نامه خانم تاج الدوله حیدریان به فرزندش مهدی حمیدفر اسیر فرقه رجوی

به نام خدا
فرزندم، عزیزم مهدی حمیدفر سلام
عزیزم در انتظارت پیر شدم. دلبندم نورچشمم برگرد  آرزو دارم دامادیت را ببینم. به خدا مهدی جان مثل کسی که تشنه آب باشد برایت تشنه هستم.
عزیزم، فرزندم برادر و خواهرهایت تشکیل زندگی دادند ومن تنها مانده ام ومنتظرت و چشم به راه. نگذار از فراق دوریت مثل شوکت (مادرپیمان کردمیر) بمیرم و دیدار تو را به گورببرم. شکرخدا وضع مالی من هم خوب است و برایت یک آپارتمان دوخوابه خریده ام و تمام زندگی ام بعد از من برای تو خواهد بود و تمام برادرها و خواهرها و برادرزاده ها وخواهرزاده هایت چشم به راهت هستند. رحمی به حال من کن و مادر پیرت را از چشم انتظاری بیرون بیاور.
دوستان و رفقای شما برگشته اند و تشکیل زندگی داده اند و درکانون گرم خانواده به سرمی برند.
به خاطرمادرپیرت هم که شده برگرد ومرا از این چشم انتظاری و چشم به راهی دربیاور.
به امید دیدار که انشاالله هرچه زودتر محقق پذیرد.
ازراه دور صمیمانه صورت ماهت را می بوسم فرزند دلبندم مهدی جان
مادرت تاج الدوله حیدریان
 

خروج از نسخه موبایل