش بر سر کلاس درس سراغ پدرش را از او میگیرند اشک از چشمانش سرازیر میشود حسی را در شما بر نمی انگیزد؟
آیا سرنوشت صدها عضو که بدلیل عدم رسیدگی های رهبران این سازمان درطی سالیان به بیماری های مزمن دچار گشته و از طرف پزشکان و بیمارستانهای کشور آلبانی جواب شده اند ترحم برانگیز و درد آور نیست؟ ای کاش آنها هم می توانستند همانند زندانی هایی که در ایران برای آنها ابراز نگرانی کرده اید به مرخصی رفته و حداقل چند روز خانواده های خود را ببینند؟
خانم گزارشگر… حقوق بشر تفکیک بردار نیست و سازمان ملل و شخص شما بعنوان گزارشگر ویژه آن در دادگاه وجدان اگر بخواهید احساس ؛ جان ؛ و حقوق انسانها را مورد معامله و زد و بندهای سیاسی قرار دهید مورد سرزنش و مواخذه افکار عمومی قرار خواهید گرفت.
با احترام
علی اکرامی عضو سابق سازمان مجاهدین خلق
